W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Witold Gruca, temacie, który z biegiem czasu przykuł uwagę wielu osób. Witold Gruca to koncepcja, która wywołała debatę i dyskusję w różnych obszarach, od poziomu osobistego po profesjonalny. Od momentu pojawienia się Witold Gruca budzi zainteresowanie badaczy, ekspertów i ciekawskich ludzi, którzy chcą lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo. Na przestrzeni historii Witold Gruca wykazywał swoją zdolność wpływania na sposób myślenia i działania ludzi, a w tym artykule zbadamy niektóre przyczyny jego znaczenia i ciągłej obecności w naszym życiu.
Z Marią Krzyszkowską w balecie Luigi Nono „Czerwony płaszcz” (1962) | |
Data i miejsce urodzenia |
15 sierpnia 1927 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 lipca 2009 |
Zawód, zajęcie | |
Narodowość | |
Odznaczenia | |
Witold Gruca (ur. 15 sierpnia 1927 w Krakowie, zm. 11 lipca 2009 w Konstancinie-Jeziornie) – polski tancerz i choreograf.
Uczył się tańca w latach 1941–1948 w Krakowie. Był tancerzem i aktorem w sezonie 1946–1947 w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu, w roku 1948 tancerzem Opery Wrocławskiej, w latach 1949–1952 Opery Poznańskiej, w latach 1952–1956 Opery Warszawskiej. Występował w latach 1956–1961 w duecie z Barbarą Bittnerówną. W roku 1961 powrócił do Opery Warszawskiej. W latach 1967–1968 pełnił funkcję kierownika baletu Teatru Wielkiego w Warszawie.
Oprócz występów na scenie baletowej zajmował się choreografią. Opracował układy taneczne wielu przedstawień dramatycznych, operowych i estradowych, programów telewizyjnych i filmów.
Laureat I nagrody (w duecie z Barbarą Bittnerówną) na Międzynarodowym Konkursie Tańca w Vercelli we Włoszech oraz nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. Został również odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1983) oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej (1984).
Jego żoną była Alina Bolechowska. Ślub wzięli dwukrotnie. Artysta został pochowany w kwaterze aktorów na cmentarzu w Skolimowie.