Suczawa

Dziś Suczawa pozostaje tematem ciągłego zainteresowania i debaty we współczesnym społeczeństwie. Wraz ze wzrostem zainteresowania w ostatnich latach, Suczawa przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów. Niezależnie od tego, czy w środowisku akademickim, w mediach, czy w codziennych rozmowach, Suczawa stał się centralnym punktem dyskusji. Trend ten występuje nie tylko na poziomie lokalnym, ale zyskał także znaczenie na poziomie globalnym, pokazując znaczenie i wpływ, jaki Suczawa ma na naszą obecną rzeczywistość. Biorąc pod uwagę tę rosnącą uwagę, niezwykle istotne jest dokładne przeanalizowanie różnych wymiarów i perspektyw, jakie obejmuje Suczawa, aby lepiej zrozumieć jego zakres i implikacje dla naszego społeczeństwa.

Suczawa
Suceava
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Rumunia

Okręg

Suczawa

Mer

Ion Lungu

Powierzchnia

52,1 km²

Wysokość

270–435 m n.p.m.

Populacja (2021)
• liczba ludności
• gęstość


84 322
2042 os./km²

Nr kierunkowy

02-30

Kod pocztowy

0230

Tablice rejestracyjne

SV

Położenie na mapie okręgu Suczawa
Mapa konturowa okręgu Suczawa, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Suczawa”
Położenie na mapie Rumunii
Mapa konturowa Rumunii, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Suczawa”
Ziemia47°38′40″N 26°15′30″E/47,644444 26,258333
Strona internetowa
Dzisiejszy okręg Suczawa, z zaznaczoną Bukowiną południową

Suczawa (rum. Suceava, ukr. Сучава, jid. ‏שאָץ‎ Szoc) – miasto w historycznej Mołdawii w Rumunii, stolica okręgu Suczawa oraz Bukowiny rumuńskiej.

Według danych z 2002 w Suczawie mieszka 252 Polaków. Suczawa jest siedzibą Związku Polaków w Rumunii.

W pobliżu miasta znajduje się Dragomirna.

Historia

W XV i pierwszej połowie XVI stulecia Suczawa była stolicą Mołdawii – siedzibą takich hospodarów jak Aleksander Dobry, Stefan Wielki czy Piotr Raresz. Z tego okresu pochodzą liczne zabytki, m.in.:

  • twierdza tronowa, powstała w końcu XIV w. i wielokrotnie rozbudowywana, obroniła się m.in. przed wojskami króla polskiego Jana Olbrachta w 1497, zniszczona w XVII w., odtąd w ruinie;
  • monastyr św. Jana Nowego z cerkwią św. Jerzego, zbudowany na początku XVI w. jako siedziba metropolity mołdawskiego; cerkiew, wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, jest bogato malowana (zachowały się także fragmenty malowideł zewnętrznych), wewnątrz spoczywają relikwie św. Jana Nowego;
  • cerkiew św. Jerzego „Mirăuți”, wzniesiona w końcu XIV w. jako cerkiew koronacyjna hospodarów mołdawskich, od momentu założenia metropolii mołdawskiej (1403) siedziba metropolity, zniszczona na początku XVI w., odbudowana na przełomie XIX i XX w. (jednak nie jest to wierne odtworzenie pierwotnej świątyni);
  • cerkiew św. Demetriusza, ufundowana w pierwszej połowie XVI w. przez hospodara Piotra Raresza, ozdobiona malowidłami od wewnątrz i zewnątrz, a także tablicą erekcyjną z herbem Mołdawii;
  • monastyr ormiański „Zamca”, powstały w XV w. jako siedziba biskupa ormiańskiego, składa się z cerkwi św. Auksentego oraz murów obronnych z zabudowaniami (w jednym z budynków znajduje się kaplica św. Grzegorza), w latach 1690–1691 służył jako baza wojsk polskich operujących w Mołdawii.

W 1775 roku na mocy pokoju w Kuczuk Kajnardży większa część Bukowiny wraz z Suczawą przypadła Austrii, która przyłączyła ją do Galicji. Tereny te w 1919 r. stały się częścią Rumunii.

Polacy związani z Suczawą

Galeria

Miasta partnerskie

Zobacz też

Przypisy

  1. Rezultate definitive – Recensamantul Populatiei si Locuintelor (rum.).
  2. Structura Etno-demografică a României
  3. Aleksandra Drzewiecka, Język polski jako element warunkujący przetrwanie polskiej tożsamości narodowej na Bukowinie Południowej od drugiej połowy XVIII wieku, w: Jednostka wobec globalnego wymiaru stosunków międzynarodowych, s. 15-31, ISBN WUŁ 978-83-8220-375-2, 2021.
  4. Izaak Mikołaj Isakowicz , Nowy Kurier Galicyjski, 13 lutego 2022 (pol.).
  5. Kajetan Amirowicz

Linki zewnętrzne