Vuelta a España
Obecnie Vuelta a España to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Ze względu na swój wpływ na społeczeństwo i różne aspekty życia codziennego, Vuelta a España stał się tematem ciągłej dyskusji i debaty. Od wpływu na gospodarkę po rolę w kulturze popularnej, Vuelta a España stał się istotny w niezliczonych kontekstach. W tym artykule zbadamy różne aspekty Vuelta a España i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty współczesnego życia. Od swojego powstania po ewolucję w czasie, Vuelta a España nadal jest tematem interesującym tych, którzy chcą lepiej zrozumieć otaczający ich świat.
_logo.svg){kind=logo} | |
| Szczegóły wyścigu | |
| Dyscyplina | Kolarstwo szosowe |
|---|---|
| Data powstania | 1935 |
| Liczba edycji | 78 (in 2023) |
| Częstotliwość | co roku (sie) |
| Typ | Grand Tour |
| Państwo |  Hiszpania |
| Organizator | Unipublic |
| Kategorie | 2.PT (2005-2010) 2.UWT (2011-) |
| Cykl | UCI World Tour |
| Zwycięzcy | |
| Ostatni zwycięzca |  Sepp Kuss |
| Najwięcej zwycięstw | Roberto Heras (4 zwycięstwa) |
| Aktualne wyścigi | |
 Vuelta a España 2023 | |
 | Dokumentacja  |
_pictogram.svg){kind=small}
La Vuelta a España (wym. , Wyścig dookoła Hiszpanii) – kolarski wyścig zaliczany do wielkich tourów, po Tour de France i Giro d’Italia. Należy do cyklu World Tour Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI).
Historia
Po raz pierwszy wyścig ten zorganizowano w roku 1935, a nieprzerwanie jest on obecny w świecie kolarskim od 1955 roku. Impreza trwa trzy tygodnie i prowadzi po trasach Hiszpanii, jak i krajów ościennych. Przez wiele lat rozgrywano ten wyścig w okresie wiosennym, ale w latach 90. przeniesiono go na termin jesienny (początek września), aby Vuelta nie kolidowała z Giro d’Italia.
Pierwsza Vuelta gościła 50 kolarzy, którzy musieli pokonać 3411 km podzielonych na 14 etapów, średnio po 240 km na etap. Organizatorzy inspirowali się sukcesem Tour de France i Giro d’Italia oraz wzrostem obrotów wydawców gazet, którzy byli organizatorami tychże imprez (L’Auto oraz La Gazzetta dello Sport). Juan Pujol z dziennika Informaciones spowodował, że wyścig przyniósł wzrost obrotów jego gazety.
Trasa
Trasa składa się zawsze z kilku płaskich etapów, faworyzujących umiejętności sprinterskie, kilku etapów średniej trudności, sprzyjających rozrywaniu grupy zasadniczej (peletonu) przez indywidualne lub grupowe ucieczki, oraz etapów górskich, na których rozstrzygają się zazwyczaj losy wyścigu. Ponadto mają jeszcze miejsce dwie czasówki. Ogólny profil trasy nie należy do najłatwiejszych i jest bardzo pofałdowany, co sprawia, że wyścig ten wygrywali przeważnie specjaliści od rowerowej wspinaczki. Meta Vuelty jest tradycyjnie umiejscowiona w centrum Madrytu.
W roku 1999 po raz pierwszy poprowadzono trasę wyścigu przez podjazd na Alto del Angliru w Asturii. Z powodu nachylenia sięgającego nawet 24% oraz często niesprzyjającej jesiennej pogody, należy on do najcięższych podjazdów w świecie kolarskim i staje się jednym z symboli Vuelty i jej miejsc kultowych, na podobieństwo Mont Ventoux w Tour de France.
Zasady
Prowadzący w klasyfikacji generalnej (lider wyścigu) nosi od 2010 roku czerwoną koszulkę – hiszpański odpowiednik maillot jaune z Tour de France. Kolejnymi koszulkami nagradzani są: lider klasyfikacji górskiej (biała koszulka w niebieskie kropki) oraz prowadzący w klasyfikacji punktowej (zielona koszulka). Inaczej niż maillot vert na Tour de France, która trafia głównie do sprinterów, w tym wyścigu również kolarze innych specjalności mają szanse na jej uzyskanie z powodu profilu trasy, generalnie niesprzyjającego sprinterom.
Vuelta ma także białą koszulkę (do 2006 roku zielono-złotą koszulkę), którą dostaje najlepszy w klasyfikacji kombinowanej. W tej klasyfikacji bierze się pod uwagę sumę miejsc w klasyfikacji generalnej, górskiej i punktowej.
Rekordziści
Trzema zwycięstwami w klasyfikacji generalnej może się poszczycić czterech kolarzy: Szwajcar Tony Rominger (1993–1995), Hiszpan Alberto Contador (2008,2012,2014), Hiszpan Roberto Heras (2000, 2003, 2004), (który wygrał wyścig po raz czwarty w roku 2005, jednak z powodu afery dopingowej odebrano mu zwycięstwo) oraz Słoweniec Primoz Roglic (2019–2021). Generalnie impreza zawsze była zdominowana przez kolarzy hiszpańskich, którzy wygrali 32 z 73 edycji Vuelty.
Pierwsze Trójki
.jpg)
.jpg)
Zwycięzcy pozostałych klasyfikacji
Doping
Zwycięzca z roku 2005 Roberto Heras został zdyskwalifikowany na dwa lata i stracił tytuł zwycięzcy za stosowanie erytropoetyny. Test został przeprowadzony po 20. etapie, którym była jazda indywidualna na czas z Guadalajary do Alcala de Henares, która miała miejsce 17 września. 8 listopada został zawieszony przez kierownictwo grupy Liberty Seguros po pozytywnym wyniku pobranych próbek. 25 listopada kontrekspertyza potwierdziła stosowanie dopingu. Hiszpańska Federacja Kolarska zawiesiła na dwa lata prawa Roberto Herasa do startów w zawodowym peletonie. Kolarz odwoływał się do zawieszenia na drodze procesów cywilnych. W czerwcu 2011 sąd w Valladolid unieważnił karę, uzasadniając swoją decyzję tym, że próbki były niewłaściwie przechowywane oraz ich badanie nie odbywało się w sposób anonimowy. Hiszpańska Federacja Kolarska odwołała się do hiszpańskiego Sądu Najwyższego, lecz ten podtrzymał wyrok sądu w Valladolid. Po podtrzymaniu wyroku sądu unieważniającego karę, Heras został ostatecznie pierwszym kolarzem, który wygrał wyścig czterokrotnie.