W dzisiejszym świecie Tomasz Nowiński to temat budzący duże zainteresowanie i debatę. Znaczenie Tomasz Nowiński zyskało na znaczeniu w ostatnich latach, ponieważ jego wpływ obejmuje różne obszary społeczeństwa. Od jego konsekwencji dla gospodarki po wpływ na kulturę i relacje osobiste, Tomasz Nowiński stał się stałym tematem rozmów. W tym artykule będziemy dalej badać różne aspekty związane z Tomasz Nowiński, analizując jego pochodzenie, ewolucję i możliwe konsekwencje w przyszłości.
Biskup tytularny Byblus | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data urodzenia |
12 grudnia 1746 | |
Data i miejsce śmierci |
4 stycznia 1830 | |
Biskup pomocniczy krakowski | ||
Okres sprawowania |
1816–1830 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
25 maja 1771 | |
Nominacja biskupia |
23 września 1816 | |
Sakra biskupia |
27 października 1816 |
Data konsekracji |
27 października 1816 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
|
Tomasz Nowiński herbu Nowina (ur. 12 grudnia 1746, zm. 4 stycznia 1830 w Miechowie) – prepozyt generalny miechowski, przełożony bożogrobców polskich, w latach 1788–1819 ostatni zwierzchnik zakonu Kanoników Regularnych Grobu Bożego przed jego kasatą w zaborze rosyjskim w 1819 r., następnie biskup pomocniczy krakowski i tytularny biskup biblijski.
15 lipca 1802 r. konsekrował odbudowany po pożarze kościół miechowski, obecnie bazylikę kolegiacką Grobu Bożego. Przyjaciel generała wojsk polskich Jana Henryka Dąbrowskiego, którego udekorował przyznawanym przez siebie Orderem Miechowskim. Był również jedną z ostatnich osób, które widziały ciężko chorego generała na 2 dni przed jego śmiercią. W 1819 r. przeżył kasatę swojego zakonu: był wówczas zwierzchnikiem 12 kanoników i 18 kleryków. Został biskupem pomocniczym Krakowa, wspierał swoich współbraci pod zaborem austriackim, konsekrował w 1825 r. nowy kościół Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Chełmie, jednej z miejscowości należących wcześniej do zakonu bożogrobców.
Został pochowany w podziemiach bazyliki kolegiackiej Grobu Bożego w Miechowie.