Teatr Bolszoj
W dzisiejszym świecie Teatr Bolszoj odgrywa fundamentalną rolę w naszym społeczeństwie. Z czasem Teatr Bolszoj stał się istotnym elementem naszego życia, wywierając ogromny wpływ na nasze codzienne życie. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Teatr Bolszoj zdołał wpłynąć na sposób, w jaki myślimy, działamy i odnosimy się do otaczającego nas świata. W tym artykule zbadamy znaczenie Teatr Bolszoj i jego znaczenie w różnych aspektach naszego codziennego życia. Od wpływu Teatr Bolszoj na zdrowie po wpływ na gospodarkę światową, Teatr Bolszoj to temat, którego nie możemy zignorować.
 |
Ten artykuł od 2011-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Ukończenie budowy |
1856 |
Położenie na mapie Moskwy  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 55°45′37″N 37°37′07″E/55,760278 37,618611
| |
| Strona internetowa | |
Teatr Bolszoj (ros. Большой театр, Государственный академический театр оперы и балета России) – zabytkowy i historyczny teatr w Moskwie, zaprojektowany przez architekta Osipa Bowe, położony przy placu Teatralnym w centrum miasta, niedaleko Kremla. Wystawia przedstawienia operowe i baletowe. Balet Bolszoj i Opera Bolszoj należą do najstarszych i największych zespołów, odpowiednio, baletowych i operowych na świecie. Teatr patronuje Moskiewskiej Akademii Choreografii, światowemu liderowi szkolnictwa baletowego.
Historia
Założony w 1776 przez księcia Piotra Urussowa oraz Michaiła Jegorowicza Maddoxa. Początkowo występy odbywały się w prywatnym domu, jednak w 1780 przeniósł się do ówczesnego teatru Pietrowka, tym samym zaczynając tworzyć własne sztuki i opery.
Inauguracja teatru odbyła się 18 stycznia 1825 prologiem Tryumf muz i baletem Fernando Sora Kopciuszek. Pierwotnie wystawiano tu wyłącznie rosyjskie sztuki, jednakże ok. 1840 również i zagraniczni kompozytorzy zaczęli wystawiać swe dzieła.
Pożar w 1853 spowodował rozległe straty; rekonstrukcji podjął się Albert Kavos, syn Caterino Kavosa, autora wielu oper. Teatr ponownie otwarto w 1856.
Podczas II wojny światowej na budynek spadła jedna z bomb, uszkodzenia jednak szybko naprawiono.
Moskiewski Teatr Wielki był świadkiem wielu światowych premier m.in. Wojewody i Mazepy Czajkowskiego oraz Aleko i Francesca da Rimini Rachmaninowa.