Bükreş Antlaşması (1812)

Çağdaş dünyada Bükreş Antlaşması (1812) toplumumuzda merkezi bir yere sahiptir. Etkisi siyasetten popüler kültüre, teknolojiden ekonomiye kadar hayatın her alanına uzanıyor. Bu makale, Bükreş Antlaşması (1812)'in etkisini ve alaka düzeyini derinlemesine inceleyerek, içinde yaşadığımız dünya üzerindeki etkilerini ve sonuçlarını analiz edecektir. Çok disiplinli bir yaklaşımla, zenginleştirici ve yapıcı bir tartışmayı teşvik etmek amacıyla Bükreş Antlaşması (1812)'e ilişkin daha eksiksiz ve bağlamsal bir bakış açısı sağlamak amacıyla bu olguyu ve sonuçlarını kapsamlı bir şekilde anlamaya çalışacağız.

Bükreş Antlaşması
Bükreş Antlaşmasına göre Osmanlı Devleti sınırları
TürBarış Antlaşması
İmzalanma28 Mayıs 1812
YerBükreş, Eflak
Onay5 Temmuz 1812

Bükreş Antlaşması, 28 Mayıs 1812 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu ve Rus İmparatorluğu arasında bugünkü Romanya'nın Bükreş şehrinde imzalanan, 5 Temmuzda onaylanan ve 1806-1812 Osmanlı-Rus Savaşı'nı sona erdiren barış antlaşmasıdır.

Arka plan

Sultan II. Mahmud, 1808 yılında tahta geçtiğinde, Osmanlı İmparatorluğu ile Rusya İmparatorluğu arasında 1806 yılında başlamış olan savaş devam etmekteydi. Birleşik Krallık ile 1809'da yapılan antlaşma sonucu Rusya İmparatorluğu ile savaşa devam kararı alındı. Rusya İmparatorluğu'nun Fransa ile olan sorunları, Osmanlı İmparatorluğu ordularının yıllarca süren savaştan yorgun düşmesi yüzünden iki devlet de 1812 yılında barış imzalamaya mecbur kaldılar.

Antlaşmanın başlıca şartları

  1. Rusya, Eflak ve Boğdan'dan çekilecek, Besarabya bölgesi ise Ruslara bırakılacak.
  2. Osmanlılar Bosna ve Eflak'tan 2 yıl vergi almayacak.
  3. Sırplar kendi içlerinde serbest kalacak.
  4. Tuna nehrinde hem Osmanlı hem de Rus gemileri serbestçe dolaşabilecek. Prut ve Tuna nehirlerinin Osmanlı tarafındaki sahilleri iki ülke arasında sınır kabul edilecek.
  5. Anapa Kalesi ile birlikte, kuzeyde Kuban Irmağı ağzından güneyde Bzıb Irmağı ağzına değin uzanan Karadeniz kıyı kontrolü Osmanlılara, Bzıb Irmağının güneyinden Rioni Irmağına değin Karadeniz kıyılarının kontrolü de Ruslara bırakıldı.

Sonuçları

Antlaşma Rusya adına kumandan Mihail Kutuzov tarafından imzalandı ve Fransa İmparatoru Napolyon Bonapart'ın 24 Haziranda Rusya'ya saldırıya geçmesinden 11 gün sonra Rus çarı I. Aleksandr tarafından onaylandı. Genel olarak Osmanlı aleyhine hükümler içeren antlaşma Azak Denizi'nin güneyindeki Anapa kalesiyle birlikte Gürcistan'daki Ahılkelek ve Poti'yi Osmanlı Devletine bırakmıştı.

Kaynakça

  1. ^ Robarts, Andrew; Ágoston, Gábor; Masters, Bruce (2008). "Treaty of Bucharest". Encyclopedia of the Ottoman Empire. Facts On File. s. 94. ISBN 978-0-8160-6259-1. 
  2. ^ Baddeley, John F. (1908). Russian Conquest of the Caucasus, Chapter V.