Wielka Grecja

W dzisiejszym świecie Wielka Grecja stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób i sektorów. Od momentu pojawienia się Wielka Grecja wywołał debaty i kontrowersje w różnych obszarach, a jego wpływ nadal jest przedmiotem badań i analiz. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Wielka Grecja, badając jego wymiary, implikacje i możliwy przyszły rozwój. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę staramy się rzucić światło na ten ekscytujący i znaczący temat, oferując czytelnikowi głęboką i wzbogacającą wizję Wielka Grecja.

Wielka Grecja ok. 280 r. p.n.e.
Italia ok. 800 r. p.n.e. - Grecy kolor żółty

Wielka Grecja (łac. Magna Graecia z gr. ἡ Ἑλλάς ἡ Μεγάλη he Hellas he Megale) – w starożytności południowa część Półwyspu Apenińskiego oraz większość Sycylii skolonizowanej przez Greków w VII/VI wieku p.n.e. w okresie wielkiej kolonizacji. Inaczej nazywana Wielką Helladą. Głównym plemieniem kolonizującym te tereny byli Jonowie, stąd najprawdopodobniej wywiedziona została także nazwa oblewającego te tereny od wschodu i południa Morza Jońskiego.

Główne ośrodki znajdowały się w takich miastach jak Tarent, Kroton (Achajowie), Sybaris (Achajowie) oraz w sycylijskich Messanie i Syrakuzach. Tyrani tych ostatnich sięgnęli w pewnym momencie po hegemonię na całym tym obszarze. W III wieku p.n.e. w Italii Wielka Grecja obejmowała krainy: Lukania, Kalabria, Bruttium i Apulia. Wielka Grecja została opanowana poprzez stopniowy podbój przez Rzym do roku 272 p.n.e. Jednak odrębność – również językowa – terenów Wielkiej Grecji dawała się zauważać bardzo długo.

Italskie kolonie greckie miały kulturowy wpływ na inne społeczności, w tym Etrusków i Rzymian.

Zobacz też