ผู้พูดภาษาคอร์นวอลล์
ภาษาคอร์นวอลล์ (คอร์นวอลล์ : Kernewek หรือ Kernowek ; แม่แบบ:IPA-kw ; อังกฤษ : Cornish ) เป็นภาษากลุ่มบริตันตะวันตกเฉียงใต้ ในกลุ่มภาษาเคลต์ ถือเป็นภาษาฟื้นฟู หลังสูญเสีย สถานะภาษาชุมชนที่ดำรงอยู่ในคอร์นวอลล์ เมื่อปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 อย่างไรก็ตาม ความรู้ของภาษาคอร์นวอลล์ ซึ่งรวมถึงความสามารถในการพูดในระดับหนึ่ง ยังคงสืบทอดกันในครอบครัวและตัวบุคคล และเริ่มต้นการฟื้นฟู ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 มีผุ้พูดภาษานี้เป็นภาษาที่สอง เพิ่มขึ้นต่อเนื่อง และมีครอบครัวจำนวนน้อยมากที่เลี้ยงลูกให้พูดภาษาคอร์นวอลล์ฟื้นฟูเป็นภาษาแม่ ภาษาคอร์นวอลล์ได้รับการรับรองภายใต้กฎบัตรยุโรปของภาษาชนกลุ่มน้อยหรือภาษาท้องถิ่น (European Charter for Regional or Minority Languages) และภาษานี้มักได้รับการระบุเป็นส่วนสำคัญของอัตลักษณ์ วัฒนธรรม และมรดกคอร์นวอลล์
ภาษาคอร์นวอลล์ ภาษาเวลส์ และภาษาเบรอตาญ มีต้นตอจากภาษาบริตันทั่วไป ที่เคยมีผุ้พูดทั่วบริเตนใหญ่ ก่อนที่ภาษาอังกฤษจะเข้ามาแทนที่ ภาษานี้เคยเป็นภาษาหลักของคอร์นวอลล์ก่อนที่ภาษาอังกฤษดันภาษานี้ไปทางตะวันตก โดยมีความใกล้ชิดกับภาษาเบรอตาญ ซึ่งเป็นภาษาที่เข้าใจร่วมกัน หรือบางทีก็ตราบเท่าที่ภาษาคอร์นวอลล์ยังคงมีผุ้พูดเป็นภาษาถิ่นต่อไป ภาษาคอร์นวอลล์ยังคงเป็นภาษาชุมชนทั่วไป ในคอร์นวอลล์บางส่วนจนกระทั่งกลางคริสต์ศตวรรษที่ 18 มีหลักฐานความรู้ด้านภาษาบางส่วนที่ยังคงมีอยู่ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ซึ่งอาจเกือบซ้อนทับกับจุดเริ่มต้นการพยายามฟื้นฟูภาษานี้
กระบวนการฟื้นฟูภาษานี้เริ่มขึ้นในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 และใน ค.ศ. 2010 ทางยูเนสโก ประกาศว่า สถานะเก่าของภาษาในฐานะ "ภาษาสูญแล้ว" นั้น "ไม่ถูกต้องอีกต่อไป" นับตั้งแต่การฟื้นฟูภาษา เริ่มมีการตีพิมพ์หนังสือเรียนและผลงานวรรณกรรมคอร์นวอลล์ บางส่วน และมีผู้เรียนภาษานี้เพิ่มขึ้น การพัฒนาในช่วงล่าสุด ได้แก่ ดนตรีคอร์นวอลล์ ภาพยนตร์อิสระ และหนังสือสำหรับเด็ก ประชากรจำนวนน้อยในคอร์นวอลล์ได้รับการเลี้ยงดูให้พูดได้สองภาษา มีการสอนภาษานี้ในโรงเรียน และปรากฏบนป้ายจราจร
สถานะทางกฎหมายและการรับรอง
ใน ค.ศ. 2002 รัฐบาลสหราชอาณาจักรรับรองภาษาคอร์นวอลล์ภายใต้กฎบัตรยุโรปของภาษาชนกลุ่มน้อยหรือภาษาท้องถิ่น ส่วนที่ 2 แผนที่ชุดภาษาใกล้สูญของโลก ของยูเนสโก จัดให้ภาษานี้อยู่ในหมวด "ใกล้สูญขั้นวิกฤต" โดยทางยูเนสโกระบุว่า การจัดสถานะ 'สูญแล้ว' ครั้งก่อน "ไม่สะท้อนถึงสถานะปัจจุบันของภาษาคอร์นวอลล์" และ "ไม่ถูกต้องอีกต่อไป"
ในสหราชอาณาจักร
นโยบายของสภาคร์นวอลล์ คือสนับสนุนภาษานี้ตามกฎบัตรยุโรป โดยสภาผ่านญัตติในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2009 ที่ส่งเสริมให้รวมภาษาคอร์นวอลล์ไว้ในสิ่งพิมพ์ของสภาและบนป้าย ตามความเหมาะสมและเท่าที่เป็นไปได้ แผนนี้ก่อให้เกิดเสียงวิจารณ์บางส่วน ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2015 สภาคอร์นวอลล์ ประกาศให้บุคลากรสนับสนุนให้ใช้ "คำและวลีพื้นฐาน" ในภาษาคอร์นวอลล์เมื่อต้องติดต่อกับสาธารณะ
ใน ค.ศ. 2014 รัฐบาลสหราชอาณาจักรรรับรองชาวคอร์นวอลล์เป็นชนกลุ่มน้อยแห่งชาติตามกรอบอนุสัญญาว่าด้วยการคุ้มครองชนกลุ่มน้อยแห่งชาติ (Framework Convention for the Protection of National Minorities; FCNM)
