Rosyjska Biblioteka Narodowa

W tym artykule zostanie poruszony temat Rosyjska Biblioteka Narodowa, który wzbudził duże zainteresowanie w dzisiejszym społeczeństwie. W całej historii Rosyjska Biblioteka Narodowa był przedmiotem debat i analiz, wzbudzając ciekawość badaczy, naukowców i ogółu ludzi. Od swoich początków po dzień dzisiejszy Rosyjska Biblioteka Narodowa odgrywał ważną rolę w różnych aspektach życia codziennego, wpływając na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. W tym artykule będziemy starali się zbadać różne aspekty Rosyjska Biblioteka Narodowa, badając jego wpływ w różnych obszarach i jego dzisiejsze znaczenie.

Российская национальная библиотека
Ilustracja
Stary gmach biblioteki na Newskim Prospekcie
Państwo

 Rosja

Miejscowość

Sankt Petersburg

Adres

budynek główny: Санкт-Петербург
Российская национальная библиотека
пл. Островского, д.1/3

Dyrektor

Anton Likhomanov

Data założenia

1795

Położenie na mapie Petersburga
Mapa konturowa Petersburga, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Российская национальная библиотека”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Российская национальная библиотека”
Ziemia59°56′01″N 30°20′08″E/59,933611 30,335556
Strona internetowa
Nowy gmach biblioteki na Moskiewskim Prospekcie

Rosyjska Biblioteka Narodowa w Petersburgu, nazywana Państwową Publiczną Biblioteką Sałtykowa-Szczedrina w latach 1932–1992 (tj. w czasach ZSRR) – najstarsza publiczna biblioteka w Rosji. Nie należy jej mylić z Rosyjską Biblioteką Państwową znajdującą się w Moskwie.

Historia

Założona została jako Carska Biblioteka Publiczna w roku 1795 przez Katarzynę Wielką, która przekazała bibliotece kolekcję księgozbiorów podarowanych jej przez Woltera i Diderota. Ta darowizna została uzupełniona zagrabionym zbiorem biblioteki Załuskich (420 tys. woluminów). Część polskich książek owego księgozbioru została przekazana Polsce przez Rosję Radziecką w 1921 roku, po zawarciu pokoju ryskiego (55 tys. drukowanych ksiąg). Po roku 1811 zasoby biblioteki zaczęły szybko wzrastać, ponieważ od każdej książki wydanej w Imperium Rosyjskim wysyłany był egzemplarz obowiązkowy. W 1914 biblioteka zawierała 3 miliony woluminów.

3 stycznia 1814 roku została udostępniona do publicznego użytku.

Od roku 1849 do 1861 prowadzona była przez Modesta von Korffa (1800–1876), szkolnego kolegę Puszkina z czasów liceum. W tym okresie biblioteka została wzbogacona o najstarsze rękopisy Nowego Testamentu (Kodeks Synajski) i Starego Testamentu (Kodeks Leningradzki). W 1868 roku do biblioteki dołączył najstarszy rękopis Koranu Uthman Qur'an.

W 1939 otrzymała w wyróżnieniu Order Czerwonego Sztandaru Pracy (Орден Трудового Красного Знамени). W 1970 roku zbiory biblioteki przekraczały już 17 milionów woluminów. Nowoczesny budynek dla przechowywania ksiąg został wzniesiony przy Moskiewskim Prospekcie w latach 80. i 90. XX wieku.

Przypisy

  1. Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона, opublikowany w Rosji na początku XX wieku.
  2. a b Wielka Encyklopedia Radziecka, trzecia edycja.

Bibliografia

  • История Государственной ордена Трудового Красного Знамени Публичной библиотеки имени М. Е. Салтыкова-Щедрина. — Ленинград: Лениздат, 1963. — 435 с., л. ил.
  • История Библиотеки в биографиях её директоров, 1795—2005 / Российская национальная библиотека. — Санкт-Петербург, 2006. — 503, с.: ил. — ISBN 5-8192-0263-5.

Linki zewnętrzne