Bu yazıda İskenderiye Kuşatması (1174) konusu farklı bakış açıları ve yaklaşımlarla ele alınacaktır. İskenderiye Kuşatması (1174) bugün büyük önem taşıyan bir konudur, çeşitli alanlarda tartışmalara ve ihtilaflara yol açmaktadır ve onun incelenmesi çağdaş toplumun karmaşıklığını anlamak açısından çok önemlidir. Bu sayfalarda İskenderiye Kuşatması (1174)'i oluşturan çoklu kenarlar analiz edilecek, bunların pratik ve teorik sonuçları incelenecek ve eleştirel düşünmeye davet eden farklı düşünceler sunulacaktır. Farklı disiplinlerden ve bilgi alanlarından İskenderiye Kuşatması (1174), yeni bakış açıları sağlamak ve bu olgu etrafındaki tartışmayı zenginleştirmek amacıyla titiz ve ayrıntılı bir şekilde incelenecektir.
| İskenderiye Kuşatması | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Haçlı Seferleri | |||||||
Haçlıların İskenderiye Kuşatması | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
|
|
| ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
|
| ||||||
| Güçler | |||||||
| Bilinmiyor |
30,000 adam 1,500 şövalye 280 gemi | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| Bilinmiyor | Ağır | ||||||
İskenderiye kuşatması, 1174'te Sicilya Normanlarının Mısır'da Selahaddin'i devirmek için düzenledikleri bir kuşatmaydı.
Selahaddin 1171'de Fâtımî Halifeliğini kaldırdıktan sonra, Fâtımî sempatizanları Selahaddin'e karşı komplo kurmaya başladı; komplo eski Fâtımî yetkililerini, eski Fâtımî Siyah Afrika birliklerini ve şair Ümâre el-Yamanî'yi içeriyordu. Komplocuların Kudüs Krallığı'nın Haçlılarından ve Sicilya Krallığı'nın Normanlarından yardım istedikleri bildirildi. Ancak Selahaddin komplocuların üzerine gitmeyi ve onları cezalandırmayı başardı. Ümâre 6 Nisan 1174'te çarmıha gerildi ve Mısırlılar ile Siyah Afrikalılar Yukarı Mısır'a sürüldü.[1][2][3]
Selahaddin'in düşmanlarından beklenen yardım, Kudüs Kralı Amalrik'in ölümü ve komplonun başarısız olduğu haberi nedeniyle gerçekleşmedi.[4][5][6] Ancak Sicilya Normanları, komplonun başarısızlığından habersiz olmalarına rağmen yardım çağrısında bulundular.[5]
Guglielmo, kuzeni[7] Tancredi'ye kuşatma için 280 gemi, 30,000 asker ve 1,500 şövalyeden oluşan bir filo gönderdi.[5][6][8] 28 Temmuz'da İskenderiye'ye vardılar. Garnizon tamamen hazırlıksız yakalanmıştı. Normanlar kuşatma kuleleri, mangoneller ve mancınıklarla şehrin surlarına saldırmaya başladılar ve savunmacılar akşama kadar saldırıyı püskürtmek zorunda kaldılar. Ertesi gün Normanlar kuşatma toplarını şehir surlarına yaklaştırarak saldırıya devam etti, ancak savunmacılar yakındaki köylerden gelen takviye kuvvetler sayesinde saldırıyı püskürtmeyi başardı.[5]
Savunmacılar 31 Temmuz ve 1 Ağustos'ta Norman kuşatma makinelerini yok eden ve birçok kuşatmacıyı öldüren cesur saldırılar düzenledikten sonra garnizon surların içine çekildi.[3] Bu arada Normanlar, Selahaddin'in ordusuyla birlikte şehri kurtarmak için ilerlediği haberini aldı. Bu haberler garnizonun moralini yükseltti ve gece düzenledikleri bir sortiyle Normanları gemilerine ve denize döktüler.[9] Normanlar 2 Ağustos'ta şehri terk edip evlerine döndüler.[8][6]