Urban VII

Porozmawiajmy o Urban VII. To temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób. W przypadku Urban VII pojawiły się liczne debaty, badania i badania, które próbowały rozszyfrować jego złożoność i wpływ na społeczeństwo. Od swoich początków po dzisiejsze wpływy Urban VII wzbudził niespotykane dotąd zainteresowanie, będąc przedmiotem dyskusji w tak różnorodnych obszarach, jak polityka, nauka, kultura i życie codzienne. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Urban VII, analizując jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania.

Urban VII
Urbanus Septimus
Giambattista Castagna
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1521
Rzym

Data i miejsce śmierci

27 września 1590
Rzym

Miejsce pochówku

Bazylika Santa Maria sopra Minerva

Papież
Okres sprawowania

15–27 września 1590

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

30 marca 1553

Nominacja biskupia

1 marca 1553

Sakra biskupia

4 kwietnia 1553

Kreacja kardynalska

12 grudnia 1583

Kościół tytularny

S. Marcello

Pontyfikat

15 września 1590

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 kwietnia 1553

Konsekrator

Girolamo Verallo

Współkonsekratorzy

Girolamo Maccabei de Toscanella
Pierre de Affatatis

Urban VII (łac. Urbanus VII, właśc. Giambattista Castagna; ur. 4 sierpnia 1521 w Rzymie, zm. 27 września 1590 tamże) – papież w okresie od 15 do 27 września 1590.

Życiorys

Był synem szlachcica genueńskiego Cosimo Castagny oraz Constanzy Ricci Jacobacci, spokrewniony przez matkę z kilkoma kardynałami: Domenico Giacobazzim (kreowanym w 1517), Cristoforo Giacobazzim (1536) i Girolamo Verallim (1549).

Studiował na kilku włoskich uniwersytetach, w tym na Bolońskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure. Pracował przy Kurii Rzymskiej jako prawnik, w okresie pontyfikatu Juliusza III był referendarzem Trybunału Apostolskiej Sygnatury Sprawiedliwości i Apostolskiej Sygnatury Łaski. Otrzymał tytuł papieskiego prałata domowego. Towarzyszył kardynałowi Veralliemu w misji legata we Francji.

1 marca 1553 został mianowany arcybiskupem Rossano. Wiązało się to z koniecznością przyjęcia święceń – 30 marca 1553 Castagna otrzymał w Rzymie niższe i wyższe święcenia do kapłańskich włącznie (z rąk Filippo Archinto, biskupa Saluzzo). 4 kwietnia sakry biskupiej udzielił mu kardynał Girolamo Veralli.

Sprawował także liczne funkcje w Państwie Kościelnym. Był gubernatorem Fano (od 14 czerwca 1555), komisarzem apostolskim Citta di Castello (1559), gubernatorem Perugii i Umbrii (1559-1560). Uczestniczył w obradach soboru trydenckiego (1562-1563), kierował kilkoma kongregacjami. We wrześniu 1565 był audytorem kardynała Ugo Boncompagniego (przyszłego papieża Grzegorza XIII) przy okazji sprawowania przez tego ostatniego funkcji legata w Hiszpanii.

Od 1565 Campagna sprawował samodzielne misje dyplomatyczne. W latach 1565-1572 był nuncjuszem w Hiszpanii, 1573-1577 w Wenecji. W 1573 zrezygnował z funkcji arcybiskupa Rossano. 1576-1577 gubernator Bolonii; 1578-1580 jako legat we Flandrii i Kolonii reprezentował papieża Grzegorza XIII na układach pokojowych króla Hiszpanii Filipa II ze Zjednoczonymi Prowincjami.

W Kurii Rzymskiej pełnił funkcję konsultora (radcy) w Świętym Oficjum oraz Świętej Consulcie. 12 grudnia 1583 został mianowany kardynałem, z tytułem prezbitera S. Marcelli. W latach 1584-1585 legat w Bolonii; od 19 listopada 1586 zajmował stanowisko Inkwizytora Generalnego Świętego Oficjum. Uczestniczył w konklawe 1585 r., a na następnym sam został wybrany na papieża (15 września 1590).

Przyjął imię Urbana VII. Był to najkrótszy pontyfikat w historii; papież zmarł po 12 dniach na malarię, nie został nawet koronowany. Pochowany początkowo w patriarchalnej bazylice watykańskiej, w 1606 zwłoki przeniesiono do bazyliki Najświętszej Maryi Panny powyżej Minerwy w Rzymie.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 381-382. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 139. ISBN 83-7006-437-X.
  3. a b c d e Castagna, Giambattista. The Cardinals of the Holy Roman Church. . (ang.).
  4. pontyfikat, Encyklopedia PWN .

Bibliografia