Ҳӯш (форсӣ: هوش), зеҳн (ар. ذهن) — тавоноии ақлист ва қобилиятҳои мутанаввеъе ҳамчун истидлол, барномарезӣ, ҳалли масъала, тафаккури интизоъӣ, истифода аз забон, ва ёдгириро дар бар мегирад. Назарияҳои ҳуш дар тӯли таърих тағйир кардаанд. Пажӯҳишгарон мегӯяанд бо нӯшидани шир, хӯрдани ҷигар, тухми мурғ ва бодоми заминӣ, кулин бештаре ба мағз мерасад ва ҳушу ҳофиза тақвият мешавад. Пажӯҳишгарон бо санҷидани сатҳи кулини мағз ба мизони ҳӯши афрод пай мебаранд.