Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn

W dzisiejszym świecie Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn wywołał intensywną i pełną pasji debatę, podnosząc sprzeczne opinie i prowokując wymianę pomysłów, która wzbogaciła panoramę kulturową i społeczną. Ponieważ Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn w dalszym ciągu odbija się echem we współczesnym społeczeństwie, konieczne jest pełne zbadanie wszystkich aspektów związanych z tym zjawiskiem, od jego początków po możliwe konsekwencje w przyszłości. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn, badając jego wiele aspektów i oferując panoramiczny widok, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na nasze życie.

Kolumbia
Colombia
Przydomek

Los Cafeteros (Plantatorzy Kawy)

Związek

Federación Colombiana de Fútbol

Sponsor techniczny

Adidas

Trener

Néstor Lorenzo
(od 2022)

Asystent trenera

Luis Amaranto Perea
Fernando Alloco

Skrót FIFA

COL

Ranking FIFA

14. (1655.29 pkt.)

Miejsce w rankingu Elo

11. (1951 pkt.)

Zawodnicy
Kapitan

David Ospina

Najwięcej występów

David Ospina (127)

Najwięcej bramek

Radamel Falcao (36)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Kolumbia 4:1 Kostaryka 
(Barranquilla, Kolumbia; 17 lutego 1926)
Najwyższe zwycięstwo
 Kolumbia 7:1 Gujana 
(Bogota, Kolumbia; 18 maja 2012)
 Bahrajn 0:6 Kolumbia 
(Riffa, Bahrajn; 26 marca 2015)
Najwyższa porażka
 Brazylia 9:0 Kolumbia 
(Lima, Peru; 24 marca 1957)
Medale
Mistrzostwa Ameryki Południowej
złoto 2001
srebro 1975
brąz 1987, 1993, 1995, 2016, 2021
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
  1. ↑ Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn – zespół biorący udział w imieniu Kolumbii w zawodach piłkarskich. Sześciokrotnie startował w finałach mistrzostw świata (1962, 1990, 1994, 1998, 2014, 2018), ale tylko trzy razy – w 1990, 2014 oraz 2018 – przeszedł do drugiej rundy. We Włoszech Kolumbia, mimo iż wyprzedziła w grupie jedynie Zjednoczone Emiraty Arabskie, to z trzeciego miejsca awansowała do 1/8 finałów, w której to fazie jednak, po błędach bramkarza René Higuity, przegrała 1:2 z Kamerunem. W Brazylii zaś Kolumbijczycy zajęli pierwsze miejsce w grupie z kompletem dziewięciu punktów po zwycięstwach kolejno z Grecją 3:0, Wybrzeżem Kości Słoniowej 2:1, oraz Japonią 4:1. W 1/8 finału spotkali się z Urugwajem z którym wygrali 2:0. W ćwierćfinale los skojarzył ich z gospodarzem mistrzostw Brazylią z którą przegrali 1:2 i odpadli z turnieju. Ostatni raz Kolumbijczycy grali na światowym czempionacie w 2018. Z kolei szesnaście lat wcześniej, na turnieju we Francji w 1998 grupowe zwycięstwo nad Tunezją 1:0 okazało się nie wystarczające do awansu do dalszych rozgrywek (wcześniej przegrali z Rumunią 0:1 i Anglią 0:2).

Kolumbia awansowała również do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji. Na tym turnieju zagrała ona w grupie H razem z Japonią, Polską, oraz Senegalem. Po niespodziewanej porażce 1:2 z Japończykami w pierwszym meczu przyszły dwa zwycięstwa (3:0 z Polakami oraz 1:0 z Senegalczykami). Pozwoliło to Kolumbijczykom zająć pierwsze miejsce w grupie i z sześcioma punktami na koncie awansować do 1/8 finału. W tej fazie mistrzostw rywalem Los Cafeteros była reprezentacja Anglii. Kolumbijczycy przegrali jednak ten mecz po rzutach karnych stosunkiem 3:4 i odpadli z turnieju.

