Partia Pracy (Litwa)
W dzisiejszym świecie Partia Pracy (Litwa) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu różnych sektorów społeczeństwa. Jego wpływ na codzienne życie ludzi wywołał serię debat i dyskusji na temat jego konsekwencji. Od swoich początków do obecnego stanu Partia Pracy (Litwa) przyciąga uwagę badaczy, ekspertów, profesjonalistów i zwykłych ludzi, którzy starają się zrozumieć jego znaczenie i konsekwencje. W tym artykule zbadamy najważniejsze aspekty związane z Partia Pracy (Litwa), analizując jego wpływ w różnych obszarach i jego przyszłość w stale rozwijającym się świecie.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
DP |
| Lider | |
| Data założenia |
2003 |
| Ideologia polityczna | |
Partia Pracy (lit. Darbo partija, DP) – litewska partia polityczna, działająca od 2003, będąca ugrupowaniem centrowym i socjalliberalnym.
Historia
Ugrupowanie zostało założone w 2003 z inicjatywy Viktora Uspaskicha, urodzonego w Rosji milionera i niezależnego posła na Sejm.
Po raz pierwszy swoje listy Partia Pracy wystawiła w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004. DP zajęła w nich pierwsze miejsce z wynikiem 30,2% głosów, co przyniosło jej pięć mandatów eurodeputowanych, którzy wstąpili do frakcji Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy. DP dołączyła do Partii Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów.
Partia wygrała także wybory parlamentarne w październiku tego samego roku, zdobywając 28,44% głosów i 39 ze 141 miejsc w Sejmie.
DP przystąpiła do nowej koalicji rządowej, obejmując pięć tek ministerialnych. Viktor Uspaskich został w gabinecie Algirdasa Brazauskasa ministrem gospodarki. W połowie 2005 podał się do dymisji, składając też mandat poselski. Doszło do tego po pojawieniu się podejrzenia wykorzystywania swojej pozycji do promowania powiązanej z jego rodziną prywatnej firmy. Wkrótce kolejne zarzuty związane z nadużyciami finansowymi zaczęto wysuwać pod adresem innych przywódców Partii Pracy, co doprowadziło do jej wyjścia z koalicji w czerwcu 2006, a także do dymisji premiera. Ugrupowanie opuściło kilkunastu posłów (m.in. Viktoras Muntianas), z których większość współtworzyła nowe stronnictwo pod nazwą Partia Demokracji Obywatelskiej. Viktor Uspaskich zrezygnował z kierowania partią (zastąpił go deputowany Kęstutis Daukšys), jednak po niespełna roku powrócił na stanowisko przewodniczącego.
W 2007 DP odnotowała przeciętne wyniki w wyborach samorządowych, uzyskując w skali kraju 111 mandatów. W 2008 na potrzeby wyborów parlamentarnych część działaczy powołała nowe ugrupowanie, Partię Laburzystów (Leiboristų partija), z którą Partia Pracy stworzyła koalicję wyborczą.
W wyborach tych lista uzyskała 8,99% głosów i zdobyła 10 mandatów (8 z listy wyborczej i 2 w okręgach większościowych). W 2011 wprowadziła do samorządów 165 radnych. W tym samym roku dołączyło do niej ugrupowanie Nowy Związek (Socjalliberałowie) Artūrasa Paulauskasa
W 2012 ugrupowanie wygrało w okręgu większościowym (19,82% głosów i 17 mandatów), 12 jego przedstawicieli uzyskało mandaty w okręgach większościowych. Partia zawiązała następnie koalicję z LSDP, AWPL oraz partią Porządek i Sprawiedliwość, współtworząc rząd Algirdasa Butkevičiusa, który rozpoczął urzędowanie 13 grudnia 2012. W 2013 DP zasilili działacze Partii Chrześcijańskiej Gediminasa Vagnoriusa, a formalną przewodniczącą ugrupowania została Loreta Graužinienė.
W 2015 laburzyści utracili część samorządowej reprezentacji – otrzymali 145 mandatów radnych. Skutkowało to rezygnacją przewodniczącej Partii Pracy z tego stanowiska – zastąpił ją Valentinas Mazuronis, który ustąpił w 2016, gdy partia nie przekroczyła progu wyborczego do Sejmu.