ใน ค.ศ. 2016 รัฐบาลบริติชยกเลิกการให้เงินทุนสำหรับภาษาคอร์นวอลล์ และถ่ายโอนความรับผิดชอบไปยังสภาคอร์นวอลล์
ตัวอย่าง
จากปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน :
คอร์นวอลล์
แปลไทย
Genys frank ha par yw oll tus an bys
มนุษย์ทั้งปวงเกิดมามีอิสระและ
yn aga dynita hag yn aga gwiryow.
เสมอภาคกันในศักดิ์ศรี และสิทธิ ต่างในตน
Enduys yns gans reson ha kowses
มีเหตุผลและมโนธรรม
hag y tal dhedha omdhon an eyl orth
และควรปฏิบัติต่อกัน
y gila yn spyrys a vrederedh.
ด้วยจิตวิญญาณแห่งภราดรภาพ
อ้างอิง
↑ Spriggs, Matthew. "Where Cornish was Spoken and When: A Provisional Synthesis" (ภาษาอังกฤษ). เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ Apr 26, 2023.
↑ Ó Riagáin, Dónall (13 January 2015). "Cracks in the foundation of a language empire – the resurgence of autochthonous lesser used languages in the United Kingdom and Northern Ireland" . ใน Stolz, Christel (บ.ก.). Language Empires in Comparative Perspective (ภาษาอังกฤษ). Berlin, München, Boston: De Gruyter . pp. 77–88. doi :10.1515/9783110408362.77 . ISBN 978-3-11-040836-2 . สืบค้นเมื่อ 11 September 2021 .
↑ MacAulay, Donald (1992). The Celtic languages . Cambridge, England: Cambridge University Press . p. 346. ISBN 0-521-23127-2 . OCLC 24541026 .
↑ Ball, Martin (2009). The Celtic Languages (ภาษาอังกฤษ). Nicole Muller (2nd ed.). Hoboken: Taylor & Francis . p. 491. ISBN 978-0-203-88248-1 . OCLC 438705548 .
↑ Moseley, Christopher; Nicolas, Alexander, บ.ก. (2010). Atlas of the World's Languages in Danger (PDF) (3rd ed.). Paris: UNESCO . ISBN 978-92-3-104096-2 . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 July 2022.
↑ "Gerlyver Kernewek" (ภาษาคอร์นิช). www.cornishdictionary.org.uk. สืบค้นเมื่อ 17 October 2019 .
↑ Mackinnon, Ken. "Cornish at Its Millennium: An Independent Study of the Language". Cornish Studies (ภาษาอังกฤษ). 10 .
↑ 8.0 8.1 O'Neill, Diarmuid (2005). Rebuilding the Celtic Languages: Reversing Language Shift in the Celtic Countries (ภาษาอังกฤษ). Y Lolfa. p. 240. ISBN 0-86243-723-7 .
↑ Deacon, Bernard ; Tregidga, Garry ; Cole, Richard (2003). Mebyon Kernow and Cornish Nationalism (ภาษาอังกฤษ). Welsh Academic Press . p. 132.
↑ "Cornish gains official recognition" . BBC News (ภาษาอังกฤษ). 6 November 2002. สืบค้นเมื่อ 11 November 2012 .
↑ "Funding boost to safeguard Cornish language announced" . gov.uk (ภาษาอังกฤษ). 13 March 2015.
↑ "Kowethas an Yeth Kernewek wins Heritage Lottery Fund support" (ภาษาอังกฤษ). 19 August 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 31 March 2016.
↑ Jackson, Kenneth Hurlstone (1953). Language and history in early Britain: a chronological survey of the Brittonic languages, 1st to 12th c. A.D. (ภาษาอังกฤษ). Edinburgh: Edinburgh University Press . p. 12. ISBN 0-85224-116-X . OCLC 217631525 .
