Spiridon Samaras
Motyw Spiridon Samaras to taki, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na dzisiejsze znaczenie, wpływ na społeczeństwo czy znaczenie historyczne, Spiridon Samaras jest tematem, który wywołał debatę, dyskusję i refleksję w różnych sferach. Od ekspertów w tej dziedzinie po ogół społeczeństwa, Spiridon Samaras wzbudził prawdziwe zainteresowanie i zmotywował ludzi do dalszego badania jego implikacji, konsekwencji i możliwych rozwiązań. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Spiridon Samaras i spróbujemy rozwikłać jego złożoność, zrozumieć jego znaczenie i przeanalizować jego wpływ na nasz współczesny świat.
 Spiridon Samaras w wieku 16 lat | |
| Imię i nazwisko |
Spiridon Filiskos |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1861 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
7 kwietnia 1917 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Spiridon Samaras, gr. Σπυρίδων Σαμάρας, wł. Spiro Samara, właśc. Spiridon Filiskos, gr. Σπυρίδων Φιλίσκος (ur. 17 listopada?/29 listopada 1861 na Korfu, zm. 25 marca?/7 kwietnia 1917 w Atenach) – grecki kompozytor.
Życiorys
Początkowo uczył się na Korfu u Spiridona Ksindasa. Następnie studiował w konserwatorium w Atenach, gdzie jego nauczycielami byli Federico Bolognini, Angelo Mascheroni i Enrico Stancampiano. W 1882 roku wyjechał do Paryża, gdzie kształcił się w tamtejszym konserwatorium u Léo Delibesa i Jules’a Masseneta. W 1885 roku wyjechał do Włoch, w ciągu kolejnych lat z powodzeniem wystawiał swoje opery w Rzymie, Neapolu, Genui i Florencji. W 1911 roku wrócił do Grecji, ostatnie lata życia spędził w Atenach.
Należał do ostatnich przedstawicieli tzw. szkoły jońskiej w muzyce. Był pionierem greckiej opery werystycznej, jego twórczość zbliżona jest do dokonań Giacoma Pucciniego, Ruggera Leoncavalla i Pietra Mascagniego. Opera werystyczna Flora mirabilis z 1886 roku pod względem stylistycznym zbliżona jest do powstałej kilka lat później Rycerskości wieśniaczej Mascagniego. We wczesnych operach stosował podział na sceny, w późniejszych wprowadzał motywy przewodnie. W niektórych utworach sięgał po elementy greckiego folkloru muzycznego i tradycje muzyczne Bizancjum.
Ważniejsze kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych)
Opery
- Flora mirabilis (wyst. Mediolan 1886)
- Medgé (wyst. Rzym 1888)
- Lionella (wyst. Mediolan 1891, zach. fragment)
- La martire (wyst. Neapol 1894)
- La furia domata (wyst. Mediolan 1895, zaginiona)
- Storia d’amore (wyst. Mediolan 1903, wersja zrewid. pt. La biondinetta wyst. Gotha 1906)
- Mademoiselle de Belle-Isle (wyst. Genua 1905)
- Rea (wyst . Florencja 1908)
Operetki
- Polemos en polemo (wyst. Ateny 1915)
- I Pringipisa tis Sasonos (wyst. Ateny 1915)
- I Kritikopula (wyst. Ateny 1916)
Utwory wokalno-instrumentalne
- Epinikia na głos i orkiestrę (1914)
- Olimbiakos imnos (Hymn olimpijski) na chór i orkiestrę (1896)
- Aspasmos pros tin mitera Elada na chór i orkiestrę (1914)
Utwory kameralne
- Chitarrata na gitarę, mandolinę i zespół kameralny (1885)
- Sonata na skrzypce i fortepian (1882, zaginiona)
Utwory fortepianowe
- 6 serenad (1903)
- Danse espagnole, Valse lente, Danse monotone (1904)
Przypisy
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3129. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 26. ISBN 978-83-224-0865-0.
- ↑ a b c d e John Warrack, Ewan West: The Concise Oxford Dictionary of Opera. Oxford: Oxford University Press, 1996, s. 454. ISBN 0-19-280028-0.
Linki zewnętrzne
- Spiridon Samaras – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- "Samaras, Spyros." Discography of American Historical Recordings. UC Santa Barbara Library, 2023