W wyborach w 2016 ugrupowanie dostało 4,68% głosów, wprowadziło 2 swoich przedstawicieli w okręgach jednomandatowych. W grudniu tegoż roku nową przewodniczącą Partii Pracy została Živilė Pinskuvienė. W 2017 po jej odejściu z partii tymczasowym przewodniczącym został Šarūnas Birutis. W kwietniu 2018 na stanowisko przewodniczącego powrócił Vikor Uspaskich.
W 2019 Partia Pracy z własnych list wprowadziła 60 radnych do litewskich samorządów. W wyborach w 2020 DP przekroczyła próg wyborczy – otrzymała 9,43% głosów. Wprowadziło 10 przedstawicieli do Sejmu (9 z listy krajowej i 1 w okręgu jednomandatowym). We wrześniu 2022 funkcję przewodniczącego DP objął Andrius Mazuronis. W wyborach lokalnych w 2023 mandaty radnych uzyskało 46 kandydatów partii.
Poparcie w wyborach
| Wybory | Poparcie (lista krajowa) | Zmiana punktów procentowych | Lista krajowa | Zmiana | Okręgi jednomandatowe | Zmiana | Suma |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2004 | 28,44% | – | 22 | – | 17 | – | 39 |
| 2008 | 8,99% | –19,45 | 8 | –14 | 2 | –15 | 10 |
| 2012 | 19,82% | +10,83 | 17 | +9 | 12 | +10 | 29 |
| 2016 | 4,68% | –15,14 | 0 | –17 | 2 | –10 | 2 |
| 2020 | 9,43% | +4,75 | 9 | +9 | 1 | –1 | 10 |
| Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty | Zmiana | L. miejsc dla Litwy |
|---|---|---|---|---|---|
| 2004 | 30,2% | – | 5 | – | 13 |
| 2009 | 8,8% | –21,4 | 1 | –4 | 12 |
| 2014 | 12,8% | +4,0 | 1 | – | 11 |
| 2019 | 9,0% | –3,8 | 1 | – | 11 |
| Wybory | Kandydat | Głosowanie | Poparcie |
|---|---|---|---|
| Loreta Graužinienė | I tura | 3,61% | |
| Artūras Paulauskas | I tura | 12,02% |
Przypisy
- ↑ Parties and Elections in Europe: Lithuania. parties-and-elections.eu. . (ang.).
- ↑ Liberals gain seats in Lithuania. aldeparty.eu, 13 października 2020. . (ang.).
- ↑ Sejm litewski – Wybory 2004. . (lit.).
- ↑ Litewski parlament odrzucił kandydata na premiera. wyborcza.pl, 21 czerwca 2006. .
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2007. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2008. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2011. . (lit.).
- ↑ Naujosios sąjungos suvažiavime nutarta jungtis su Darbo partija. delfi.lt, 18 czerwca 2011. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012. . (lit.).
- ↑ Sejm zatwierdził program rządowy. delfi.lt, 13 grudnia 2012. .
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2015. . (lit.).
- ↑ Darbo partijos pirmininku tapo V. Mazuronis. lrt.lt, 30 maja 2015. . (lit.).
- ↑ Atsistatydina Darbo partijos pirmininkas V. Mazuronis. delfi.lt, 10 października 2016. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016. . (lit.).
- ↑ Darbo partijos pirmininke tapo Ž. Pinskuvienė. delfi.lt, 11 grudnia 2016. . (lit.).
- ↑ Ingrida Steniulienė: Darbo partijos pirmininko rinkimai perkeliami į balandį. diena.lt, 9 lutego 2018. . (lit.).
- ↑ Tomasz Otocki: Wiktor Uspaskich powraca na stanowisko szefa Partii Pracy. przegladbaltycki.pl, 17 kwietnia 2018. .
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. . (lit.).
- ↑ Darbo partijos pirmininku išrinktas Andrius Mazuronis. darbopartija.lt, 4 września 2022. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2023. . (lit.).
- ↑ Koalicja Partii Pracy i Młodych
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. . (lit.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona partii. . (lit.).
