W tym artykule proponujemy zająć się kwestią Wenzel Lorenz Reiner z szerokiej i szczegółowej perspektywy. Temat ten jest dziś bardzo aktualny i wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach. W następnych kilku wierszach zbadamy najważniejsze aspekty związane ze zmienną Wenzel Lorenz Reiner, analizując jej wpływ, implikacje oraz możliwe rozwiązania lub podejścia do rozwiązania tego problemu. Dzięki kompleksowemu podejściu naszym celem jest zaoferowanie pełnego i szczegółowego przeglądu, który pozwoli naszym czytelnikom w pełni zrozumieć ten temat i wyrobić sobie na jego temat świadomą opinię.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Wenzel Lorenz Reiner (cz. Václav Vavřinec Reiner; ur. 8 sierpnia 1689 w Pradze, zm. 9 października 1743 tamże) – czeski malarz, rysownik i twórca fresków, uznawany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli czeskiego baroku.
Był uczniem Petera Brandla, Michaela Wenzla Halbaxa i Johanna Christopha Lischki. Był twórcą portretów, obrazów bitewnych i krajobrazów oraz fresków. Jego wczesne prace charakteryzowały się dyskretnym światłocieniem, później zyskały na świetle i monumentalizmie.
Do najwybitniejszych dzieł Reinera zaliczają się freski: Gigantomachia nad schodami pałacu Czernina w Pradze oraz Sąd Ostateczny na podniebieniu kopuły praskiego kościoła św. Franciszka z Asyżu. Freski Reinera stały się inspiracją dla całego pokolenia czeskich twórców, takich jak Ignác Raab, Jan Petr Molitor, Jan Lukáš Kracker, Josef Kramolín. Jego dzieła znajdują się w Pradze, Oseku, Duchcowie, Dobrej Wodzie koło Czeskich Budziejowic oraz we Wrocławiu w kaplicy Hochberga.
Wenzel Lorenz Reiner jest pochowany w kościele św. Idziego na Starym Mieście w Pradze.