Wyżyna Anatolijska

W tym artykule dokładnie zbadamy temat Wyżyna Anatolijska, aby przedstawić szeroką i kompletną wizję jego znaczenia i przydatności w bieżącym kontekście. Poprzez dogłębną analizę zajmiemy się różnymi perspektywami i podejściami, które pozwolą czytelnikowi w pełni zrozumieć złożoność i implikacje Wyżyna Anatolijska w różnych kontekstach. Idąc tym tropem, zagłębimy się w podstawowe aspekty związane z Wyżyna Anatolijska, dostarczając odpowiednich informacji, danych statystycznych i opinii ekspertów, które wzbogacą wiedzę na ten temat. Ponadto przeanalizujemy praktyczne przypadki i osobiste doświadczenia, które konkretnie zilustrują wpływ Wyżyna Anatolijska na współczesne społeczeństwo. Ten artykuł będzie niewątpliwie niezbędną lekturą dla osób zainteresowanych głębokim zrozumieniem różnych wymiarów Wyżyna Anatolijska.

Erciyes Dağı – najwyższy szczyt Wyżyny Anatolijskiej

Wyżyna Anatolijska (tur. Anadolu Yaylası) – wyżyna w Azji Mniejszej, na obszarze Turcji. Otoczona Górami Pontyjskimi od północy i górami Taurus od południa. Najwyższy szczyt – nieczynny wulkan Erciyes Dağı, 3917 m n.p.m.

Ponad zrównaną powierzchnią wysokości 800-1500 m n.p.m. wznoszą się wyspowe pasma górskie (ponad 2000 m) i pojedyncze wulkany. Występują licznie bezodpływowe kotliny ze słonymi jeziorami (największe Tuz). Liczne jeziora pochodzenia tektonicznego (Beyşehir i Eğridir). Klimat kontynentalny suchy, suma roczna opadów 200-500 mm. Zimy chłodne.

Największe rzeki to Menderes i Sakarya; największe miasto – Ankara.

Przypisy

  1. a b c Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. A-F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 89.