W artykule zatytułowanym Zuikaku zostanie poruszony temat niezwykle istotny i interesujący dla szerokiego grona odbiorców. W kolejnych kilku linijkach szczegółowo omówione zostanie znaczenie i wpływ Zuikaku na dzisiejsze społeczeństwo, a także jego znaczenie historyczne i prognozy na przyszłość. Zostaną zbadane różne perspektywy i punkty widzenia na temat Zuikaku, aby zaoferować czytelnikom pełny i zrównoważony pogląd na ten temat. Dodatkowo zbadane zostaną możliwe implikacje i konsekwencje Zuikaku, a także możliwe rozwiązania lub podejścia do sprostania wyzwaniom, jakie stwarza. Podsumowując, ten artykuł ma na celu zapewnienie globalnego i dogłębnego spojrzenia na Zuikaku, aby wzbogacić wiedzę i zrozumienie tematu o wielkim znaczeniu dzisiaj.
Historia | |
Położenie stępki |
25 maja 1938 |
---|---|
Wodowanie |
27 listopada 1939 |
Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
Wejście do służby |
25 września 1941 |
Wycofanie ze służby |
zatonął 25 października 1944 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
29 800 t |
Długość |
257 m |
Szerokość |
26 m |
Zanurzenie |
8,9 m |
Napęd | |
turbiny parowe o mocy 160 000 KM napędzające 4 śruby | |
Prędkość |
34 węzły |
Uzbrojenie | |
16 dział 127 mm 36 dział 25 mm | |
Wyposażenie lotnicze | |
84 samoloty | |
Załoga |
1660 |
Zuikaku (jap. 瑞鶴 "Żuraw Przynoszący Szczęście") – japoński lotniskowiec z okresu drugiej wojny światowej. Należał do okrętów klasy Shōkaku.
„Zuikaku” wraz z bliźniaczym „Shōkaku” był częścią II programu uzupełnień floty, który został zatwierdzony w 1937 roku przez sztab japońskiej marynarki wojennej. Stępkę pod okręt położono 25 maja 1938 roku w stoczni w Kobe. Wodowanie nastąpiło 27 listopada 1939 roku, a wejście do służby – 25 września 1941 roku. Okrętowi nadano imię oznaczające „żurawia przynoszącego szczęście” lub będącego „dobrym omenem”.
„Zuikaku” wziął udział w ataku na Pearl Harbor, który był główną przyczyną przystąpienia USA do wojny na Pacyfiku. 20 stycznia 1942 jego samoloty pokładowe atakowały Rabaul. W kwietniu 1942 roku „Zuikaku” wziął udział w rajdzie na Ocean Indyjski i przyczynił się do zatopienia brytyjskiego lotniskowca HMS „Hermes”. W maju wraz z „Shōkaku” i „Shōhō” wziął udział w bitwie na Morzu Koralowym. Z powodu strat w samolotach i personelu latającym nie wziął udziału w bitwie pod Midway. W październiku 1942 roku podczas bitwy koło wysp Santa Cruz przyczynił się do zatopienia lotniskowca USS „Hornet”. Zatonął 25 października 1944 roku w wyniku uszkodzeń doznanych podczas bitwy morskiej o Leyte.