W tym artykule zagłębimy się w Wacław Babiński, temat, który wzbudził duże zainteresowanie w dzisiejszym społeczeństwie. Wacław Babiński to koncepcja, która zyskała na znaczeniu w różnych dziedzinach, od nauki po kulturę popularną, a jej wpływ znacznie się rozprzestrzenił w ostatnim czasie. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty i wymiary Wacław Babiński, analizując jego wpływ na życie codzienne, jego znaczenie w środowisku akademickim, a także jego obecność w technologii i rozrywce. Poprzez multidyscyplinarne podejście staramy się rzucić światło na Wacław Babiński i zaoferować kompleksowe spojrzenie na to zjawisko, które przykuło uwagę wielu osób i grup we współczesnym społeczeństwie.
Data i miejsce urodzenia |
3 kwietnia 1887 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 lipca 1957 |
Poseł RP w Królestwie SHS/Jugosławii | |
Okres |
od 19 stycznia 1929 |
Poprzednik |
Michał Kwapiszewski (charge d'affaires) |
Następca | |
Poseł RP w Holandii | |
Okres |
od 16 czerwca 1931 |
Poprzednik | |
Następca | |
Poseł RP w Kanadzie | |
Okres |
od 1 listopada 1944 |
Poprzednik | |
Następca |
Alfred Fiderkiewicz (reprezentujący Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej) |
Odznaczenia | |
Wacław Babiński (ur. 3 kwietnia 1887 w Warszawie, zm. 22 lipca 1957 w Montrealu) – polski dyplomata.
Był synem Leona Babińskiego i Stefanii z Karpińskich. Ukończył gimnazjum w Warszawie i Wydział Nauk Społecznych na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych. Przez kilka lat pracował jako urzędnik w warszawskim oddziale Międzynarodowego Banku Handlowego w Paryżu. W latach 1915–1917 był sekretarzem prezydenta Warszawy Zdzisława Lubomirskiego, a 1917 i 1918 dyrektorem kancelarii w gabinecie cywilnym Rady Regencyjnej.
1 grudnia 1918 wstąpił do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej. Pracował w centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych, kolejno jako radca ministerialny (1919), naczelnik Wydziału Konsularnego MSZ, wicedyrektor Departamentu Konsularnego po reorganizacji MSZ (1920) i dyrektor Departamentu Konsularnego (od 28 sierpnia 1924).
19 stycznia 1929 mianowany został na posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Belgradzie, którą to funkcję pełnił do maja 1931. 16 czerwca 1931 został posłem RP w Hadze, przy czym od maja 1940 do 31 sierpnia 1944 sprawował tę misję przy rządzie holenderskim na emigracji w Londynie. W latach 1942–1944 obowiązki posła łączył z funkcją zastępcy sekretarza generalnego MSZ. Od 1 listopada 1944 do 5 lipca 1945 był posłem RP w Kanadzie.
Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w Kanadzie. Pełnił funkcje ministra pełnomocnego i posła nadzwyczajnego w Kanadzie. Był członkiem Ligi Niepodległości Polski. Był przedstawicielem władz Egzekutywy Zjednoczenia Narodowego.
Był żonaty z Marią z domu Wodzińską (1894–1975), która 17 października 1938 w Rotterdamie została matką chrzestną zwodowanego wówczas okrętu podwodnego „Sęp”. Pochowany na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 96-3-1,2,3)
Babiński Wacław Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana). Warszawa: BGW, 1994, s. 89. ISBN 83-7066-569-1.