Çok kültürlülük

Çok kültürlülük ile ilgili bu yazımızda zamanla pek çok kişinin ilgisini çeken bir konuya değineceğiz. Çok kültürlülük tartışmaya, araştırmaya ve düşünmeye konu olan bir konudur ve toplumumuz üzerindeki etkisini anlamak çok önemlidir. Yıllar geçtikçe, Çok kültürlülük farklı fikir ve konumları gündeme getirerek zengin bir fikir ve bakış açısı alışverişi yarattı. Bu makale aracılığıyla, kökeninden bugünkü önemine kadar Çok kültürlülük ile ilgili çeşitli yönleri keşfedeceğiz. Bu okumanın zenginleştirici olmasını ve Çok kültürlülük hakkındaki bilgimizi genişletmemize olanak sağlamasını umuyoruz.

Carambei, Güney Brezilya; Hollanda kökenli çoğunluğunun bir şehir, Ruslar ve Almanlar dahil olmak üzere farklı ülkelerden insan unsurları ile ev.

Çok kültürlülük, birçok farklı kültürün bir arada yaşadığı toplumu tanımlayan bir kelimedir.

Çok kültürlü bir toplumda bütün kültürlerin birbirine saygılı olması gerekmektedir.

Genel olarak birçok değişik ülkeden kişiler bir yere göç ettiğinde çok kültürlülük oluşur. Ne var ki, bu toplum yalnızca hoşgörü ile yabancı düşmanlığına karşı savaşla ayakta kalabilir.

Kültürlerin kendi içinde homojen ve dışarıya kapalı bir şekilde tanımlandığı, gruplararası ilişkisel bir kültür anlayışından yola çıkılır.

Çok kültürlülük, hem modern demokrasilerdeki kültürel çoğulculuk gerçeğine bir cevap, hem de geçmişte kültürel gruplara yönelik yapılmış dışlama, ayrımcılık ve baskıyı telafi etmenin bir yoludur. Modern demokrasilerin çoğu, çeşitli kültürel bakış açıları, uygulamaları ve katkıları olan üyelerden oluşur. Çok kültürlülük, farklılıklara saygı duymayı sürdürürken, dominant kültürün asimilasyon baskısını durdurur ve toplumun farklı üyelerinin görüş ve katkılarının dahil edilmesini ister.

Kaynakça

  1. ^ Reynolds, Cecil R.; Fletcher-Janzen, Elaine, (Ed.) (2008). "Pluralism, Cultural". Encyclopedia of Special Education. doi:10.1002/9780470373699.speced1627. ISBN 978-0-470-37369-9. 
  2. ^ Thomas L. Harper (13 Ocak 2011). Dialogues in urban and regional planning. Taylor & Francis. s. 50. ISBN 978-0-415-59334-2. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2021.