W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat Powiat gorlicki, pytanie, które w ostatnim czasie wzbudziło duże zainteresowanie. Od swoich początków do chwili obecnej Powiat gorlicki był przedmiotem debat i analiz w różnych dziedzinach, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo w ogóle. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia, które na przestrzeni czasu nadano Powiat gorlicki, a także jego wpływ i znaczenie we współczesnym świecie. Poprzez wyczerpującą i rygorystyczną analizę postaramy się rzucić światło na ten ekscytujący i złożony temat, aby zapewnić naszym czytelnikom kompleksową i zaktualizowaną wizję Powiat gorlicki.
powiat | |||||||||
Kościół św. Filipa i św. Jakuba w Sękowej | |||||||||
| |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||
TERC |
1205 | ||||||||
Siedziba | |||||||||
Starosta |
Maria Gubała | ||||||||
Powierzchnia | |||||||||
Populacja (31.12.2020) • liczba ludności |
|||||||||
• gęstość |
112,7 os./km² | ||||||||
Urbanizacja |
31,29% | ||||||||
Tablice rejestracyjne |
KGR | ||||||||
Adres urzędu: ul. Biecka 338-300 Gorlice | |||||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie województwa | |||||||||
Strona internetowa | |||||||||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Powiat gorlicki – powiat w województwie małopolskim w Polsce, utworzony w 1999 w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Gorlice.
W skład powiatu wchodzą:
Trzy miejscowości powiatu posiadają prawa miejskie. Są to: Biecz, Bobowa i Gorlice.
Według danych z 31 grudnia 2019 roku powiat zamieszkiwało 108 886 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 108 778 osób.
Liczba ludności (dane z 30 czerwca 2009):
Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
osób | % | osób | % | osób | % | |
Ogółem | 106 912 | 100 | 54 154 | 50,65 | 52 758 | 49,35 |
Miasto | 35 922 | 33,60 | 18 652 | 17,45 | 17 270 | 16,15 |
Wieś | 70 990 | 66,40 | 35 502 | 33,21 | 35 488 | 33,19 |
Policja
Pogotowie ratunkowe
Straż pożarna
Straż miejska
Wymiar sprawiedliwości
Powiat gorlicki zarządza 9 szkołami średnimi znajdującymi się w Gorlicach, Bieczu i Bobowej oraz dwoma specjalnymi ośrodkami szkolno-wychowawczymi.
W powiecie gorlickim znajdują się dwie szkoły rolnicze to jest ZSCKR w Bystrej (gmina Gorlice) oraz ZSCKR w Hańczowej (gmina Uście Gorlickie).
W powiecie Gorlickim znajdują się cztery dawne przejścia graniczne ze Słowacją. Wszystkie przejścia graniczne z Polski na Słowację zostały zlikwidowane 21 grudnia 2007 w związku z przystąpieniem obu krajów do strefy Schengen, a przekraczanie granicy dozwolone jest w każdym miejscu.
Według UPA terenami należnymi Ukrainie były ziemie leżące na wschód i południe od linii Włodawa – Chełm – Zamość – Przeworsk – Brzozów – Krosno – Gorlice. Część tych terenów, które znalazły się za linią Curzona nazywano „Zakerzońskim Krajem”. Na obszarze tym Ukraińcy stworzyli własną, nielegalną administrację podziemną.
Na terenie powiatu gorlickiego w 1945 roku UPA dysponowała trzema kompaniami (sotniami):
W znacznej części strzelcy ci pochodzili z SS-Galizien. Do działań UPA oprócz tego moblilizowano (często przymusowo) miejscową ludność łemkowską, osiągając liczbę sięgającą 1000 osób. Wobec trudności, jakie napotykały takie akcje mobilizacyjne, siły ukraińskie skierowały w 1946 roku na te tereny sotnię „Horisława” (Modesta Rypeckiego), która terroryzowała ludność łemkowską, poddając karom osoby sprzyjające Polakom (od chłosty aż do śmierci włącznie). Sotnia ta wyruszyła też dalej na Sądecczyznę. W nocy z 27 na 28 czerwca 1946 roku napadła na posterunek MO i Urząd Gminy w Łabowej, paląc większość zabudowań wsi i mordując mieszkańców. Pościg wojskowy zmusił sotnię do odwrotu na ziemie gorlickie, gdzie 6 lipca jej członkowie zaatakowali i zlikwidowali posterunek MO i obrabowali spółdzielnię.
Sotnia „Brodycza” w czasie swej działalności na terenie powiatu gorlickiego dokonała:
W wyniku zaciętych walk, a także przeprowadzenia akcji Wisła, która odcięła UPA od zaplecza w postaci ludności łemkowskiej, sotnie Brodycza i Smyrnego zostały rozbite, a ich resztki skierowały się do Czechosłowacji, by przedostać się na Zachód. Sotnia „Lisa” wycofała się na wschód.