W tym artykule zostanie poruszony temat Pelayo, który budzi coraz większe zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Pelayo to kwestia, która wpływa na różne aspekty codziennego życia, od sposobu, w jaki odnosimy się do innych osób i społeczeństwa w ogóle, po sposób, w jaki podchodzimy do pewnych problemów lub konkretnych sytuacji. W tym kontekście zostaną przeanalizowane kluczowe aspekty związane ze Pelayo, a także jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Zbadane zostaną również różne perspektywy i opinie na ten temat, aby przedstawić wszechstronną i wzbogacającą wizję tego tematu, który jest dziś tak aktualny.
Król Asturii | |
Okres |
od 718 |
---|---|
Poprzednik |
brak |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia |
ok. 690 |
Data śmierci |
737 |
Ojciec |
Fafila |
Żona | |
Dzieci |
Pelayo, Pelagiusz (zm. 737 w Cangas de Onís) – wizygocki wódz, który zapoczątkował rekonkwistę, pierwszy król Asturii.
Syn wizygockiego księcia Fafili. Był krewnym króla Wizygotów, Roderyka.
Podczas najazdu Maurów na Półwysep Iberyjski służył w królewskiej straży. W 711 r. był uczestnikiem bitwy pod Jerez de la Frontera, podczas której Wizygoci zostali doszczętnie rozbici.
Po upadku państwa wizygockiego w Hiszpanii Pelagiuszowi udało się zebrać resztki armii i schronić w północnej części kraju, skąd kontynuował walkę. Odmówił płacenia trybutu najeźdźcom i zaczął jednoczyć miejscową ludność organizując z niej oddziały zbrojne. W górach Asturii wzniecił powstanie przeciwko muzułmanom, które przerodziło się w wojnę o niepodległość kraju – rekonkwistę. W 718 roku został ogłoszony przez chrześcijan z Galicji królem. Na oswobodzonym terytorium zorganizował państwo z siedzibą władzy w Cangas de Onis.
W 722 (lub 718) roku na czele swoich oddziałów pokonał w bitwie pod Covadongą Maurów zmuszając ich do opuszczenia Asturii.
Przed śmiercią uczynił swoim następcą syna, Favilę. Pochowany został w kościele Santa Eulalia de Velanio w Cangas.
Około 705 roku poślubił Gaudiosę, z którą miał co najmniej dwójkę dzieci: