Warszawa oskarża
Obecnie Warszawa oskarża to temat, który zyskał duże znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Warszawa oskarża stało się słowem kluczowym w ludzkim słowniku, ponieważ obejmuje różne aspekty życia codziennego. Od polityki, ekonomii, kultury, zdrowia po rozrywkę, Warszawa oskarża stał się tematem ogólnego zainteresowania, generując debaty, refleksje i działania w różnych obszarach. Dlatego tak istotne jest dokładne przeanalizowanie i zrozumienie znaczenia Warszawa oskarża w dzisiejszym świecie. W tym artykule zbadamy różne wymiary Warszawa oskarża i jego wpływ na społeczeństwo, a także możliwe przyszłe perspektywy związane z tym tematem.
.jpg)
Warszawa oskarża – pierwsza wystawa zorganizowana z inicjatywy Stanisława Lorentza przez Biuro Odbudowy Stolicy w wyzwolonej Warszawie, otwarta w Muzeum Narodowym 3 maja 1945 i trwająca do 28 stycznia 1946, choć planowano ją tylko na okres do czerwca 1945. Wystawa przedstawiała zniszczenia kultury polskiej w polskiej stolicy podczas obrony Warszawy, okupacji niemieckiej oraz powstania warszawskiego.
Opis
Wystawa składała się między innymi ze zdjęć fotografów Zofii Chomętowskiej i Edwarda Falkowskiego. Ich zdjęcia przedstawiały przedwojenną (Chomętowska) i zburzoną, powojenną Warszawę (Chomętowska, Falkowski). Na wystawie znalazły się również zdjęcia Marii Chrząszczowej.
Wystawa przedstawiała także zniszczenia zabytków architektury i sztuki, archiwów, bibliotek, muzeów, zbiorów prywatnych, dokumenty przedstawiające planowaną akcję grabieży i zniszczeń. Znalazły się na niej m.in. posąg Zygmunta III Wazy ze zniszczonej kolumny i zdewastowane eksponaty muzealne (między innymi strzaskana ceramika, potłuczone reliefy i rzeźby, zniszczone sarkofagi i mumie, podziurawione kulami lub pocięte obrazy i gobeliny, zniszczone akta).
W przygotowaniu wystawy pomagali między innymi architekt i urbanista Jerzy Hryniewiecki, muzeolog Stanisław Lorentz, architekci Jerzy Staniszkis, Stanisław Zamecznik, Maciej Nowicki oraz Tadeusz Przypkowski (Zofia Chomętowska i Tadeusz Przypkowski byli pomysłodawcami części fotograficznej). Komisarzem wystawy z ramienia BOS był Stanisław Albrecht.
Wystawa gościła następnie w Tokio, Moskwie, Londynie, Paryżu, Nowym Jorku, Budapeszcie, Pradze i Berlinie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Aleksandra Przeździecka-Kujałowicz, 'Warszawa oskarża" - pierwsza powojenna wystawa Muzeum Narodowego, „Spotkania z zabytkami”, XLII (11-12), Warszawa: Fundacja Hereditas, 1 listopada 2018, s. 22-29, ISSN 0137-222X.
- ↑ a b Dariusz Kaczmarzyk, Pamiętnik wystawy "Warszawa oskarża", „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie”, 20, 1976, s. 599-652 .
- ↑ „Wyrzucone negatywy żony”, wywiad Joanny Sokolińskiej z Karoliną Lewandowską, kuratorką wystawy „Dokumentalistki”, Wysokie Obcasy, nr 12 (465)/2008, str. 42–43.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 714.
Linki zewnętrzne
- Warszawa oskarża w bazie Repozytorium Cyfrowego Filmoteki Narodowej.
- Przewodnik po wystawie Warszawa oskarża. ojczyzna.pl. .