W tym artykule poruszony zostanie temat Pieriedwiżnicy, który staje się coraz bardziej istotny w dzisiejszym społeczeństwie. Z różnych perspektyw i kontekstów Pieriedwiżnicy stał się przedmiotem zainteresowania liderów, badaczy, naukowców i ogółu społeczeństwa. W całej historii Pieriedwiżnicy był przedmiotem dyskusji i debat, podsycając rozmowy i pytania, które doprowadziły do znaczących postępów w różnych obszarach. W tym sensie istotne jest głębsze zagłębienie się w analizę Pieriedwiżnicy, biorąc pod uwagę jego obecny wpływ i możliwe przyszłe implikacje, które pozwala nam dostrzec. Dlatego ten artykuł będzie miał na celu przedstawienie kompleksowej i aktualnej wizji Pieriedwiżnicy, w celu promowania większego zrozumienia i refleksji na temat tego tematu, który jest tak istotny we współczesnym społeczeństwie.
Pieriedwiżnicy (ros. Передвижники), Towarzystwo Objazdowych Wystaw Artystycznych (ros. Товарищество передвижных художественных выставок) – rosyjska grupa artystyczna, powstała w 1870 w Petersburgu. Skupiała głównie absolwentów szkoły petersburskiej, malarzy i rzeźbiarzy.
Powstałe z inicjatywy Iwana Kramskoja, Grigorija Miasojedowa, Nikołaja Ge oraz Wasilija Pierowa Stowarzyszenie miało na celu popularyzację sztuki narodowej przepojonej dążeniami postępowymi. Tematyką prac były pejzaże, malarstwo historyczne, sceny rodzajowe i portrety, ukazywana była ciężka dola ludu i zacofanie Rosji.
Niektórzy członkowie stowarzyszenia:
W okresie 1871 do 1923 grupa zorganizowała 48 wystaw w Moskwie i w Petersburgu, oraz na tzw. „miastach prowincji” m.in. w Kijowie, w Charkowie, w Kazaniu, w Rydze, w Odessie. Ostatnia wystawa odbyła się w 1923 roku, po której Towarzystwo zakończyło działalność. Za kontynuatorów tej tradycji uważa się Stowarzyszenie Artystów Rewolucyjnej Rosji (AChRR).
Dużą część prac członków tego towarzystwa zgromadził kupiec moskiewski Pawieł Trietjakow i jego brat. Trafiły one do Galerii Trietiakowskiej.