Temat Senat Rzeczypospolitej Polskiej wzbudził zainteresowanie wielu ludzi na przestrzeni dziejów. Od samego początku Senat Rzeczypospolitej Polskiej był przedmiotem debaty, badań i analiz specjalistów z różnych dziedzin. Jego znaczenie przekroczyło granice i wpłynęło na różne kultury na całym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Senat Rzeczypospolitej Polskiej, od jego wpływu na dzisiejsze społeczeństwo po jego ewolucję w czasie. Ponadto sprawdzimy, jak Senat Rzeczypospolitej Polskiej wpłynął na różne aspekty życia codziennego i jakie perspektywy na przyszłość rysują się dla tego tematu. Dołącz do nas w tej podróży i odkryj wszystko, co ma do zaoferowania Senat Rzeczypospolitej Polskiej!
Państwo | |
---|---|
Rodzaj |
izba wyższa |
Rok założenia | |
Kierownictwo | |
Marszałek Senatu | |
Wicemarszałek Senatu |
Rafał Grupiński (KO) |
Struktura | |
Liczba członków |
100 |
Stowarzyszenia polityczne |
Koalicja rządowa (61)
Wsparcie (5)
Opozycja (34)
|
Ordynacja | |
Ostatnie wybory | |
Siedziba | |
ul. Wiejska 6, Warszawa | |
Strona internetowa |
Polska
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Polski Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
|
Senat Rzeczypospolitej Polskiej – organ władzy ustawodawczej, druga izba (tradycyjnie określana jako izba wyższa) parlamentu Rzeczypospolitej Polskiej. Składa się ze 100 senatorów wybieranych w wyborach powszechnych, bezpośrednich i w głosowaniu tajnym, w jednomandatowych okręgach wyborczych na czteroletnią kadencję, rozpoczynającą się i kończącą wraz z kadencją Sejmu (jeśli kadencja Sejmu zostanie skrócona, skróceniu ulega także kadencja Senatu). W przypadku wygaśnięcia mandatu Prezydent RP zarządza wybory uzupełniające.
Bierne prawo wyborcze w wyborach do Senatu RP uzyskuje się w wieku 30 lat, a czynne - od 18.
Konstytucyjne organy Senatu to:
Organy wprowadzone przez regulamin Senatu:
Senat RP wywodzi się z Rady królewskiej.
W I Rzeczypospolitej, od schyłku XV wieku, był wyższą izbą Sejmu. W skład Senatu I Rzeczypospolitej wchodzili biskupi katoliccy, oraz pochodzący z nominacji królewskiej wyżsi urzędnicy państwowi (wiryliści).
W II Rzeczypospolitej instytucja Senatu została (mimo sprzeciwów lewicy) przywrócona od roku 1921 w konstytucji marcowej; senatorowie byli wybierani w wyborach powszechnych – w sumie pięć razy aż do wybuchu wojny w 1939 r. Konstytucja kwietniowa z 1935 znacznie ograniczyła czynne prawo wyborcze do Senatu – przysługiwało ono niewiele ponad 100 tys. wyborców – oraz nadała Prezydentowi Rzeczypospolitej uprawnienia do mianowania jednej trzeciej senatorów.
Senat spełniał rolę izby korygującej projekty ustaw uchwalonych wcześniej przez izbę niższą – Sejm.
W PRL, po II wojnie światowej, instytucja Senatu została zniesiona na podstawie wyników sfałszowanego referendum ludowego z 1946 r. Przez ponad 40 lat Sejm był jedyną izbą polskiego parlamentu, aż do wyborów, które odbyły się 4 czerwca 1989 r. Wybrano wówczas Senat I kadencji, głosowanie zakończyło się ogromnym sukcesem „Solidarności”, udało jej się wprowadzić aż 99 przedstawicieli do izby. Senat powstał na podstawie umów okrągłostołowych; ustalono, iż w każdym z województw wybieranych będzie po 2 senatorów (oprócz warszawskiego i katowickiego, w których wybierano po 3).
Po przywróceniu Senatu w 1989 r., miejscem jego posiedzeń do maja 1991 r. była Sala Kolumnowa w Sejmie. Obecnie obrady odbywają się w sali posiedzeń w budynku Senatu mieszczącym się w kompleksie parlamentarnym tuż obok budynku Sejmu.
Uchwałą z 18 grudnia 2013 Senat RP zdecydował o ustanowieniu roku 2014 Rokiem Odrodzenia Senatu.
W 2020 na podstawie ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 Senat utracił kompetencje do wyrażania zgody na powołanie i odwołanie Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.