W tym artykule zbadamy temat Podział administracyjny Grecji pod różnymi kątami. Przeanalizujemy jego wpływ na obecne społeczeństwo, a także jego znaczenie historyczne. Przeanalizujemy także różne perspektywy wokół Podział administracyjny Grecji, od opinii ekspertów po osobiste doświadczenia. Poprzez tę analizę będziemy starali się przedstawić kompleksowy obraz Podział administracyjny Grecji i jego wpływu na różne aspekty codziennego życia. Dodatkowo zbadamy możliwe rozwiązania lub podejścia, aby sprostać wyzwaniom związanym z Podział administracyjny Grecji. Mamy nadzieję, że ten artykuł zainteresuje osoby pragnące pogłębić swoją wiedzę na temat Podział administracyjny Grecji i jego implikacji we współczesnym społeczeństwie.
Podział administracyjny Grecji – od 1 stycznia 2011 Grecja jest podzielona na jednostki administracyjne trzech poziomów: 7 administracji zdecentralizowanych (αποκεντρωμένη διοίκηση – apokendromeni diikisi), które dzielą się na 13 regionów (περιφέρεια – periferia), w skład których wchodzą 332 gminy (δήμος – dimos).
Taki podział administracyjny został wprowadzony na podstawie tzw. Programu Kalikrates (Πρόγραμμα Καλλικράτης, N.3852/2010), zastępującego obowiązujący w latach 1997–2010 podział na: 13 regionów, 54 nomosów (prefektur) i 1034 gminy. Dodatkowo gminy grupowane są w jednostki regionalne (περιφερειακή ενότητα), których utworzono 74; nie mają one jednak statusu jednostek administracyjnych. W języku formalnym, terytoria dawnych nomosów określane są teraz jako "nomarchiako diamerisma". Gdy w praktyce, wobec tych obszarów, także oficjalnie adresowo, w dalszym ciągu używane bywa słowo "nomos" i tworzone od niego formy przymiotników
Dodatkowo w strukturze administracyjnej Grecji istnieje Autonomiczna Republika Góry Athos.
Przed wprowadzeniem 1 stycznia 2011 nowego podziału administracyjnego Grecja dzieliła się na 13 regionów, które dzieliły się na 54 nomosów (prefektur) podzielonych następnie na 1034 gminy.
Ustawa o regionach, która została przyjęta przez rząd Andreasa Papandreu (sygn. ustaw N.1622/86 i P.D.51/87), ustanowiła regiony, które w istocie miały charakter pomocniczy w stosunku do rządu centralnego. W późnych latach 90. przeprowadzono reformy ich funkcjonowania przy jednoczesnym rozszerzeniu kompetencji (sygn. ustaw N.2503/97 i 2647/98). Mimo to, regiony nadal pozostawały w dużym stopniu uzależnione od rządu Grecji poprzez mianowanych przez niego sekretarzy generalnych.
Szczegółowy podział administracyjny Grecji, obowiązujący do końca 2010 roku, przedstawiał się następująco:
Osobliwościami są:
Grecja
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Grecji Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
|
Numery kolejne odpowiadają numeracji na załączonej mapce regionów.