W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Stanisław Słomowski, badając jego różne aspekty, wpływ na pole _var2 oraz różne opinie i stanowiska istniejące wokół tego tematu. Od swoich początków do dzisiejszej obecności Stanisław Słomowski wzbudzał zainteresowanie i debatę zarówno wśród ekspertów, jak i entuzjastów. Poprzez dogłębną i rygorystyczną analizę będziemy starali się rzucić światło na kluczowe aspekty Stanisław Słomowski, badając jego wpływ na _var3 i jego potencjał do przekształcenia przyszłości _var4. Artykuł ten ma również na celu przedstawienie czytelnikowi pełnego i zrównoważonego spojrzenia na Stanisław Słomowski, oferując wielowymiarową perspektywę, która zachęca do refleksji i otwartego dialogu.
Arcybiskup lwowski | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 września 1575 | |
Biskup pomocniczy krakowski | ||
Okres sprawowania |
1560–1565 | |
Arcybiskup lwowski | ||
Okres sprawowania |
1565–1575 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
14 lutego 1560 | |
Sakra biskupia |
data nieznana |
Stanisław Słomowski herbu Abdank (zm. 22 września 1575 we Lwowie) – arcybiskup metropolita lwowski od 1565 roku, biskup sufragan krakowski od 1560 roku, biskup laodycejski, kantor krakowskiej kapituły katedralnej od 1559 roku, wikariusz generalny i odicjał krakowski od 1554 roku, prepozyt kaliskiej kapituły kolegiackiej przed 1549 rokiem, archidiakon sądecki przed 1549 rokiem, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej od 1529 roku, kanonik poznańskiej kapituły katedralnej od 1529 roku, kanonik krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1525–1540.
Był synem niezbyt zamożnych szlachciców z Wielkopolski, Wincentego Słomowskiego herbu Jastrzębiec, dziedzica w Czechowie i Jarząbkowie oraz Anny Starczynowskiej. Spokrewniony z biskupem Piotrem Tomickim. Studiował w Akademii Krakowskiej oraz we Włoszech, gdzie uzyskał doktorat obojga praw. Od 1529 kanonik poznański i gnieźnieński, następnie także kanonik kielecki, archidiakon sądecki i prepozytor w kolegiacie kaliskiej. W 1554 mianowany wikariuszem generalnym i oficjałem krakowskim. 14 lutego 1560 prekonizowany biskupem pomocniczym krakowskim ze stolicą tytularną Laodycei we Frygii. Uczestniczył w synodzie w Warszawie w 1561 roku jako przedstawiciel kapituły krakowskiej.
W 1565 mianowany przez króla Zygmunta Augusta arcybiskupem lwowskim. Nominację tę 7 września 1565 zatwierdził papież Pius IV. Ingres do katedry lwowskiej odbył się 7 grudnia 1565, a duchownym witającym nowego arcybiskupa był ksiądz Piotr Skarga. W czasie swojej działalności w archidiecezji lwowskiej skupił się na uporządkowaniu spraw majątkowych archidiecezji.
Sędzia sądów generalnych województwa ruskiego w 1575 roku.
Zmarł 22 września 1575 we Lwowie. Pochowany w archikatedrze Wniebowzięcia NMP we Lwowie.