Reaktor wodny ciśnieniowy
W dzisiejszym świecie Reaktor wodny ciśnieniowy to temat, który przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Z biegiem czasu Reaktor wodny ciśnieniowy zyskał znaczenie w różnych obszarach, od polityki i ekonomii po kulturę i społeczeństwo. Bez względu na to, czy jest to postęp technologiczny, wydarzenie historyczne, osoba publiczna czy jakikolwiek inny aspekt, Reaktor wodny ciśnieniowy zdołał znacząco wpłynąć na sposób, w jaki myślimy i działamy. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ i znaczenie Reaktor wodny ciśnieniowy, a także jego implikacje w dzisiejszym świecie.
 |
Ten artykuł od 2021-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Reaktor wodny ciśnieniowy, w skrócie PWR (ang. pressurized water reactor) – reaktor jądrowy, w którym moderatorem jest zwykła (lekka) woda pod ciśnieniem ok. 15 MPa. Woda spełnia jednocześnie funkcję czynnika roboczego – chłodziwa rdzenia reaktora.
Reaktor PWR (RJ) produkuje gorącą wodę pod dużym ciśnieniem, która następnie trafia do wytwornicy pary (WP). Tam oddaje ciepło wodzie pod niższym ciśnieniem, która zmienia się w parę suchą nasyconą (zazwyczaj 275 °C i 6 MPa). Dalej para ta rozpręża się na turbinie parowej (TP).
W odróżnieniu od reaktorów BWR, w reaktorach PWR stosowane są dwa obiegi czynnika roboczego. Pozwala to na zmniejszenie ryzyka wycieku radioaktywnych substancji.
Moc reaktora PWR regulowana jest przez zmianę stężenia boru (pod postacią kwasu borowego) w wodzie w obiegu pierwotnym. Grafitowe pręty regulacyjne stosowane są jedynie podczas rozruchu i wyłączania reaktora.
Reaktory PWR są bardzo bezpiecznymi konstrukcjami. Do tej pory miał miejsce tylko jeden poważny wypadek z ich udziałem. Reaktor PWR firmy Babcock & Wilcox uległ awarii 28 marca 1979 roku podczas wypadku w elektrowni Three Mile Island. Zastosowana obudowa bezpieczeństwa zapobiegła wyciekowi radioaktywnemu. Nikt nie zginął.
Reaktor WWER
Reaktory typu PWR zaprojektowane w ZSRR noszą nazwę WWER (ros. wodo-wodianoj eniergieticzeskij rieaktor – wodno-wodny reaktor energetyczny). Ich budowa nie różni się zasadniczo od konstrukcji zachodnich. Produkowane były dwa zasadnicze typy: WWER-440 – pracujący w bloku energetycznym o mocy elektrycznej 440 MW (co – biorąc pod uwagę współczynnik sprawności przemiany energetycznej ciepło-elektryczność w tym typie reaktora – odpowiada nieco ponad 1400 MW mocy cieplnej) i większy, nowocześniejszy WWER-1000 o mocy elektrycznej 1000 MW (co odpowiada blisko 3200 MW mocy cieplnej). Moc energetyczna netto (a więc moc wytwarzana pomniejszona o moc niezbędną do zasilania wszystkich systemów technologicznych towarzyszących reaktorowi) wynosi odpowiednio: 411 MW dla WWER 440 i 950 MW dla WWER 1000.