Spitsbergen

Obecnie Spitsbergen to temat, który wywołuje duże zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. Od momentu pojawienia się Spitsbergen zyskał znaczenie w różnych obszarach, budząc ciekawość ekspertów, naukowców i ogółu społeczeństwa. Jego wpływ przekroczył granice i został odnotowany w kulturze popularnej, polityce, ekonomii i technologii. W tym artykule szczegółowo zbadamy zjawisko Spitsbergen, analizując jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje dla dzisiejszego społeczeństwa. Poprzez różne perspektywy i opinie postaramy się rzucić światło na ten temat i zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie.

Spitsbergen
Kontynent

Europa

Państwo

 Norwegia

Terytorium zależne

 Svalbard

Akwen

Morze Arktyczne

Powierzchnia

39 044 km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


2504
0,076 os./km²

Położenie na mapie Svalbardu
Mapa konturowa Svalbardu, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Spitsbergen”
Położenie na mapie Arktyki
Mapa konturowa Arktyki, na dole znajduje się punkt z opisem „Spitsbergen”
Ziemia78°54′N 18°01′E/78,900000 18,016667
Mapa wyspy

Spitsbergen – największa wyspa Norwegii, położona w archipelagu Svalbard, na Morzu Arktycznym. Powierzchnia ok. 39 tys. km², górzysta (do 1717 m n.p.m.), w dużej mierze pokryta lodowcami. Odkryta w 1596 roku przez Willema Barentsa. Populacja wyspy szacowana jest na około 2,5 tys. mieszkańców. Występuje tam rozwinięte rybołówstwo, kiedyś wielorybnictwo. Największe miejscowości to Longyearbyen oraz Barentsburg. Na wyspie znajduje się Polska Stacja Polarna Hornsund.

W dawniejszym nazewnictwie nazwa Spitsbergen określała cały archipelag Svalbard, którego największą wyspę nazywano wtedy Spitsbergenem Zachodnim (Vestspitsbergen).

Historia

W 1194 Spitsbergen został odkryty przez Normanów, a w XV wieku prawdopodobnie także przez Pomorców, rybaków z północnej Rusi, jednak informacje o nowym lądzie nie wykroczyły poza ich kręgi kulturowe. Za oficjalną datę odkrycia Spitsbergenu uznaje się 17 czerwca 1596 r., kiedy do Svalbardu dotarli Holendrzy, m.in.: Willem Barents, Jan Rijp i Jacob van Heemskerck. W wieku XVII wyspy Svalbardu były celem podróży wielorybników. Spitsbergen odegrał rolę jako punkt startowy wszystkich ważniejszych wypraw podbiegunowych w XIX i XX wieku. Z niego wyruszył w 1894 na wyprawę do Ziemi Franciszka Józefa Anglik Frederick George Jackson, a w roku 1896 balonem sterowym Szwed Salomon August Andrée na biegun północny. Jeszcze w XIX wieku sądzono, że morze naokoło bieguna północnego jest wolne od lodów i roi się od zwierząt.

Dolina DeGeerdalen na południe od Isfjorden

Podczas II wojny światowej Norwegia trafiła pod okupację niemiecką. 25 sierpnia 1941 roku marynarka brytyjska z wojskami kanadyjskimi dokonała rajdu na Spitsbergen (operacja Gauntlet), podczas którego zniszczono kopalnie i składy węgla, wykorzystywane przez Niemców, oraz wyewakuowano w całości mieszkających tam obywateli Norwegii i ZSRR.

Przypisy

  1. a b Population of Svalbard. . (ang.).
  2. Tadeusz Słabczyński, Encyklopedia odkryć i odkrywców, Warszawa: Globograf, 2004, s. 114, ISBN 83-916174-5-9, OCLC 749197902.
  3. Charles Stacey: Six Years of War: The Army in Canada, Britain and the Pacific. Ottawa: Authority of the Minister of National Defence, 1956, s. 304-306. (ang.).

Zobacz też

Linki zewnętrzne