W dzisiejszym świecie Partia Libertariańska (Stany Zjednoczone) stał się tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Od momentu powstania Partia Libertariańska (Stany Zjednoczone) przyciąga uwagę ludzi z różnych dziedzin, generując sprzeczne opinie i pełne pasji dyskusje. Nieważne, czy jest to odkrycie naukowe, osoba publiczna czy wydarzenie historyczne, Partia Libertariańska (Stany Zjednoczone) zdołał przekroczyć granice i przyciągnąć uwagę ogółu społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ i znaczenie Partia Libertariańska (Stany Zjednoczone) w naszym dzisiejszym świecie, analizując jego znaczenie w różnych kontekstach i jego wpływ na różne aspekty życia codziennego.
Państwo | |
---|---|
Skrót |
LP |
Lider | |
Data założenia | |
Adres siedziby |
2600 Virginia Avenue NW, Suite 200 Washington, D. C. 20037 |
Ideologia polityczna | |
Poglądy gospodarcze | |
Liczba członków | |
Członkostwo międzynarodowe |
Interlibertarians, Międzynarodowy Sojusz Partii Libertariańskich |
Młodzieżówka | |
Barwy | |
Obecni posłowie |
0/435
|
Obecni senatorowie |
0/100
|
Strona internetowa |
Partia Libertariańska (Libertarian Party) – amerykańska partia polityczna. Przypisuje sobie bycie trzecią co do wielkości partią w USA (za Partią Republikańską i Partią Demokratyczną), ale pozostałe ugrupowania uważają, iż jest to twierdzenie dyskusyjne.
Partia Libertariańska ma głównie swoich przedstawicieli we władzach stanowych, wśród szefów lokalnych władz wykonawczych i innych organach niższego szczebla – najwięcej ze wszystkich mniejszych partii. W maju 2014 r. posiadała ich 147, a w 2019 182.
Partia Libertariańska została założona 11 grudnia 1971 w Colorado Springs z inicjatywy Davida Nolana oraz jego siedmiu znajomych. Zadecydowano o tym po paru spotkaniach w domu Davida.
Pierwszy ogólnokrajowy zjazd partii, czyli Libertarian National Convention, odbył się w roku 1972 w Denver. Podczas zjazdu wybrano pierwszego w historii partii kandydata na stanowisko Prezydenta Stanów Zjednoczonych. Został nim John Hospers, profesor filozofii na University of Southern California. Jako kandydat na wiceprezydenta, została wybrana Theodora Nathan. Uzyskali jeden głos w kolegium elektorskim. Stanowił on pierwszy (i jak dotychczas jedyny) głos w kolegium oddany na Partię Libertariańską, a także pierwszy głos oddany na kobietę. Hosper otrzymał w wyborach powszechnych 3 674 głosy.
W 1978 partia zdobyła swojego pierwszego przedstawiciela w stanowej legislaturze. Był nim Dick Randolph, który został wybrany do legislatury Alaski. W tym samym roku, Ed Clark startował na stanowisko gubernatora Kalifornii. Zdobył 5,5% głosów, czym przegrał z Jerrym Brownem.
Podczas wyborów na skarbnika stanu Kalifornia w 1986, kandydat partii, Ray Cullen otrzymał 570 000 głosów. Stanowi to największy w historii wynik stanowych wyborów wśród mniejszych partii, tzw. trzecich (ang. „third party”).
Podczas wyborów prezydenckich w 1988 z ramienia partii startował Ron Paul. Zdobył wtedy ponad 430 000 głosów, co stanowiło trzeci wynik w kraju.
W 1998 do partii przyłączył się znany afroamerykański aktywista Roy Innis, były przewodniczący Congress of Racial Equality oraz członek Partii Demokratycznej.
Podczas wyborów do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2002 r. kandydaci Partii Libertariańskiej otrzymali ponad milion głosów. Dotychczas, wynik powyżej miliona udało się jedynie osiągnąć Republikanom i Demokratom. W tym samym roku libertarianie wystawili w wyborach na różne wyższe urzędy 1 642 kandydatów - najwięcej ze wszystkich mniejszych partii od czasów II wojny światowej.
