W tym artykule zbadamy różne aspekty Wielki Kanał (Chiny) i jego wpływ na współczesne społeczeństwo. Od swoich początków do obecnej ewolucji Wielki Kanał (Chiny) pozostawił niezatarty ślad w różnych aspektach naszego życia. Przeanalizujemy jego wpływ na kulturę, gospodarkę, technologię i politykę, próbując zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie. Poprzez gromadzenie danych, referencji i opinii ekspertów staramy się zaoferować kompleksowy obraz Wielki Kanał (Chiny) i jego dzisiejszej roli.
Nazwa chińska | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Hutong w Pekinie i fragment Wielkiego Kanału Chińskiego | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
I, III, IV, VI |
Numer ref. | |
Region |
Azja i Pacyfik |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | |
Wielki Kanał – najdłuższy na świecie sztuczny kanał transportowy, budowany w Chinach od V w. p.n.e. Zaczyna się w Hangzhou i dociera do Pekinu. Liczy ok. 1800 km długości i 20–350 m szerokości. Przecina pięć większych rzek: Jangcy, Rzekę Żółtą, Hai He, Huai He i Qiantang Jiang. Na kanale są 24 śluzy. W 2014 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Pierwszy odcinek kanału, liczący 85 kilometrów, został przekopany w 495 p.n.e. i połączył Suzhou z Jangcy. Dziewięć lat później przekopano następny odcinek, który przebiegał przez Yangzhou i kończył się Huai’an nad Huai He.
Właściwe roboty przy Wielkim Kanale rozpoczęły się dopiero za czasów dynastii Sui. W 605 cesarz Yangdi nakazał przekopać nowy odcinek kanału, łączący ówczesną stolicę Luoyang z dotychczasowym końcem kanału w Huai He. Według źródeł chińskich do robót zaangażowano milion osób. Ten etap prac zakończono w 611. Wkrótce Yangdi dla usprawnienia manewrów podczas wojen z Koreą nakazał przekopać kolejny odcinek, łączący Luoyang przez Linqing i Dezhou z terenami dzisiejszego Pekinu. Po robotach za czasów Yangdi długość kanału wynosiła łącznie 2700 kilometrów.
W okresie dynastii Yuan przekopano 70-kilometrowy odcinek z Jining do Dongpingu, a także 125-kilometrowy odcinek z Dongpingu do Linging. W ten sposób drogę z Pekinu do Hangzhou skrócono o prawie 1000 kilometrów. Mongołowie nie wykorzystywali jednak w pełni Wielkiego Kanału, ponieważ preferowali zaopatrywanie Pekinu drogą morską. Ważność kanałowi przywrócili cesarze dynastii Ming i Qing.
W 1855 na skutek zmiany biegu rzeki Huang He część kanału przebiegająca przez prowincję Shandong stała się bezużyteczna. W 1981 roku rząd Chińskiej Republiki Ludowej podjął decyzję o rekonstrukcji kanału na długości od Hangzhou do Jiningu.