Avrupa Bölgesel Diller ve Azınlık Dillerini Koruma Antlaşması

Bu makalede Avrupa Bölgesel Diller ve Azınlık Dillerini Koruma Antlaşması'i farklı perspektiflerden analiz ederek günümüz toplumu üzerindeki etkisini ve farklı alanlarla ilgisini araştıracağız. Avrupa Bölgesel Diller ve Azınlık Dillerini Koruma Antlaşması, kökeninden yıllar içindeki evrimine kadar günlük yaşamın çeşitli yönlerinde önemli bir rol oynamıştır. Multidisipliner bir yaklaşımla Avrupa Bölgesel Diller ve Azınlık Dillerini Koruma Antlaşması'in çeşitli yönlerini ele alarak kültür, ekonomi, politika ve teknoloji üzerindeki etkisini analiz edeceğiz. Ek olarak, Avrupa Bölgesel Diller ve Azınlık Dillerini Koruma Antlaşması'in mevcut bağlamda önemini inceleyeceğiz ve sürdürülebilir ve kapsayıcı bir gelecek inşa etmedeki rolünü değerlendireceğiz.

Avrupa Bölgesel Diller ve Azınlık Dillerini Koruma Antlaşması veya orijinal adına göre 148 numaralı Bölge veya Azınlık Dilleri İçin Avrupa Şartı (İngilizce: European Charter for Regional or Minority Languages), 1992 yılında Avrupa Konseyi'nde kabul edilen bir Avrupa antlaşmasıdır. Bu antlaşma ile antlaşmayı imzalayan ülkeler, ülkelerinde azınlık durumunda bulunan halkların yerel dillerini korumaya söz vermiş olur.

Antlaşmayı imzalayan ülkeler

• Almanya
• Avusturya
• Birleşik Krallık
• Çekya
• Danimarka
• Ermenistan
• Finlandiya
• Hırvatistan
• Hollanda
• İspanya
• İsveç
• İsviçre
• Karadağ
• Kıbrıs Cumhuriyeti
• Lihtenştayn
• Lüksemburg
• Macaristan
• Norveç
• Polonya
• Romanya
• Sırbistan
• Slovakya
• Slovenya
• Ukrayna

Ayrıca bakınız

• Avrupa Birliği Dilleri

Dış bağlantılar

• Antlaşma Metni26 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)

Avrupa Birliği ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Antlaşma ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.