W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Wilanówka. Niezależnie od tego, czy jest to osoba, aktualny temat, data historyczna czy jakikolwiek inny istotny element, postaramy się dogłębnie zbadać różne aspekty związane z Wilanówka. Aby zapewnić kompleksową i wzbogacającą wizję, zajmiemy się różnymi punktami widzenia, przeanalizujemy możliwe implikacje i konsekwencje oraz spróbujemy zaoferować krytyczną i refleksyjną perspektywę na Wilanówka. Mamy nadzieję, że ten artykuł zainteresuje tych, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę na ten temat i może zainspirować nie tylko nowe pomysły, ale także konstruktywną dyskusję wokół Wilanówka.
Wilanówka na wysokości ul. Sytej w Warszawie | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Rzeka | |
Długość | 16,5 km |
Spadek |
0,1‰ |
Powierzchnia zlewni |
142 km² |
Ident. PRNG |
147571 |
Źródło | |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Wisła (dawne naturalne ujście, obecnie zmodyfikowane) |
Miejsce |
Warszawa, rejon Elektrociepłowni Siekierki |
Wysokość |
ok. 80 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego |
Wilanówka – rzeka przepływająca przez gminę Konstancin-Jeziorna oraz Warszawę, lewostronny dopływ Wisły.
Wilanówka do lat 50. XX w. była dolnym odcinkiem rzeki Jeziorki, kiedy to postanowiono o sztucznym skróceniu jej biegu w rejonie Obórek (Jeziorka została skierowana bezpośrednio do Wisły). Obecnie Wilanówka jest w istocie zanikającym i zarastającym ciekiem wodnym. Niski stan wody w Wilanówce spowodował jej odcięcie od Stawu Zawadowskiego w Wilanowie i ma negatywny wpływ na poziom wód gruntowych rezerwatu łęgowego Morysin, który opływa od wschodu. Ciek nie ma naturalnego, bezpośredniego połączenia z Wisłą – w rejonie jej ujścia wybudowano kanały i urządzenia doprowadzające i odprowadzające wodę z Wisły do warszawskiej Elektrociepłowni Siekierki. Ciek przepływa przez gminę Konstancin-Jeziorna oraz stołeczne dzielnice Wilanów i Mokotów.
Według Państwowego Rejestru Nazw Geograficznych (PRNG) nazwa Wilanówka obejmuje obecnie część cieku wodnego zaczynającą się od syfonu pod Jeziorką. Do syfonu ciek ten nosi nazwę Kanał Habdziński. Jego wody zasilają Wilanówkę. Za miejsce ujścia Wilanówki uważany jest brzeg Wisły.
Długość rzeki wynosi 16,5 km, w tym 9,961 km na terenie Warszawy. Według innego źródła długość to 14 km, w tym około 9,5 km w granicach stolicy. Szerokość cieku to między 4 a 8 m, głębokość 0,5–1,5 m, nachylenie skarp 1:2, a spadek dna wynosi 0,1‰. Szerokość cieku zwiększa się znacznie po połączeniu z wodami Kanału Sobieskiego. Powierzchnia zlewni rzeki to 142 km².
Największym dopływem Wilanówki jest Potok Służewiecki (poniżej Jeziora Wilanowskiego nazywany Kanałem Sobieskiego). Innym dopływem jest rów Latoszka.
Pozostałościami dawnego koryta Wilanówki są:
Rzeka płynie w opuszczonym zakolu Wisły, przy jego krawędzi.