Prozodia
Witamy w artykule o Prozodia, temacie, który wzbudza zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. W tym poście dokładnie zbadamy różne aspekty związane z Prozodia, od jego historii i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Idąc tym tropem, będziemy odkrywać fascynujące fakty, analizować opinie ekspertów i dzielić się praktycznymi radami z tymi, którzy chcą głębiej zagłębić się w ten ekscytujący temat. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną wiedzy i odkryć na temat Prozodia. Zacznijmy!
Prozodia (gr. προσωδία – pieśń z akompaniamentem, przyśpiew) – brzmieniowe właściwości mowy nakładające się na głoskowy, sylabiczny i wyrazowy ciąg wypowiedzi. Należą do nich akcent, intonacja i iloczas. Niekiedy w poezji pojęcie prozodii jest używane jako synonim metrum. Nadaje językowi znaczenie emocjonalne (prozodia afektywna) i odnosi się do znaczenia semantycznego (prozodia przyimkowa, np. „spóźniony na lot” a „spóźniony nalot”).
Inne znaczenia
- W muzyce mianem prozodii określana jest właściwa relacja akcentów słownych i muzycznych, które powinny być zgodne.
- Dyscyplina naukowa zajmująca się brzmieniowymi zjawiskami wiersza – zagadnieniami akcentu, iloczasu, intonacji.
- W informatyce intonacja syntezowanej mowy.
Przypisy
- ↑ prozodia, Encyklopedia PWN .
- ↑ Kazimierz Ożóg, Ustna odmiana języka ogólnego, Jerzy Bartmiński (red.), Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. Tom 2. Współczesny język polski, Wrocław: Wiedza o Kulturze, 1993, s. 91, ISBN 83-7044-062-2, OCLC 32664893.
- ↑ Danuta Ostaszewska, Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 95, ISBN 83-01-12992-1.
- ↑ a b Prozodia, Encyklopedia WIEM , Onet.pl .
- ↑ Jeffrey L. Cummings, Michael S. Mega, Neuropsychiatria, Wrocław: Urban & Partner, 2005, ISBN 83-89581-42-6, OCLC 749603957.
- ↑ John Braheny, Writing Lyrics: Prosody And Meter , www.taxi.com .
- ↑ Robert Mannell, TTS: Prosody - An Overview , Macquarie University .
