Obecnie Villa Bonici to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Postęp technologiczny zmienił sposób, w jaki współdziałamy z Villa Bonici, oferując niespotykane dotąd możliwości uczenia się, dzielenia się i łączenia się z innymi. W miarę postępu społeczeństwa w erze cyfrowej ważne jest, aby zrozumieć wpływ, jaki Villa Bonici ma na nasze życie i jak możemy go skutecznie wykorzystać. W tym artykule zbadamy różne aspekty Villa Bonici i jego wpływ na sposób, w jaki żyjemy, pracujemy i komunikujemy się.
Villa Bonici w stanie podupadłym; powyżej balkonu okrągła płaskorzeźba przedstawia Emanuela Testaferratę Boniciego Ghaxaqa | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Triq Manwel Dimech |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Ukończenie budowy |
1872 |
Właściciel | |
Położenie na mapie Malty | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego | |
35°54′34,6″N 14°29′58,3″E/35,909611 14,499528 |
Villa Bonici – XIX-wieczna barokowa willa w Sliemie na Malcie. Zbudowana przez markiza Emanuela Testaferratę Boniciego Ghaxaqa jako wiejska rezydencja.
Villa Bonici jest dużym budynkiem, zbudowanym przed rokiem 1872, jako arystokratyczna wiejska rezydencja markiza Emanuela Testaferraty Boniciego Ghaxaqa. Po jego śmierci willa przeszła w ręce następnych pokoleń jego rodziny: najpierw Lina Testaferraty Boniciego, dalej Agnes Gera de Petri, w końcu Alfreda Gera de Petri. Oprócz samego budynku willi, w skład posiadłości wchodzi też osobno stojący budynek gospodarczy, oraz tarasowe ogrody, z których jest dobrze znana, będąc unikatem na zabudowanych terenach Gziry i Sliemy. Oryginalnie ogrody były otoczone murem z kilkoma bramami w kształcie łuku. Ogrody rozciągały się aż do wybrzeża, lecz część nadbrzeżna została zajęta przez nowoczesne budownictwo.
Na terenie posesji wcześniej znajdowało się jedno z kilku na Malcie kin na wolnym powietrzu. Również do roku 1969 znajdowała się tutaj szkoła znana pod nazwą St. Louis School.
Dziś Villa Bonici jest mocno podupadła. Otoczona przez współczesne budownictwo, jest traktowana przez właścicieli jako istotny składnik ich aktywów gospodarczych.
Historyczne części willi sklasyfikowane zostały w roku 2010 przez Malta Environment and Planning Authority (MEPA) jako zabytki 2. klasy.
Z kilku barokowych bram, zakończonych łukiem, zaprojektowanych specjalnie dla dużego ogrodu, pozostała jedna (współrzędne: 35°54′32,3″N 14°29′58,2″E/35,908972 14,499500). Pozostałe bramy, znajdujące się w murze od strony zatoki, zostały zburzone, kiedy budowano kino na wolnym powietrzu. Kino przekształcone zostało później w punkt handlowy, który następnie zniwelowano, by zrobić miejsce pod luksusowy budynek mieszkalny. Większość ogrodu jest wciąż zachowana, lecz przeznaczono go do zabudowy.