Zbiór asyski
W dzisiejszym świecie Zbiór asyski zyskał duże znaczenie w społeczeństwie. Jego wpływ rozszerzył się na różne obszary, wywołując dyskusje, debaty i refleksje na temat jego znaczenia i konsekwencji. Od sfery politycznej po kulturową, Zbiór asyski stał się tematem ogólnego zainteresowania, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Zbiór asyski, analizując jego ewolucję w czasie i wpływ na codzienne życie ludzi. Dodatkowo zbadamy różne perspektywy istniejące wokół Zbiór asyski, oferując pełny przegląd jego wpływu na dzisiejsze społeczeństwo.
 Początek "Compilatio", manuskrypt Ms 1046 | |
| Autor | |
|---|---|
| Tematyka |
religijna |
| Typ utworu | |
| Data powstania |
1311 (?) |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania | |
Zbiór asyski[1] (skrót: ZbA, łac. Compilatio assisiensis, także Legenda perusina) – biografia św. Franciszka z Asyżu napisana po łacinie i przekazana na podstawie manuskryptu znajdującego się w Bibliotece Miejskiej w Perugii.
Kodeks Ms. 1046
W Bibliotece Miejskiej w Perugii zidentyfikowany został w 1922 roku przez Ferdinanda Delormego pergaminowy kodeks oznaczony siglum Ms. 1046. Ma on wymiary 230 × 173 mm, przy czym tekst zapisany został w dwóch kolumnach. Każda kolumna liczy 43 wiersze. Pierwotnie kodeks składał się z 21 jednostek (zeszytów). Do czasów obecnych zachowało się 16. Na podstawie charakterystycznego oznakowania stron, autorstwa brata Giovaniego di Iolo, zdołano ustalić, iż w 1381 roku kodeks należał do księgozbioru franciszkańskiej wspólnoty w Sacro Convento w Asyżu. Z Asyżu kodeks trafił do biblioteki klasztoru Monteripido w Perugii, a następnie, w momencie likwidacji wspólnot zakonnych, do Biblioteki Miejskiej[2][3].
Rękopis zawiera: Regułę św. Franciszka, bullę i orzeczenie papieży o przywilejach udzielonych Zakonowi Braci Mniejszych, Życiorys większy oraz Starą legendę (łac. Legenda antiqua).
Autorstwo i tytuł
Wśród badaczy dominują trzy teorie dotyczące autorstwa i daty powstania kompilacji stanowiącej ostatnią część kodeksu – Legenda antiqua[3]:
- Autorem był brat Leon, jeden z pierwszych towarzyszy Biedaczyny. Tekst stanowi kompilację przygotowaną na prośbę generała Krescencjusza z Jesi w 1246 roku.
- Autorem był brat Leon, kompilacja jednak powstała później, ale przed 1271 rokiem.
- Zdaniem odkrywcy Ferdinanda Delormego, kompilacja powstała między 21 marca 1310 a 6 maja 1312 roku.
Przyjęty w najnowszych wydaniach tytuł Zbiór asysyki (łac. Compilatio assisiensis) wprowadzony został przez o. Marino Bigaroniego. Zdaniem badacza dzieło powstało w Asyżu i znajdowało się tam przynajmniej do 1381 roku[3].
Znaczenie
Zbiór asyski, chociaż napisany po łacinie, nie należy do tekstów oficjalnych, powstałych na zamówienie władz kościelnych czy zakonnych. Autor nie stara się zachować konkretnej chronologii. Przytacza fakty, ale ma tendencję do dygresji. Mówi o minionej epoce, jakby przeciwstawiając ją czasom i sytuacji sobie współczesnej. Być może jest starszą osobą (brat Leon). Zapewne był naocznym świadkiem[3]. Zdaniem o. Cecyliana Niezgody Zbiór asyski właściwie nie jest biografią samego Franciszka, ale raczej historią początków Zakonu Braci Mniejszych: „instytucja, fundacja i zatwierdzenie, wpisane w życie założyciela i jego naśladowców”[4].
Treść
Redaktorzy edycji włoskiej nadali poszczególnym „rozdziałom” następujące tytuły[5]:
|
|
Przypisy
- ↑ Wacław Marian Michalczyk (red.): Leksykon duchowości franciszkańskiej. Kraków • Warszawa: Wydawnictwo M • Franciszkańskie Centrum dla Europy Wschodniej i Azji Północnej, 2006, s. XVII. ISBN 83-7221-766-1.
- ↑ Perugia, Biblioteca comunale Augusta, Manoscritti, ms.1046, (Compilatio Assisiensis). manus.iccu.sbn.it. . (wł.).
- ↑ a b c d Marian Solarz (tłum.), Salezy Kafel (oprac.): Zbiór asyski. kapucynkiszczytno.pl. .
- ↑ Cecylian Niezgoda. "Kwestia franciszkańska": z okazji 750-lecia śmierci św. Franciszka z Asyżu. „Collectanea Theologica”. 47 (2), s. 213, 1977. Warszawa. .
- ↑ Vergilio Gamboso (tłum.): Leggenda perugina (Compilazione di Assisi). W: Ernesto Caroli (red.): Fonti francescane. Editio Minor. Mediolan • Padwa • Asyż: Editrici Francescane, 1995, s. 747–862. ISBN 88-8135-001-7.
Linki zewnętrzne
- Zbiór asyski (pol.)
