มิฮาย กาโรยี | |
---|---|
ประธานาธิบดีฮังการี คนที่ 1 | |
ดำรงตำแหน่ง 11 มกราคม ค.ศ. 1919 – 21 มีนาคม ค.ศ. 1919 รักษาการ: 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1918 – 11 มกราคม ค.ศ. 1919 | |
นายกรัฐมนตรี | เดแน็ช เบริงคีย์ |
ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง |
ถัดไป | ซานโดร์ กอร์บอยี |
นายกรัฐมนตรีฮังการี คนที่ 20 | |
ดำรงตำแหน่ง 31 ตุลาคม ค.ศ. 1918 – 11 มกราคม ค.ศ. 1919 | |
กษัตริย์ | พระเจ้ากาโรยที่ 4 อาร์ชดยุกโยเซ็ฟ เอากุสท์ (ในฐานะผู้สำเร็จราชการ) |
ประธานาธิบดี | ตัวเอง |
ก่อนหน้า | ยาโนช ฮอดิก |
ถัดไป | เดแน็ช เบริงคีย์ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | อาดาม เจิร์จ มิกโลช กาโรยี แด น็อจกาโรย 4 มีนาคม ค.ศ. 1875 โฟต จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี |
เสียชีวิต | 19 มีนาคม ค.ศ. 1955 (80 ปี) ว็องส์ ประเทศฝรั่งเศส |
พรรคการเมือง | พรรคโกชุตอิสระแห่งชาติ |
คู่สมรส | กาตินกา อ็อนดราชี |
เคานต์ มิฮาย อาดาม เจิร์จ มิกโลช กาโรยี แด น็อจกาโรย (ฮังการี: gróf nagykárolyi Károlyi Mihály Ádám György Miklós; 4 มีนาคม ค.ศ. 1875 – 19 มีนาคม ค.ศ. 1955) เป็นนักการเมืองชาวฮังการี ผู้ซึ่งดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีฮังการี ค.ศ. 1918-1919 และเป็นประธานาธิบดีฮังการีคนแรกหลังการล่มสลายของจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีและการปฏิวัติเปลี่ยนแปลงระบอบเป็นสาธารณรัฐประชาชน ในระหว่างการดำรงตำแหน่งของเขา ต้องเผชิญกับปัญหาทางการเมืองทั้งภายในและภายนอกประเทศจากผลที่ตามมาของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและการยึดครองดินแดนของประเทศเพื่อนบ้าน กาโรยีลงจากอำนาจหลังการยึดอำนาจของพรรคคอมมิวนิสต์ฮังการี ซึ่งนำไปสู่การจัดตั้งสาธารณรัฐโซเวียตฮังการีในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1919
กาโรยีเกิดเมื่อ ค.ศ. 1875 ในตระกูลขุนนางคาทอลิกที่มีชื่อเสียง เขาเติบโตและได้รับการเลี้ยงดูตามแบบขุนนางฮังการีโดยทั่วไป ต่อมาเขาเริ่มมีความสนใจทางด้านการเมืองมากขึ้น เขาจึงลงสมัครเลือกตั้งและได้รับเลือกเข้าสู่รัฐสภาในฐานะสมาชิกพรรคฝ่ายค้านใน ค.ศ. 1910 เมื่อสงครามโลกครั้งที่หนึ่งดำเนินขึ้นใน ค.ศ. 1914 กาโรยีเป็นผู้นำขบวนการต่อต้านสงครามที่ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดในรัฐสภา และคัดค้านการเป็นพันธมิตรของจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีกับจักรวรรดิเยอรมัน อีกทั้งยังเรียกร้องให้สิทธิเลือกตั้งแก่สตรีและทหารผ่านศึก ซึ่งการกระทำดังกล่าวได้สร้างความนิยมต่อตัวเขาเพิ่มมากขึ้น เป็นเหตุให้เกิดความขัดแย้งระหว่างเขากับฝ่ายรัฐบาลของอิชต์วาน ติซอ ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1914 เขาได้สมรสกับเคาน์เตส กาตินกา อ็อนดราชี บุตรสาวของตระกูลผู้ทรงอิทธิพลในฮังการี ใน ค.ศ. 1918 หลังการยอมจำนนของจักรวรรดิในมหาสงคราม กาโรยีได้ร่วมจัดตั้งสภาแห่งชาติฮังการีในฐานะฝ่ายต่อต้านระบอบทวิอำนาจกับออสเตรียและเข้ายึดอำนาจในเดือนพฤศจิกายนหรือที่รู้จักกันว่า "การปฏิวัติเบญจมาศ" ส่งผลให้ฮังการีประกาศแยกตัวออกจากออสเตรียและกลายสภาพเป็นสาธารณรัฐประชาชนแห่งใหม่
ในเวลาห้าเดือนของการดำรงตำแหน่ง รัฐบาลกาโรยียังคงไม่สามารถแก้ปัญหาที่ร้ายแรงของประเทศได้สำเร็จ เนื่องจากความล้มเหลวในการปรองดองกับชนกลุ่มน้อยในเขตแดนฮังการีซึ่งนำไปสู่การแบ่งแยกดินแดน วิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจยังดำเนินต่อไป รวมถึงการว่างงานและความยากเข็ญในเขตเมือง อัตราเงินเฟ้อที่สูงขึ้น ความปรารถนาที่จะปฏิรูปทางการเกษตรในชนบทยังไม่ได้ดําเนินการ และการถูกรุกรานจากประเทศเพื่อนบ้าน จนท้ายที่สุดในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1919 พันธมิตรประชาธิปไตยสังคมนิยม-คอมมิวนิสต์จึงขึ้นสู่อำนาจและส่งผลให้สาธารณรัฐประชาชนฮังการีภายใต้การปกครองของเขาต้องสิ้นสุดลง
ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1919 เขาลี้ภัยไปยังฝรั่งเศส และเดินทางกลับฮังการีอีกครั้งหลังสงครามโลกครั้งที่สอง โดยเขาดำรงตำแหน่งระดับชาติในระยะเวลาสั้น ๆ ก่อนที่จะลี้ภัยไปยังฝรั่งเศสอีกครั้งและถึงแก่อสัญกรรมใน ค.ศ. 1955