Region Flamandzki

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Region Flamandzki. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zbadamy każdy aspekt Region Flamandzki, aby zrozumieć jego znaczenie w różnych obszarach. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę staramy się rozwikłać wszystkie aspekty Region Flamandzki, aby zapewnić wszechstronną wizję, która pozwoli czytelnikowi dokładnie zrozumieć ten temat. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na gospodarkę, poprzez implikacje polityczne i prawne, ten artykuł zagłębia się w ekscytującą podróż, która ma na celu odkrycie wszystkich aspektów Region Flamandzki.

Region Flamandzki
Vlaams Gewest
Region autonomiczny
Ilustracja
Antwerpia
Herb Flaga
Herb Flaga
Hymn:

De Vlaamse leeuw
Państwo

 Belgia

Ośrodek administracyjny

Bruksela

Kod ISO 3166-2

BE-VLG

Minister-prezydent

Jan Jambon

Powierzchnia

13 522 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


6 552 967

• gęstość

522 os./km²

Języki urzędowe

niderlandzki

Szczegółowy podział administracyjny
Plan
Liczba prowincji

5

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa

Region Flamandzki (niderl. Vlaams Gewest) – jeden z trzech regionów federalnych Belgii, położony w północnej części kraju i zamieszkany głównie przez ludność niderlandzkojęzyczną. Siedzibą parlamentu i rządu Regionu Flamandzkiego jest Bruksela (leżąca poza obszarem regionu – w osobnym Regionie Stołecznym Brukseli). Na określenie regionu używa się też wieloznacznego terminu Flandria.

Podział administracyjny

Region Flamandzki jest podzielony na 5 prowincji:

  1. Antwerpia,
  2. Limburgia,
  3. Flandria Wschodnia,
  4. Brabancja Flamandzka,
  5. Flandria Zachodnia.

Największe miasta to Antwerpia, Gandawa, Mechelen, Leuven, Hasselt, Brugia.

Historia

Flandria na przestrzeni wieków wchodziła w skład różnych państw i regionów. Od XII w. była pod panowaniem Francji, następnie od 1384 Burgundii. W 1477 przeszła w ręce Habsburgów, a w 1566 – królów hiszpańskich (Niderlandy Hiszpańskie). W 1713 w wyniku wojny o sukcesję hiszpańską przeszła pod rządy austriackie.

Po rewolucji francuskiej w 1794, podobnie jak całe Niderlandy, Flandria została anektowana przez Francję i włączona w jej struktury państwowe jako departamenty: Deux-Nèthes, Dyle, Escaut, Lys i Meuse-Inférieure. W 1798 wybuchło powstanie przeciwko władzy francuskiej, w proteście przeciwko powoływaniu mężczyzn do armii tego kraju.

Po klęsce Napoleona pod Waterloo, na mocy kongresu wiedeńskiego Flandria weszła w skład nowego państwa – Królestwo Zjednoczonych Niderlandów, składającego się z dzisiejszej Belgii, Holandii i Luksemburga. Jego władca, król Wilhelm I prowadził nieudolne rządy, faworyzując protestanckie prowincje północne. Spowodowało to niezadowolenie katolików z południa, rewolucję (1830) i ostatecznie oderwanie się Flandrii i Walonii jako niepodległej Belgii, co zostało potwierdzone traktatem londyńskim w 1839.

W wyniku działalności autonomicznego ruchu flamandzkiego w 1962 ustalono granicę językową niderlandzko-francuską, tworząc w ten sposób region niderlandzkojęzyczny i usankcjonowano jednojęzyczność Flandrii (a dwujęzyczność dla regionu Brukseli). W 1970 utworzono wspólnotę flamandzką obejmującą instytucje i osoby we Flandrii oraz instytucje flamandzkie w Brukseli. W 1980 określono obszar regionu autonomicznego, który początkowo nie pokrywał się z podziałem administracyjnym Belgii na prowincje. Dlatego po utworzeniu w 1989 Regionu Stołecznego Brukseli, w 1995 wydzielono z Brabancji niderlandzkojęzyczną Brabancję Flamandzką. Od 1993 Flandria jest regionem federalnym.

Premierzy Flandrii

Media

We Flandrii telewizja publiczna nazywa się Vlaamse Radio- en Televisieomroep. Jej kanałem jest één. Vtm, należące do Vlaamse Media Maatschappij, jest najpopularniejszym kanałem komercyjnym.

Zobacz też

Uwagi

  1. Samo miasto znajduje się poza granicami regionu w Regionie Stołecznym Brukseli.

Przypisy

Linki zewnętrzne