Zbigniew Puchalski (historyk)
W tym artykule dokładnie zbadamy temat Zbigniew Puchalski (historyk) i wszystkie aspekty z nim związane. Od jego początków i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – wyruszymy w pouczającą podróż, która pozwoli nam lepiej zrozumieć tę koncepcję. Poprzez badania, analizy i zeznania będziemy starali się rzucić światło na najważniejsze aspekty Zbigniew Puchalski (historyk), oferując szeroką i kompletną perspektywę. Podobnie zbadamy jego znaczenie w różnych kontekstach i jego wpływ na życie codzienne, zapewniając czytelnikowi wszechstronną i wzbogacającą wizję. Przygotuj się więc na zanurzenie się w świecie Zbigniew Puchalski (historyk) i odkryj wszystko, co kryje się za tym fascynującym tematem.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Doktor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia wojskowości | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1989 – nauki historyczne |
| Pracownik | |
| Instytucja | |
| Okres zatrudn. |
1967-1999 |
| Instytucja | |
| Okres zatrudn. |
1999-2003 |
| Odznaczenia | |
   
| |
Zbigniew Puchalski (ur. 1942 w Warszawie, zm. 24 maja 2003 tamże) – polski historyk wojskowości, muzealnik, popularyzator i specjalista w dziedzinie falerystyki.
Życiorys
Ukończył studia magisterskie na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego w 1967, podyplomowe w Muzealnym Studium Podyplomowym Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1977 i doktorat w Wojskowy Instytucie Historycznym w Warszawie w 1989 (rozprawa o polskich odznaczeniach wojskowych w XX w.).
Był długoletnim pracownikiem Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie na stanowiskach kolejno: staszego technika inwentaryzacyjnego (1968-1969), kustosza w Dziale Historii Średniowiecznej i Nowożytnej (1969-1972), kustosza w Dziale Historii Najnowszej (1971-1977), starszego kustosza w Dziale Oświatowym (1980-1985), głównego inwentaryzatora (1985-1995), kuratora działów wystawienniczych (1995-1997), kuratora Działu Historii Dawnej (1995-1999) i starszego specjalisty Działu Historii Najnowszej w Muzeum Katyńskim (1999-2003).
Był autorem wielu wystaw muzealnych i kustoszem gabinetu Orderu Virtuti Militari w Belwederze.
Został pochowany na cmentarzu Wolskim w Warszawie.
Ważniejsze publikacje
- Ordery i odznaczenia polskie i ich kawalerowie (współautor: Ireneusz J. Wojciechowski), Warszawa 1987, ISBN 83-03-02143-5.
- Krzyż i Medal Niepodległości (współautor: Tadeusz Wawrzyński), Warszawa 1994, ISBN 83-11-08344-4.
- Dzieje polskich znaków zaszczytnych, Warszawa 2000, ISBN 83-7059-388-7.
- Odznaczenia za zasługi bojowe i wojenne w latach 1919-1020. „Niepodległość i Pamięć”. 2 (3), s. 83-100, 1995. Warszawa: Muzeum Niepodległości w Warszawie. ISSN 1427-1443.
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi – 1995
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 1992
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 1983
- Srebrny Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” – 1987
- Srebrny Medal „Za Zasługi dla Rozwoju Kultury w Siłach Zbrojnych” – 1987
- Odznaka Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” – 1978
Przypisy
- ↑ a b Ryszard Łagun: Ludzie nauki w Wojsku. Warszawa: Centralny Ośrodek Naukowej Informacji Wojskowej, 1997, s. 288.
- ↑ a b c d e f g h Doktor Zbigniew Puchalski 1942-2003. „Przegląd Historyczno-Wojskowy, T. 4/2003”. s. 300.
- ↑ Łukasz Gaszewski: In Memoriam: Dr. Zbigniew Puchalski (1942-2003). medals.pl
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 sierpnia 1995 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1995 r. nr 59, poz. 656)
Linki zewnętrzne
- Dr Zbigniew Puchalski, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .[martwy link]