Obecnie Tas-Salvatur to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Ze względu na swoje znaczenie i wpływ na społeczeństwo Tas-Salvatur stał się przedmiotem zainteresowania zarówno przemysłu, rządów, jak i naukowców. Od samego początku do obecnej ewolucji Tas-Salvatur był przedmiotem badań, debat i innowacji, co doprowadziło do większej wiedzy i zrozumienia jego znaczenia. W tym artykule zbadamy różne aspekty Tas-Salvatur, analizując jego wpływ na różne aspekty życia codziennego i jego wpływ na przyszły rozwój.
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Wysokość | |
Położenie na mapie Malty | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego | |
36°03′59″N 14°15′15″E/36,066389 14,254167 |
Tas-Salvatur (także Tas Salvatur, Tal-Merżuq) – wzgórze na Malcie, w gminie Żebbuġ, na wyspie Gozo. Ma wysokość 96 m n.p.m. (około 320 stóp) i jest w kształcie stożka. Na jego szczycie stoi statua Jezusa Chrystusa, a nazwa Tas-Salvatur do niej nawiązuje.
Historycznie na szczycie istniał drewniany krzyż. Pierwotny posąg został umieszczony na wzgórzu w 1904 roku i poświęcony Jezusowi Odkupicielowi. Odtąd wzgórze stało się powszechnie znane jako "Tas-Salvatur", co oznacza Zbawiciela/Odkupiciela. Rzeźba nie była odporna na czynniki atmosferyczne i musiała zostać zastąpiona w latach sześćdziesiątych. Następny posąg został uszkodzony podczas burzy. Dzisiejsza rzeźba, zbudowana w latach 70. XX wieku, jest wykonana z betonu i jest odporna na warunki atmosferyczne. Jest to mniejsza kopia posągu Chrystusa Odkupiciela w Rio de Janeiro w Brazylii.
Wysokość pomnika wynosi 12 metrów. Postać Jezusa jest skierowana twarzą w kierunku centrum wyspy Gozo – Rabatu (Victorii).
Z miejscem związana jest popularna legenda oraz mit religijny. Zgodnie z tradycją, w dawnych czasach nad wzgórzem widziany był dym wychodzący do góry, co doprowadziło mieszkańców do przekonania, że w rzeczywistości jest to wulkan. Geologowie odrzucili jednak taką ideę. Inna legenda mówi, że po tym jak Bóg ukarał ludzi Gozo i pogrążył wyspę w ciemności na trzy doby, to właśnie z góry wyłonił się pierwszy promień światła (merżuq, stąd nazwa Tal-Merżuq), który ponownie oświetlił okolice.