Dziś Roman Indrzejczyk to temat, który obejmuje szeroki zakres dyskusji i badań w różnych dziedzinach. Od zdrowia po technologię, historię i kulturę, Roman Indrzejczyk przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i zwykłych ludzi. W tym artykule zbadamy różne aspekty Roman Indrzejczyk i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od jego początków po przyszłe implikacje – zagłębimy się w szczegółową analizę Roman Indrzejczyk, aby zrozumieć jego znaczenie w naszym codziennym życiu. Dołącz do nas podczas tej wycieczki po świecie Roman Indrzejczyk i odkryj, jak ten temat kształtuje świat, w którym żyjemy.
Prałat honorowy Jego Świątobliwości | |
ks. Roman Indrzejczyk (2008) | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | |
Kapelan Prezydenta RP | |
Okres sprawowania |
2005–2010 |
Kanonik Protektor Kapituły Kolegiackiej Kampinosko-Bielańskiej | |
Okres sprawowania |
2003–2010 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat |
8 grudnia 1956 |
Odznaczenia | |
Roman Indrzejczyk (ur. 14 listopada 1931 w Żychlinie, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski prezbiter rzymskokatolicki, kapelan Prezydenta RP i rektor kaplic prezydenckich w latach 2005–2010, kanonik Kapituły Kolegiackiej Kampinosko-Bielańskiej od 2003, prałat honorowy Jego Świątobliwości od 2008.
Urodził się 14 listopada 1931 w Żychlinie. W 1951 ukończył zdaniem matury naukę w tamtejszym Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza. 8 grudnia 1956 przyjął święcenia kapłańskie z rąk Stefana Wyszyńskiego.
W czasie swojej posługi kapłańskiej pełnił funkcję wikariusza w parafiach w Drwalewie i Grodzisku Mazowieckim, następnie w parafiach warszawskich: św. Aleksandra, Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny na Nowym Mieście i Matki Boskiej Loretańskiej na Pradze. W latach 1964–1986 był duszpasterzem szpitala psychiatrycznego w Tworkach. W latach 1986–2004 był proboszczem parafii Dzieciątka Jezus na warszawskim Żoliborzu. Był nauczycielem religii w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych nr 4 im. Karola Szymanowskiego w Warszawie, gdzie opiekował się chórem Laudate Dominum.
Współpracował z działaczami opozycji solidarnościowej. Fizycznie podobnemu do siebie Zbigniewowi Romaszewskiemu przesłał sutannę i dowód osobisty, aby ten mógł podawać się za niego, jednakże Romaszewski nie skorzystał z tej możliwości. Na jego plebanii wykłady prowadził Jacek Kuroń. W salkach katechetycznych zbierała się Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, a nawet odbywały się posiedzenia jednego z podstolików Okrągłego Stołu. Funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa próbowali podpalić jego kościół.
W latach 1961–1976 i 1989–1994 był krajowym duszpasterzem służby zdrowia. Był wiceprzewodniczącym Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów oraz krajowym koordynatorem ruchu Pax Christi. Od 22 grudnia 2005 do śmierci był kapelanem prezydenta Lecha Kaczyńskiego i rektorem kaplic prezydenckich.
W 1990 został odznaczony przywilejem noszenia rokiety, mantoletu i pierścienia. W 2003 został kanonikiem protektorem Kapituły Kolegiackiej Kampinosko-Bielańskiej, a w 2008 prałatem honorowym Jego Świątobliwości.
Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. 24 kwietnia został pochowany w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.