Poul Ruders
W dzisiejszym świecie Poul Ruders stał się kwestią fundamentalną, która dotyka różnych obszarów społeczeństwa. Jego znaczenie sięga od aspektów osobistych po korporacyjne, wpływając na podejmowanie decyzji, rozwój technologiczny, gospodarkę, politykę i kulturę. Niezależnie od perspektywy, z której się do niego podchodzi, Poul Ruders budzi obawy i generuje debaty we wszystkich sferach życia codziennego. W tym artykule zbadamy różne wymiary Poul Ruders i jego wpływ na nasze środowisko, analizując jego znaczenie i implikacje, jakie ma na naszą obecną rzeczywistość.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 marca 1949 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Wydawnictwo |
Dacapo Records |
| Powiązania |
Edition Wilhelm Hansen |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Poul Ruders (ur. 27 marca 1949 w Ringsted) – duński kompozytor, uznawany za czołowego duńskiego twórcę muzyki współczesnej.
Życiorys
Jako dziecko był członkiem Kopenhaskiego Chóru Chłopięcego. Studiował fortepian i organy w akademii muzycznej w Odense. Naukę gry organowej kontynuował w Królewskim Duńskim Konserwatorium Muzycznym w Kopenhadze, gdzie uzyskał dyplom w 1975.
Początkowo pracował jako organista kościelny i niezależny klawiszowiec. Jako kompozytor uważa się za samouka, mimo że brał lekcje kompozycji u Iba Nørholma i orkiestracji u Karla Rasmussena. W 1991 dał kilka gościnnych wykładów na Uniwersytecie Yale, ale poza tym nie zajmował się działalnością pedagogiczną, poświęcając się wyłącznie własnej twórczości kompozytorskiej.
W 1990 otrzymał nagrodę Royal Philharmonic Society za I symfonię Himmelhoch jauchzend – zum Tode betrübt (1989). W tym samym roku symfonia ta została wykonana podczas londyńskich koncertów promenadowych The Proms. Był to punkt zwrotny w jego karierze. Przeniósł się wówczas do Londynu, gdzie mieszkał do 1994. W sumie aż pięć jego utworów było wykonywanych podczas tych koncertów w różnych latach. Ostatnim był – grany na The Proms 2001 – jednoczęściowy koncert na perkusję Studium (1999), napisany na zamówienie BBC i Danmarks Radio.
Międzynarodowy rozgłos przyniosła mu kompozycja Concerto in Pieces (Purcell Variations) (1994–1995), będąca współczesną odpowiedzią na The Young Person's Guide to the Orchestra Benjamina Brittena. Utwór ten skomponowany na zamówienie BBC Symphony Orchestra miał swoją premierę w 1996, w londyńskim Albert Hall, podczas koncertu Last Night of the Proms.
W 2010 otrzymał tytuł Kawalera I Klasy Orderu Danebroga.
Twórczość
Pierwsze próby kompozycyjne podjął w wieku 16 lat, pod wpływem Trenu Krzysztofa Pendereckiego. Efektem był jego pierwszy opublikowany utwór fortepianowy Three Letters from the Unknown Soldier (1967). Wpływ Pendereckiego był widoczny nie w szczegółach techniki, ale w zamiłowaniu do wielkich form instrumentalnych, w sposobie kształtowania napięć, w jaskrawej orkiestracji oraz w tendencji do potęgowania dramatycznej gotyckiej ekspresji (Saw Saw Saint John, wg fragmentu z Apokalipsy św. Jana, Drama Trylogy, 1984).
W twórczości Rudersa charakterystyczna jest wielokierunkowość i łączenie stylistycznych kontrastów, a także jego własna odmiana minimalizmu, połączona często z agresywną repetywnością. Opracował elastyczny język muzyczny, oparty na własnych swobodnych systemach atonalnych, dopuszczających również tonalne odniesienia.
Przeważająca część jego twórczości to utwory na orkiestrę symfoniczną lub kameralną. Skomponował też opery, utwory kameralne na różne kombinacje instrumentów, a także utwory na fortepian, gitarę (solo i z zespołem) oraz na perkusję solo. W kilku swoich partyturach wprowadził elektroniczne keyboardy i samplery.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Walaciński 2004 ↓, s. 514.
- ↑ a b c d e f
Anthony Burton: Ruders, Poul. Oxford Music Online. Grove Music Online . 2002-11-27. . . via Oxford University Press. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Burton 2004 ↓.
- ↑ a b Stephen Johnson: Poul Ruders – long bio. Music Sales Classical . . . (ang.).
- ↑ a b c d All works in BBC Proms by Poul Ruders. BBC . . . (ang.).
- ↑ Armed to the teeth. The Guardian. Culture . 2001-08-03. . . (ang.).
- ↑ I mandags var der audiens hos dronning Margrethe. Kristeligt Dagblad . 2010-04-28. . (duń.).
- ↑ Poul Ruders – works. Music Sales Classical . . . (ang.).
Bibliografia
- Adam Walaciński: Ruders Poul. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 8: Pe–R część biograficzna. Kraków: PWM, 2004. ISBN 83-224-0837-4. (pol.).
- Anthony Burton: Ruders, Poul. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Poul Ruders w bazie AllMusic (ang.)
- Poul Ruders w bazie Discogs.com (ang.)
- Dyskografia Poul Ruders w bazie MusicBrainz (ang.)