Z zupełnie innych powodów Kolumbijczycy na długo zapamiętają swój udział na Mistrzostwach Świata 1994. Po dwóch porażkach i jednym zwycięstwie reprezentacja musiała żegnać się z turniejem już po rundzie grupowej. W ostatnim, decydującym o ewentualnym awansie meczu (ze Stanami Zjednoczonymi) samobójczą bramkę strzelił obrońca Andrés Escobar, a Kolumbia przegrała 1:2. Po powrocie do kraju fanatyczny kibic zastrzelił wychodzącego z restauracji 27-letniego Escobara. Morderca – Humberto Muñoz Castro – został skazany na dwadzieścia sześć lat pozbawienia wolności. Porwania i zabójstwa piłkarzy do dziś w Kolumbii, zdarzają się bardzo często. W połowie lat 90. także kilku zawodników grających w kadrze narodowej miało do czynienia z wymiarem sprawiedliwości – bramkarz René Higuita został w 1993 aresztowany za udział w porwaniu córki barona narkotykowego, Faustino Asprillę we wrześniu 1995 skazano na rok pozbawienia wolności za nielegalne posiadanie broni, a miesiąc później w bagażu innego reprezentanta Wilsona Péreza znaleziono kokainę.

Regularne w latach 90. występy na mistrzostwach świata oraz niezłe wyniki w rozgrywkach o Copa América związane są z postacią charyzmatycznego selekcjonera Francisco „Pacho” Maturany. Był trenerem kadry w czasie Mistrzostw Świata 1990 i 1994, a w 1998 reprezentację prowadził jego dawny asystent Hernán Darío Gómez. Ukoronowaniem jego pracy z drużyną narodową był pierwszy w historii triumf Kolumbii w mistrzostwach Ameryki Południowej, wywalczony na własnym boisku w 2001. Dzięki temu zwycięstwu dwa lata później Kolumbijczycy wzięli udział w rozgrywkach o Puchar Konfederacji. Zajęli w nich czwarte miejsce po porażce w meczu o trzecie miejsce z Turcją 1:2

Dzisiejsza reprezentacja to drużyna złożona z młodych i perspektywicznych zawodników jak Falcao, James Rodriguez, Jackson Martinez, Pablo Armero, a także doświadczonych Mario Yepes, Freddy Guarin czy Camilo Zuniga. Z nimi w składzie Kolumbia awansowała do czołówki (5. miejsce w grudniu 2012) rankingu FIFA pod koniec 2012. Wyprzedziła takie reprezentacje jak Anglia, Brazylia, Holandia czy Portugalia, zaś reprezentacja w eliminacjach do Mundialu 2014 grała bardzo dobrze, zajmując w południowoamerykańskich eliminacjach drugie miejsce i po raz pierwszy od 1998 uzyskując kwalifikację na mistrzostwa świata.

Kolumbia w 2012 zdobyła najwięcej punktów w rankingu FIFA.

Udział w międzynarodowych turniejach

Mistrzostwa świata

Udział w mistrzostwach świata
Rok Kwalifikacje Wynik
Urugwaj 1930 Nie brała udziału
1934
1938 Wycofała się z eliminacji
Brazylia 1950 Nie brała udziału
Szwajcaria 1954
Szwecja 1958 Nie zakwalifikowała się
Chile 1962 Awans Faza grupowa
Anglia 1966 Nie zakwalifikowała się
Meksyk 1970
1974
Argentyna 1978
Hiszpania 1982
Meksyk 1986
Włochy 1990 Awans 1/8 finału
Stany Zjednoczone 1994 Awans Faza grupowa
Francja 1998 Awans Faza grupowa
Korea Południowa Japonia 2002 Nie zakwalifikowała się
Niemcy 2006
Południowa Afryka 2010
Brazylia 2014 Awans Ćwierćfinał
Rosja 2018 Awans 1/8 finału
Katar 2022 Nie zakwalifikowała się

Copa América

  • 1916 – 1942 – Nie brała udziału
  • 1945 – V miejsce
  • 1946 – Wycofała się
  • 1947 – VIII miejsce
  • 1949 – VIII miejsce
  • 1953 – 1956 – Wycofała się
  • 1957 – V miejsce
  • 1959 – 1959 – Wycofała się
  • 1963 – VII miejsce
  • 1967 – Nie zakwalifikowała się
  • 1975 – II miejsce
  • 1979 – Faza grupowa
  • 1983 – Faza grupowa
  
  • 1987 – III miejsce
  • 1989 – Faza grupowa
  • 1991 – IV miejsce
  • 1993 – III miejsce
  • 1995 – III miejsce
  • 1997 – Ćwierćfinał
  • 1999 – Ćwierćfinał
  • 2001 – Mistrzostwo
  • 2004 – IV miejsce
  • 2007 – Faza grupowa
  • 2011 – Ćwierćfinał
  • 2015 – Ćwierćfinał
  • 2016 – III miejsce
  
  • 2019 – Ćwierćfinał
  • 2021 – III miejsce

Aktualna kadra

Kadra na mecze towarzyskie przeciwko reprezentacji Iraku i Niemiec, które odbyły się 16 i 20 czerwca 2023. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2023.