↑ Pool, P. A. S. (1975). William Bodinar's letter, 1776 (ภาษาอังกฤษ). Journal of the. Royal Institution of Cornwall. OCLC 927038181 . Captain Samuel Barrington, in the course of naval duties, took a sailor from Mount's Bay who spoke Cornish well enough to make himself understood to Bretons
↑ Beresford Ellis, Peter (1990). The Story of the Cornish Language (ภาษาอังกฤษ). Tor Mark Press. pp. 19–25. ISBN 0-85025-371-3 . Of John Davey of Zenmor who died in 1891, it was claimed that he was the last surviving native speaker of the language. His stone memorial reads 'John Davey 1812-1891 of Boswednack in this parish ... who was the last to possess any traditional considerable knowledge of the Cornish Language.'
↑ 17.0 17.1 "Cornish language no longer extinct, says UN" . BBC News Online (ภาษาอังกฤษ). 7 December 2010. สืบค้นเมื่อ 11 November 2012 .
↑ "Music" . Cornish Language Partnership . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 25 December 2008.
↑ "Film clips: Here you can watch clips from films made in Cornish" . Cornish Language Partnership . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 25 December 2008.
↑ MacKinnon, Ken. "Cornish Language Study 2000" . Cornish Language Partnership (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 3 December 2013.
↑ Cornish ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
↑ "Cornish language – is it dead?" . This is The West Country (ภาษาอังกฤษ). 21 February 2009. สืบค้นเมื่อ 11 November 2012 .
↑ Greenaway, Aaron (22 August 2020). "The Cornish road signs that still point to a past that no longer exists" . CornwallLive .
↑ Birch, Sophie (March 2010). "Cornwall cultural strategy evidence report" (PDF) . Cornwall Council . p. 24. สืบค้นเมื่อ 19 April 2018 .
↑ "Dyslexic councillor says Cornish language road signs could prove dangerous for drivers" . Plymouth Herald . 21 July 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 29 July 2014. สืบค้นเมื่อ 29 July 2014 .
↑ Elgot, Jessica (7 October 2015). "Cornwall council plans to encourage staff to speak Cornish" . The Guardian .
↑ Milmo, Cahal (23 April 2014). "Cornish to be recognised as a national minority along with Scots, Welsh and Irish" . The Independent . สืบค้นเมื่อ 3 February 2019 .
↑ "Cornish language funding stopped by government" . BBC News . 21 April 2016.
บรรณานุกรม
Bruch, Benjamin; Bock, Albert (2008) An Outline of the Standard Written Form of Cornish . Cornish Language Partnership
Hodge, Pol (2001) Cornish Names . Truro: Dyllansow Fentenwynn ISBN 1 902917 23 5
Jago, F. W. P. , A Cornish Dictionary (1887) English Cornish dictionary
Jenner, Henry, A handbook of the Cornish language : chiefly in its latest stages with some account of its history and literature (1904)
Ellis, Peter B. (1971) The Story of the Cornish Language . 32 p. Truro: Tor Mark Press
Ellis, Peter B. (1974) The Cornish Language and its Literature . ix, 230 p. London: Routledge & Kegan Paul
Everson, Michael (2007) A Proposed Standard Written Form of Cornish . Cornish Language Partnership Process
Ferdinand, Siarl (2013). Brief History of the Cornish language, its Revival and its Current Situation. E-Keltoi , Vol. 2, 2 Dec pp. 199–227
Jackson, Kenneth (1953) Language and History in Early Britain: a chronological survey of the Brittonic languages, first to twelfth century a.D. Edinburgh: U. P. 2nd ed. Dublin : Four Courts Press, 1994 has a new introduction by William Gillies
Norris, Edwin, Sketch of Cornish grammar (1859)
Sandercock, Graham (1996) A Very Brief History of the Cornish Language . Hayle: Kesva an Tavas Kernewek ISBN 0-907064-61-2
Stokes, Whitley, Gwreans an bys = The Creation of the world : a Cornish mystery (1863)
Weatherhill, Craig (1995) Cornish Place Names & Language . Wilmslow: Sigma Press (reissued in 1998, 2000 ISBN 1-85058-462-1 ; second revised edition 2007 ISBN 978-1-85058-837-5 )
Weatherhill, Craig (2009) Concise Dictionary of Cornish Place-names ; edited by Michael Everson . Westport, Co. Mayo: Evertype ISBN 978-1-904808-22-0
Williams, G. P, The preverbal particle Re in Cornish (1908)
แหล่งข้อมูลอื่น
พจนานุกรม