Słowacy

Obecnie Słowacy to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Słowacy stał się kwestią o uniwersalnym znaczeniu, wpływającą na różne sektory społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Słowacy wywołał szeroką debatę i wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Słowacy i omówimy jego konsekwencje dla naszego codziennego życia. Od swoich początków do obecnej ewolucji, Słowacy reprezentuje istotne zjawisko, które zasługuje na pełne zrozumienie.

Słowacy
Slováci
Populacja

około 6,5 miliona

Miejsce zamieszkania

Słowacja: 4 614 854
Stany Zjednoczone: 810 000
Czechy: 200 000
Kanada: 100 000
Wielka Brytania: 90 000
Serbia: 59 021
Irlandia: 30 000
Austria: 25 000
Argentyna: 22 500
Niemcy: 20 200
Węgry: 29 794
Polska: 1700

Język

słowacki

Religia

katolicyzm <60% (w tym grekokatolicyzm 4%), protestantyzm <7%, rodzima wiara <0,1%, bezwyznaniowość <24%

Grupa

Słowianie zachodni

Pokrewne

Polacy, Czesi

Słowacy (słow. Slováci) – naród słowiański, zamieszkujący głównie Słowację – stanowią 86% jej mieszkańców (4,5 mln); mniejszości słowackie zamieszkują także Czechy, Węgry, Serbię i Polskę (Orawa i Spisz – około 1700 osób). Mówią językiem słowackim. Większość Słowaków jest rzymskimi katolikami, mniejszość stanowią protestanci i grekokatolicy czy wyznawcy rodzimej wiary; niemal 1/4 osób deklaruje brak przynależności do jakiegokolwiek wyznania.

Nitrzanie, plemię słowiańskie zamieszkujące nad rzeką Nitrą (okolice miasta Nitry w dzisiejszej Słowacji), byli głównym plemieniem inicjującym powstanie narodu słowackiego.

Etymologia

Nazwa pochodzi od nazwy ogólnej Słowian (podobnie jak i: Słoweńcy, Słowińcy, Słowienie) ← według Jana Otrębskiego od pierwotnego *Slověne z Ѣ, zachowana też w formach słowackich, gdzie obok Slovák - Słowak, występuje forma żeńska Slovenka, a przymiotnik „słowacki” brzmi slovenský. Forma Słowacy znana jest od co najmniej XV wieku. W XVI wieku i następnych nazwa Słowak używana była w szerokim znaczeniu: Słowianin, np. u Hieronima Spiczyńskiego w O ziołach tutejszych i zamorskich i mocy ich z 1556 r.: ... bowiem byś też wszystek świat chciał skrzyżować, wszędzie najdziesz temu językowi Słowaka - towarzysza. Jeszcze w słowniku Lindego z 1812 r. Słowak było formą oboczną do Słowianin, zaś w języku czeskim nazwa Słowacy w znaczeniu Słowianie występuje w Biblii kralickiej z 1579 r. Nazwa Słowak bywała w języku polskim i czeskim stosowana również w odniesieniu do Słoweńców i Chorwatów. Określenie Słowak w tym znaczeniu stosował prymas Stanisław Karnkowski (1593 r.) i ks. Stanisław Dominik Kleczewski (1763 r.) oraz Václav Hájek w swej kronice z 1541 roku. Maciej Stryjkowski pisał w swej Kronice polskiej, litewskiej, żmudzkiej i wszystkiej Rusi z 1582 r.: Słowaków tam naszych przodków wszędzie pełno w Tracyjskich i Bułgarskich ziemiach szeroko między Bałchanami górami mieszkających. Istniała też forma oboczna Sławak (prawdopodobnie przez skojarzenie z wyrazem sława), w dziele Zrdcadlo slawného margkrabstij Morawského (1593 r.) Bartosz Paprocki pisał: Slavácy to jest národ sláwy weliký. Wyraz Słowak ma zdaniem Otrębskiego tę samą budowę co staropolski wyraz swak (obecnie szwagier), pochodzący od prasłowiańskiego źródłosłowu *svěn. Słowacy mówiący narzeczem wschodniosłowackim (zbliżonym do języka polskiego) używają też formy Słowiak, na polskim obszarze językowym ta forma używana jest m.in. na Spiszu, Orawie, Podhalu i Żywiecczyźnie. Postać Słowiak jest jednak używana także w stosunku do Rusnaków, tj. węgierskich Rusinów.

Osoby narodowości słowackiej

Zobacz też

Przypisy

  1. (2010 census)
  2. Mikrocenzus 2016. ksh.hu. . (węg.).
  3. a b Počet obyvateľov podľa náboženského vyznania v SR k 1. 1. 2021. . (słow.).
  4. Jan Otrębski, Słowianie. Rozwiązanie odwiecznej zagadki ich nazw, Poznań 1947, s. 66-67

Literatura