Arsuf Kuşatması
Sonraki makalede Arsuf Kuşatması'in heyecan verici dünyasına dalacağız ve onun birçok yönünü keşfedeceğiz. İlgi çekici kökeninden güncel yansımalarına kadar bu konunun sırlarını açığa çıkarmak için derinlemesine inceleyeceğiz. Kapsamlı analiz ve eleştirel bir yaklaşımla, Arsuf Kuşatması'e ışık tutmayı ve okuyucularımıza bu büyüleyici alan hakkında kapsamlı ve bilgili bir bakış sunmayı amaçlıyoruz. Bu Arsuf Kuşatması turunda bize katılın ve bu esrarengiz evrenin ardındaki her şeyi keşfedin.
| Arsuf Kuşatması | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Haçlı Seferleri | |||||||
 Gérard d'Avesnes, Arsuf surlarında teşhir ediliyor. Gustave Doré'nin resmi (1877). | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
| Fâtımîler | Kudüs Krallığı | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| Arsuf valisi | Godefroy de Bouillon | ||||||
| Güçler | |||||||
| Bilinmiyor | 3.000[1] | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| Bilinmiyor | Bilinmiyor | ||||||
Arsuf Kuşatması, 1099'da Birinci Haçlı Seferi'nden hemen sonra gerçekleşmiştir. Şehir önceden kararlaştırılan haracı ödemeyince Godefroy de Bouillon tarafından kuşatılmıştır.[2] Şehri ele geçirme girişimi, gemi yokluğu yüzünden başarısız olmuştur.
Arka plan
Arsuf, günümüzde İsrail'de, Kayserya'nın yaklaşık 34 kilometre (21 mi) güneyinde, Akdeniz'in yukarısında bir uçurumun üzerinde bulunan, Geç Roma döneminden kalma Yahudiye'de antik bir şehirdir. Şehir 640 yılında Müslümanların eline geçti ve Bizans ordularının saldırılarına karşı korumak için güçlendirildi. Godefroy de Bouillon, Kudüs'te kalmayı planladığı ve Toulouse kontu IV. Raymond ile barıştığı bilindikten sonra Arsuf vatandaşları ile bir anlaşmaya vardı.[2] Antlaşma, Arsuf'un Godefroy'e haraç ödeyeceğini ve Godefroy'in şövalyesi Gérard d'Avesnes'in de dahil olduğu bir rehine değişimini içermekteydi.[2] Ancak Müslüman rehineler, Arsuf'un haraç ödemesi gerek bırakmayacak şekilde kaçtılar. Godefroy daha sonra Ekim ayında şehri kuşattı.
Kuşatma
Albert von Aachen'in bir anlatımı, Godefroy'in altı hafta boyunca iki kuşatma kulesini desteklemek için kullanılan mangenae veya taş atıcılar inşa ettiğini belirtir.[3] Haçlıların çoğu Laodikeia üzerinden eve döndükleri için Godfrey'in adamlarının sayısı ciddi şekilde azalmıştı.[4] Sonunda, garnizon kuşatma kulelerini ateşe verdiğinde, Arsuf'a yapılan iki saldırıda başarısızlıkla sona erdi.[5] Godfrey'in seçeneği kalmadı ve kuşatmayı sona erdirdi.
Kuşatma sırasında Haçlılar mancınıklarla duvarları döverken, Fâtımîler Gérard'ı şehirde yatmakta olan eski geminin direğine asmıştı. Gérard'ı, saldıran Haçlıların görüş alanında olacak şekilde yerleştirmişlerdiler. Gérard, Godefroy'e ona acıması için yalvardı. Godefroy, Gérard'ın şövalyelerinin en cesuru olduğu halde, saldırıyı iptal edemeyeceğini söyledi. Godefroy, Arsuf'un Hristiyan hacılar için bir tehlike olarak kalması yerine Gérard'ın tek kayıp olmasının daha iyi olduğunu söyledi. Gérard daha sonra malının kral yerine Godefroy'in Koruyucusu olduğu Kutsal Kabir'e bağışlanmasını istedi. Haçlılar saldırılarına devam etti. Gérard, birkaç kez yaralandı; ancak hayatta kalmayı ve Kudüs'e geri dönmeyi başardı.
Şehir yöneticileri, Toulouse kontu IV. Raymond 'a teslim olmayı teklif ettiler; ancak Godefroy reddetti.[6] Hatta Raymond, Arsuf'taki garnizonu Godefroy'e karşı direnmesi için cesaretlendirdi ve algılanan zayıflığını duyurdu.[7] Godefroy'in ordusunda, Godefroy'in bir akrabası olan Maasmechelen'den I. Franco'nun muharebede öldüğü bilinmektedir.
İkinci Arsuf Kuşatması
I. Baudouin, ikinci kuşatmayı başlattı ve sonunda, Latin zayiatı olmaksızın karadan ve denizden kuşatmanın ardından, 29 Nisan 1101'de şehri ele geçirdi. Müslüman halk üç gün sonra teslim oldu. Baudouin, sakinlerinin Aşkelon'a çekilmesine izin verdi, onlara güvenli bir şekilde hareket etmelerini, taşıyabilecekleri her türlü malları taşımalarını sağladı ve birlikleri şehri yeniden inşa etti.[8]
El değiştirmesi 1187, 1191
1187 yılında, Müslümanlar Arsuf'u ele geçirdi fakat I. Richard ile Selahaddin Eyyubi arasındaki Arsuf Muharebesi'nden sonra Haçlılar tekrar şehri ele geçirdiler.[8]
Kaynakça
- Özel
- ^ Stevenson 1907, s. 39.
- ^ a b c John, Simon (23 Kasım 2017). Godfrey of Bouillon: Duke of Lower Lotharingia, Ruler of Latin Jerusalem, c.1060-1100 (İngilizce). Routledge. ISBN 9781317126300.
- ^ Fulton 2018, s. 90.
- ^ France 2005, s. 90.
- ^ Tibble 2020, ss. 35-37.
- ^ Runciman-A History of the Crusades, s. 298.
- ^ Runciman-A History of the Crusades, ss. 308-309.
- ^ a b The Crusades by Thomas Asbridge, Pg. 123
- Genel
- France, John (2005). The Crusades and the Expansion of Catholic Christendom, 1000-1714 (İngilizce). Oxon: Routledge. ISBN 0415371279.
- Fulton, Michael S. (2018). Artillery in the Era of the Crusades: Siege Warfare and the Development of Trebuchet Technology, Volume 122 (İngilizce). Leiden: BRILL. ISBN 9789004376922.
- Tibble, Steve (2020). The Crusader Strategy - Defending the Holy Land (İngilizce). Yale University Press.
- Riley-Smith, Jonathan, The First Crusaders, 1095-1131, Cambridge University Press, London, 1997
- Runciman, Steven (1951). A History of the Crusades, Volume I: The First Crusade and the Foundation of the Kingdom of Jerusalem (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press.
- Stevenson, W (1907). The Crusaders in the East: a brief history of the wars of Islam with the Latins in Syria during the twelfth and thirteenth centuries (İngilizce). Cambridge University Press.