W czasie 2012 Libertarian National Convention odbywającego się w Las Vegas, członkowie partii wyznaczyli Gary’ego Johnsona jako oficjalnego kandydata w wyborach prezydenckich 2012. Gary otrzymał 419 głosów. Na drugim miejscu znalazł się R. Lee Wrights, zdobywając 152 głosy. W wyborach powszechnych zdobył 1 275 951 (0.99%), co stanowiło jak dotąd największy ilościowy wynik partii. Rok później, Robert Sarvis, były republikański polityk, wystartował w wyborach na gubernatora stanu Wirginia. Otrzymał 6.5% głosów.
W kwietniu 2020 kongresmen z Michigan, Justin Amash, dołączył do Partii Libertariańskiej, stając się jej pierwszym reprezentantem w Kongresie Stanów Zjednoczonych w historii.
Stałymi ideami Partii Libertariańskiej są libertarianizm, leseferyzm, zachowanie pełnych swobód obywatelskich.
Partia Libertariańska opowiada się m.in. za:
W niektórych sprawach członkowie partii są podzieleni, np. w sprawie aborcji; Ron Paul, kandydat na prezydenta w 1988 jest zdecydowanym przeciwnikiem aborcji, a Gary Johnson, kandydat w 2012 i 2016 jest jej zwolennikiem. Program partii utrzymuje, iż aborcja to "wrażliwa kwestia" i ludzie mogą być zarówno jej zwolennikami i przeciwnikami w "dobrej wierze".
W Stanach Zjednoczonych, podobnie jak w Europie, panuje powszechny podział sceny politycznej na lewicę i prawicę, gdzie Partia Republikańska reprezentuje centroprawicę, a Partia Demokratyczna – centrolewicę. Partia Libertariańska odrzuca ten podział.
Partia opowiada się również za swobodnym przepływem ludzi, a także polityką wolnego handlu. Popiera zniesienie umów NAFTA, CAFTA i tym podobnych porozumień handlowych, podobnie jak wyjście USA z Światowej Organizacji Handlu oraz NATO.
Partia posiada swoje oddziały we wszystkich pięćdziesięciu stanach, a także w Dystrykcie Kolumbii.
W latach 1997-1999 istniała filia w Portoryko. Jej założycielami byli Jose Julio Diaz, oraz także prezenter radiowy Frank Worley, który został pierwszym i jedynym przewodniczącym oddziału. W roku 2012 powstała na wyspie strona internetowa, mająca na celu propagować idee głoszone przez Partię Libertariańską.
Po zamachach 11 września, partyjni aktywiści postanowili o zorganizowaniu akcji o nazwie „Libertarians for Peace”. Jej celem jest utrzymanie anty-wojennego podejścia partii, a także promowanie tej idei wśród społeczeństwa.
Nazwę partii wybrano w 1972 roku. Zastanawiano się pomiędzy „New Liberty Party” a aktualną nazwą.
Pierwszą oficjalną dewizą było zdanie Miltona Friedmana, „There ain't no such thing as a free lunch” (często pisane jako skrótowiec „TANSTAAFL”), spopularyzowane przez pisarza Roberta A Heinleina. Aktualna dewiza partii to „The Party of Principle”.
Początkowym logiem partii, wybranym w 1972, była czarna strzałka przecinająca skrótowiec TANSTAAFL. Nazwano ją „Libersign”. Z czasem jednak zastąpiono to logo wizerunkiem Statuy Wolności, która stała się maskotką oraz symbolem partii.
Innym nieoficjalnym symbolem partii jest jeżozwierz. Stworzony w 2006 przez Kevina Breena, jednego z członków grupy do spraw mediów społecznościowych Partii Libertariańskiej. Nowa maskotka ma na celu być łatwiejszą do zrozumienia i rozpoznania dla społeczeństwa. Stanowi ona alternatywę dla Statuy Wolności, którą większość ludzi kojarzy bardziej z ikoną patriotyzmu niż wolności.