Pierwszy arbitraż wiedeński
W poniższym artykule temat Pierwszy arbitraż wiedeński zostanie szczegółowo i wyczerpująco omówiony. Pierwszy arbitraż wiedeński to temat, który wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach, a jego znaczenie w ostatnich latach rośnie. W tym artykule przeanalizowane zostaną różne aspekty związane z Pierwszy arbitraż wiedeński, od jego pochodzenia i ewolucji po konsekwencje dla obecnego społeczeństwa. Zostanie przeprowadzony przegląd różnych perspektyw i podejść zaproponowanych wokół Pierwszy arbitraż wiedeński, aby zaoferować wszechstronną i zaktualizowaną wizję tego tematu. Ponadto zbadane zostaną wyzwania, jakie obecnie stwarza Pierwszy arbitraż wiedeński, oraz zaoferowane zostaną możliwe strategie i rozwiązania, które pozwolą skutecznie im sprostać.
Pierwszy arbitraż wiedeński – traktat z 2 listopada 1938 roku, w wyniku którego Węgrom przyznano terytorium o powierzchni 11 927 km², zamieszkane przez 852 tys. osób (południową Słowację i Ruś Zakarpacką). Na tym obszarze 59% ludności (502 680) stanowili obywatele narodowości węgierskiej, 100 tys. osób narodowości słowackiej przekroczyło granicę, wyjeżdżając na Słowację.
Negocjacje prowadzone były w wiedeńskim pałacu Belweder. Poszczególne państwa reprezentowali:
- Niemcy – minister spraw zagranicznych III Rzeszy Joachim von Ribbentrop, obecny był także marszałek Rzeszy Hermann Göring,
- Włochy – minister spraw zagranicznych Galeazzo Ciano,
- Węgry – minister spraw zagranicznych Kálmán Kánya i minister oświaty, późniejszy premier Pál Teleki,
- Czechosłowację – minister spraw zagranicznych František Chvalkovský i Ivan Krno, jednocześnie wobec federalizacji II republiki udział brali również przedstawiciele reprezentujący:
- Słowację – premier Jozef Tiso i minister sprawiedliwości Ferdinand Ďurčanský,
- Ukrainę Karpacką – premier Augustyn Wołoszyn.
Powstała na mocy arbitrażu granica przebiegała wzdłuż linii: Senec–Galanta–Vráble–Levice–Łuczeniec–Rymawska Sobota–Jelšava–Rożniawa–Koszyce. Granica ta został zniesiona w traktacie paryskim 10 lutego 1947 roku.
do 15 października 1947 część Węgier
tzw. Południowa Słowacja, od 2 listopada 1938 do 8 maja 1945 należała do Węgier
część wschodniej Słowacji w okolicy Stakčína i Sobranec, od 4 kwietnia 1939 do 8 maja 1945 należała do Węgier
Devín i Petržalka, od 1/20 listopada 1938 do 1945 należały do Niemiec
strefa niemiecka, ustanowiona umową między Niemcami a Słowacją, 23 marca 1939
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f REPORTS OF INTERNATIONAL ARBITRAL AWARDS / RECUEIL DES SENTENCES ARBITRALES. Arbitral award establishing the Czechoslovak-Hungarian boundary 1938-11-02, t. XXVIII, ONZ, 2007, s. 401–406 (ang. • fr.).
- ↑ Grzegorz Chmielewski, Geneza państwa i naczelnych instytucji państwowych Republiki Słowackiej , 6 lipca 2010 (pol.).
- ↑ No. 644. TREATY' OF PEACE WITH HUNGARY. SIGNED AT PARIS, ON 10 FEBRUARY 1947 / No 644. TRAITE' DE PAIX AVEC LA HONGRIE. SIGNE A PARIS, LE 10 FEVRIER 1947, Treaty Series, ONZ, 1949, s. 170 (ang. • fr.).
Linki zewnętrzne
- Aliaksandr Piahanau, Slovak-Hungarian relations in the mirror of the Soviet-German conflictive alliance (1939–1941) , 2012 (ang.).