# Imię i nazwisko Data urodzenia Klub Występy (gole)
Bramkarze
1 Álvaro Montero 29 marca 1995 Kolumbia Millonarios 5 (0)
12 Camilo Vargas 9 marca 1989 Meksyk Atlas 14 (0)
22 Kevin Mier 18 maja 2000 Kolumbia Atlético Nacional 0 (0)
Obrońcy
2 Yerson Mosquera 2 maja 2001 Stany Zjednoczone Cincinnati 0 (0)
3 Jhon Lucumí 26 czerwca 1998 Włochy Bologna 12 (0)
4 Deiver Machado 2 września 1993 Francja Lens 5 (0)
6 Juan David Mosquera 5 września 2002 Stany Zjednoczone Portland Timbers 1 (0)
13 Yerry Mina 24 września 1994 Anglia Everton 40 (7)
14 Andrés Salazar 15 stycznia 2003 Kolumbia Atlético Nacional 1 (0)
21 Daniel Muñoz 25 maja 1996 Belgia KRC Genk 19 (0)
23 Davinson Sánchez 12 czerwca 1996 Anglia Tottenham Hotspur 54 (1)
Pomocnicy
5 Wilmar Barrios 16 października 1993 Rosja Zenit Petersburg 54 (1)
8 Jorge Carrascal 25 maja 1998 Rosja CSKA Moskwa 6 (1)
10 Yáser Asprilla 19 listopada 2003 Anglia Watford 3 (1)
11 Juan Cuadrado 26 maja 1988 Włochy Juventus 115 (11)
15 Mateus Uribe 21 marca 1991 Katar Al Sadd 47 (5)
16 Jefferson Lerma 25 października 1994 Anglia Crystal Palace 35 (1)
17 Kevin Castaño 29 września 2000 Meksyk Cruz Azul 4 (0)
20 Jhon Arias 21 września 1997 Brazylia Fluminense 6 (0)
Napastnicy
7 Luis Díaz 13 stycznia 1997 Anglia Liverpool 39 (9)
9 Diego Valoyes 22 września 1996 Argentyna Talleres 8 (0)
18 Mateo Cassierra 13 kwietnia 1997 Rosja Zenit Petersburg 2 (1)
19 Rafael Santos Borré 15 września 1995 Niemcy Eintracht Frankfurt 24 (3)
24 Óscar Cortés 3 grudnia 2003 Francja Lens 1 (0)

Rekordziści

Selekcjonerzy

# Trener Narodowość . Od Do . Bilans . Osiągnięcia
M Z R P % Trofea Lata
1. Alfonso Novoa  Kolumbia luty 1938 5 2 0 3 40%
2. Fernando Paternoster  Argentyna sierpień 1938 4 1 0 3 25%
3. Roberto Meléndez  Kolumbia styczeń 1945 luty 1945 6 1 1 4 22%
4. José Arana Cruz  Peru grudzień 1946 6 6 0 0 100%
5. Lino Taioli  Argentyna grudzień 1947 7 0 2 5 10%
6. Friedrich Donnenfeld  Austria kwiecień 1949 maj 1949 7 0 2 5 10%
7. Pedro López  Kolumbia marzec 1957 kwiecień 1957 6 2 0 4 33%
8. Rodolfo Orlandini  Argentyna czerwiec 1957 lipiec 1957 5 0 1 4 7%
9. Adolfo Pedernera  Argentyna luty 1961 czerwiec 1962 9 2 3 4 33%
10. Gabriel Ochoa Uribe  Kolumbia marzec 1963 6 0 1 5 6%
11. Efraín Sánchez  Kolumbia wrzesień 1963 2 1 0 1 50%
12. Antonio Julio de la Hoz  Kolumbia lipiec 1965 sierpień 1965 4 1 0 3 25%
13. César López Fretes  Paragwaj listopad 1966 grudzień 1966 2 0 1 1 17%
14. Francisco Zuluaga  Kolumbia październik 1968 sierpień 1969 14 1 3 10 14%
15. César López Fretes (2)  Paragwaj maj 1970 1 0 0 1 0%
16. Todor Veselinović  Serbia marzec 1972 lipiec 1973 13 2 5 6 14%
17. Efraín Sánchez (2)  Kolumbia lipiec 1975 październik 1975 9 6 0 3 67%
18. Blagoje Vidinić  Macedonia Północna październik 1976 wrzesień 1979 16 3 5 8 29%
19. Carlos Bilardo  Argentyna czerwiec 1980 wrzesień 1981 10 1 4 5 23%
20. Efraín Sánchez (3)  Kolumbia luty 1983 październik 1984 14 3 8 3 40%
21. Gabriel Ochoa Uribe (2)  Kolumbia luty 1985 listopad 1985 19 8 5 6 51%
22. Francisco Maturana  Kolumbia maj 1987 czerwiec 1990 40 20 11 9 59%
23. Luis Augusto García  Kolumbia styczeń 1991 lipiec 1991 11 3 4 4 39%
– Humberto Ortiz  Kolumbia lipiec 1992 sierpień 1992 2 1 1 0 67%
24. Francisco Maturana (2)  Kolumbia grudzień 1992 czerwiec 1994 34 18 13 3 66%
25. Hernán Darío Gómez  Kolumbia sierpień 1994 czerwiec 1998 56 21 17 18 48%
26. Javier Álvarez  Kolumbia wrzesień 1998 luty 2000 15 5 5 5 44%
27. Luis Augusto García (2)  Kolumbia luty 2000 maj 2001 21 11 5 5 60%
28. Francisco Maturana (3)  Kolumbia maj 2001 listopad 2001 13 9 2 2 74% 1x Copa América 2001
– Reinaldo Rueda  Kolumbia maj 2002 listopad 2002 4 1 1 2 33%
29. Francisco Maturana (4)  Kolumbia listopad 2002 listopad 2003 17 3 7 7 31%
30. Reinaldo Rueda (2)  Kolumbia styczeń 2004 listopad 2006 40 17 12 11 53%
31. Jorge Luis Pinto  Kolumbia grudzień 2006 wrzesień 2008 27 11 7 9 49%
32. Eduardo Lara  Kolumbia wrzesień 2008 październik 2009 15 8 1 6 56%
33. Hernán Darío Gómez (2)  Kolumbia maj 2010 sierpień 2011 16 6 5 5 48%
34. Leonel Álvarez  Kolumbia sierpień 2011 grudzień 2011 5 3 1 1 67%
35. José Pekerman  Argentyna styczeń 2012 sierpień 2018 77 42 20 15 54%
– Arturo Reyes  Kolumbia sierpień 2018 luty 2019 4 3 1 0 33%
36. Carlos Queiroz  Portugalia luty 2019 grudzień 2020 18 9 5 4 50%
37. Reinaldo Rueda  Kolumbia styczeń 2021 marzec 2022 17 4 10 3 24%
38. Néstor Lorenzo  Argentyna lipiec 2022 nadal 8 6 2 0 75%
Inni
– Javier Álvarez  Kolumbia . listopad 1996 . 1 0 0 1 0% .
– Juan José Peláez  Kolumbia wrzesień 1997 1 0 1 0 33%
607 221 172 194 %

Stan na 22 czerwca 2023.
Kursywą wyróżniono selekcjonerów tymczasowych.
W nawiasie podano, który raz selekcjoner prowadził reprezentację.

Uwagi

  1. ↑ Stan aktualny na 18 lipca 2023.
  2. ↑ Selekcjoner młodzieżowej kadry; podczas kadencji Hernána Darío Gómeza poprowadził rezerwową reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) w jednym meczu towarzyskim (podczas tourneé do Azji).
  3. ↑ Asystent Hernána Darío Gómeza; podczas jego kadencji poprowadził rezerwową reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) w jednym meczu towarzyskim, gdy pierwsza reprezentacja przygotowywała się na mecze eliminacyjne.

Przypisy

  1. ↑ Paolo Arenas Vásquez: Para nunca repetir: La insólita gira de la Selección Colombia por Asia en 1996. ComuTricolor . comutricolor.com, 15 marca 2015. . (hiszp.).
  2. ↑ HOY SE REÚNE EL EQUIPO DE PELÁEZ. El Tiempo . eltiempo.com, 1 września 1997. . (hiszp.).

Linki zewnętrzne

Południowoamerykańskie reprezentacje narodowe w piłce nożnej (CONMEBOL)
kobiety
mężczyźni

Piłka nożna w Kolumbii
Reprezentacje
mężczyźni
kobiety
Rozgrywki ligowe:
mężczyźni
kobiety
Rozgrywki pucharowe
mężczyźni
kobiety
Nagrody i wyróżnienia
Inne
Kolumbijskie reprezentacje narodowe w grach zespołowych
kobiety
mężczyźni
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot