Eurovision Şarkı Yarışması'nda Belçika
Bu yazıda Eurovision Şarkı Yarışması'nda Belçika'in çağdaş toplumdaki önemini araştıracağız. Eurovision Şarkı Yarışması'nda Belçika, insanların günlük yaşamları üzerindeki etkisinden profesyonel alanlarla olan ilgisine kadar farklı alanlarda sürekli bir tartışma yarattı. Yıllar boyunca Eurovision Şarkı Yarışması'nda Belçika, farklı bağlamlardaki etkisini anlamamıza olanak tanıyan çalışma ve analiz konusu olmuştur. Benzer şekilde, son araştırmalar aracılığıyla Eurovision Şarkı Yarışması'nda Belçika hakkında yeni bakış açıları keşfetmek mümkün oldu; bu da bizi onun mevcut rolü ve gelecekteki projeksiyonu üzerinde düşünmeye yönlendiriyor.
| Eurovision Şarkı Yarışması'nda Belçika | |
|---|---|
| |
| Katılımcı yayıncı | |
| Katılım özeti | |
| Katılımlar | 67 |
| İlk katılımı | 1956 |
| En iyi sonuç | 1.:1986 |
| Ev Sahibi | 1987 |
| Dış bağlantılar | |
Eurovision.tv'deki Belçika sayfası  | |
 En son katılım için bkz.2024 Eurovision Şarkı Yarışması'nda Belçika | |
Belçika, Eurovision Şarkı Yarışması'na ilk kez 1956 yılında, VRT ve RTBF isimli kamusal yayın kuruluşunun Avrupa Yayın Birliği'nin aktif bir üyesi olmasının ardından katılmıştır. Belçika, Almanya, Fransa, Hollanda, İsviçre, İtalya ve Lüksemburg ile birlikte yarışmaya ilk katılan yedi ülkeden birisi olmuştur. Belçika yarışmaya en fazla katılan dördüncü ülkedir. İlk üç ülke Almanya (61), Birleşik Krallık (60) ve Fransa (60)'dır. Belçika 1994, 1997 ve 2001 yılları olmak üzere üç kez yarışmaya katılmamıştır. Katılmamasının nedeni ise kurallar gereği bir önceki yılda aldığı kötü sonuç almasıdır. Belçika 1986 yarışması'nı kazanmıştır.
Yarışmanın ilk 20 yılında Belçika'nın en iyi derecesini Tonia ile 1966 yılında dördüncü olarak almıştır. 1978 yılında Jean Vallée ile ikinci olarak ilk üç sıralamada yer almıştır. Belçika günümüze dek tek birinciliğini Bergen'de on üç yaşındaki Sandra Kim'in "J'aime la vie" adlı şarkısıyla almıştır. Belçika'nın diğer ilk üç'teki derecesi ise 2003 yılında Riga'da Urban Trad grubunun "Sanomi" şarkısıyla aldığı ikincilik olup, birinciliği 2 puanla kaybetmiştir. Belçika sekiz kez sonuncu olmuş, en son sonunculuğunu 2000 yılında almış ve 1962 ve 1965 yılları olmak üzere iki kez sıfır puan almıştır.
2004 yılında getirilen Yarı final sistemiyle birlikte beş kez üst üste finale çıkamamıştır. (2005-09) 2010 yılından beri Belçika daha fazla başarı elde etmeye başlamış, sekiz yarışma içinde beş yarışma finale çıkmayı başarmış, dördünde ilk 10'da yer almayı başarmıştır. 2010 yılında Tom Dice ile altıncılık, 2015 yılında Loïc Nottet ile dördüncülük, 2016 yılında Laura Tesoro ile onunculuk ve 2017 yılında Blanche ile dördüncü olmuştur.
Yarışma Tarihi
Belçika'nın yarışmada iki Ulusal yayıncısı var, Felemenkçe dili yayıncısı Vlaamse Radio- en Televisieomroeporganisatie (VRT) ve Fransızca dili yayıncısı Radio télévision belge de la communauté française (RTBF). İki yayıncı Eurovision Şarkı Yarışması'nda dönüşümlü olarak temsilci seçimini üstlenir.
VRT kanalı normalde Eurosong adlı yarışma ile temsilcisini seçer, RTBF kanalı ise Görevlendirme yöntemini kullanarak temsilcisini seçer. (Fakat RTBF kanalı bazı yıllar Ulusal Final sistemini kullanmıştır. örneğin, 1998, 2005 ve 2011. VRT kanalı da 2010'da Tom Dice ve 2018'de Sennek'i Görevlendirme sistemi ile seçmiştir.)
Belçika günümüze dek bir kez kazanmış, 1986 yılında yılında Norveç'in Bergen kentinde yapılan yarışmayı "J'aime la vie" adlı şarkısıyla Sandra Kim kazanmıştır. 15 yaşında olduğunu iddia etmesine rağmen, aslında sadece 13 yaşındaydı, ama zaferini korumaya bırakılmıştı. Şu anda katılım için asgari yaş 16'dır ve bu nedenle Sandra Kim, yaş sınırı azaltılmadıkça en genç kazanan olmaya devam edecektir. Belçika, 1986 yılında kazanarak, Fransa, Lüksemburg, Monako ve İsviçre'nin en az bir kez daha önce kazanmış olduğu gibi, Fransız-konuşan ülkelerin yarışmayı kazanması için sonuncu oldu. Belçika o zamanki mutlak bir rekoru kırdı; Sandra Kim, daha önce hiç görülmeyen 176 puanlık bir kazanç elde etti (bu rekor, 1993'te İrlanda'nın 187 puan almasına kadar kırılamadı.), oylama başına ortalama 9.26 puan kazandı. Kim, tüm Eurovision galipleri arasında 2017 yılından itibaren hala en yüksek puanın % 77.2'sini aldı.
Belçika'nın sonraki en iyi derecesi ikincilik olup, bu dereceyi 1978 ve 2003 yıllarında almıştır. Aynı zamanda sekiz kez sonuncu olmuştur.
2003 yılında, Urban Trad müzik grubu Uydurma dilinde seslendirdiği şarkısıyla o yılın kazananı Türkiye'nin iki puan gerisinde ikinci olmuştur. 2008 yılında Ishtar müzik grubu aynı yöntemle yarışmış fakat yarı finalde 17. olmuştur.
Katılımlar
| 1 | Birinci |
| 2 | İkinci |
| 3 | Üçüncü |
| ◁ | Sonuncu |
| X | Katılımcı seçildi ama katılmadı |
| † | Gelecek etkinlik |
- Notlar:
- a. ^ 1956 yarışmasının tam sonuçları resmi olarak hiç açıklanmadığından, resmi Eurovision sitesi birinci dışında kalan tüm katılımları ikinci olarak nitelendirmektedir.
- b. ^ 2004 ve 2007 yılları arasında bir önceki yıl ilk ona giren ülkeler de referans ülkeleri ile doğrudan finalde yarışmakta idi. Bu sisteme göre, (örneğin) otomatik olarak finale yükselen referans ülkelerinden Birleşik Krallık ve Fransa ilk ona girmiş ise, söz konusu yarışmanın on bir ve on ikincisi ilk ona giren diğer sekiz ülke ile bir sonraki yarışmada doğrudan finalde yarışıyordu. 2008 yılından bu yana yalnızca ev sahibi ülke, beş referans ülkesi (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İspanya, İtalya) ile birlikte yarı finallerde yarışmadan doğrudan finale yükselmektedir.
- ^ 2020 yarışması 2019-20 Koronavirüs salgını nedeniyle iptal edildi.
Ev Sahiplikleri
| Yıl | Şehir | Yer | Sunucu |
|---|---|---|---|
| 1987 |  Brüksel
|
Centenary Palace | Viktor Lazlo |
Yorumcular ve oyları okuyanlar
| Yıl | Flaman yorumcu | Fransız yorumcu | Oyları okuyan | Ref. |
|---|---|---|---|---|
| 1956 | Nand Baert | Janine Lambotte | Oyları okuyan yok | |
| 1957 | Nic Bal | Bert Leysen | ||
| 1958 | Arlette Vincent | Paule Herreman | ||
| 1959 | Paule Herreman | Bert Leysen | ||
| 1960 | Georges Désir | Arlette Vincent | ||
| 1961 | Commentary via RTF France | Ward Bogaert | ||
| 1962 | NTS Hollanda aracılığıyla yorumculuk | Nicole Védrès | Arlette Vincent | |
| 1963 | Herman Verelst, Denise Maes | Pierre Delhasse | Ward Bogaert | |
| 1964 | Herman Verelst | Paule Herreman | André Hagon | |
| 1965 | Ward Bogaert | |||
| 1966 | André Hagon | |||
| 1967 | Ward Bogaert | |||
| 1968 | André Hagon | |||
| 1969 | Jan Theys | Ward Bogaert | ||
| 1970 | André Hagon | |||
| 1971 | Herman Verelst | Katılmadı | ||
| 1972 | ||||
| 1973 | ||||
| 1974 | Georges Désir | André Hagon | ||
| 1975 | Jan Theys | Paule Herreman | Ward Bogaert | |
| 1976 | Luc Appermont | Georges Désir | André Hagon | |
| 1977 | Patrick Duhamel | An Ploegaerts | ||
| 1978 | Claude Delacroix | André Hagon | ||
| 1979 | Paule Herreman | An Ploegaerts | ||
| 1980 | Jacques Mercier | Jacques Olivier | ||
| 1981 | Walter De Meyere | |||
| 1982 | Jacques Olivier | |||
| 1983 | An Ploegaerts | |||
| 1984 | Jacques Olivier | |||
| 1985 | An Ploegaerts | |||
| 1986 | Patrick Duhamel | Jacques Olivier | ||
| 1987 | Claude Delacroix | An Ploegaerts | ||
| 1988 | Pierre Collard-Bovy | Jacques Olivier | ||
| 1989 | Jacques Mercier | An Ploegaerts | ||
| 1990 | Claude Delacroix | Jacques Olivier | ||
| 1991 | André Vermeulen | An Ploegaerts | ||
| 1992 | Jacques Olivier | |||
| 1993 | An Ploegaerts | |||
| 1994 | Jean-Pierre Hautier | Katılmadı | ||
| 1995 | Marie-Françoise Renson "Soda" | |||
| 1996 | Michel Follet, Johan Verstreken | Jean-Pierre Hautier, Sandra Kim | An Ploegaerts | |
| 1997 | André Vermeulen | Jean-Pierre Hautier | Katılmadı | |
| 1998 | André Vermeulen, Andrea Croonenberghs | Marie-Hélène Vanderborght | ||
| 1999 | André Vermeulen, Bart Peeters | Sabine De Vos | ||
| 2000 | André Vermeulen, Anja Daems | Thomas Van Hamme | ||
| 2001 | Did not participate | |||
| 2002 | André Vermeulen, Bart Peeters | Geena Lisa | ||
| 2003 | André Vermeulen, Anja Daems | Corinne Boulangier | ||
| 2004 | André Vermeulen, Bart Peeters | Martine Prenen | ||
| 2005 | André Vermeulen, Anja Daems | Armelle Gysen | ||
| 2006 | André Vermeulen, Bart Peeters | Yasmine | ||
| 2007 | André Vermeulen, Anja Daems | Jean-Pierre Hautier, Jean-Louis Lahaye | Maureen Louys | |
| 2008 | André Vermeulen, Bart Peeters | Sandrine Van Handenhoven | ||
| 2009 | André Vermeulen, Anja Daems | Maureen Louys | ||
| 2010 | André Vermeulen, Bart Peeters | Katja Retsin | ||
| 2011 | André Vermeulen, Sven Pichal | Maureen Louys | ||
| 2012 | André Vermeulen, Peter Van de Veire | Peter Van de Veire | ||
| 2013 | André Vermeulen, Tom De Cock | Maureen Louys, Jean-Louis Lahaye | Barbara Louys | |
| 2014 | Peter Van de Veire, Eva Daeleman | Angelique Vlieghe | ||
| 2015 | Walid | |||
| 2016 | Peter Van de Veire | Umesh Vangaver | ||
| 2017 | Fanny Gillard | |||
| 2018 | Danira Boukhriss | |||
| 2019 | David Jeanmotte | |||
| 2021 | Fanny Jandrain, Jean-Louis Lahaye | Danira Boukhriss | ||
| 2022 | Maureen Louys, Jean-Louis Lahaye | David Jeanmotte | ||
| 2023 | Bart Cannaerts |
Fotogaleri
-
Fud Leclerc, Hilversum'da (1958) -
-
-
-
Roberto Bellarosa, Malmö'de (2013) -
Axel Hirsoux, Kopenhag'da (2014) -
Loïc Nottet, Viyana'da (2015) -
Laura Tesoro, Stockholm'da (2016) -
-
-
-
Hooverphonic Rotterdam'da (2021) -
Jérémie Makiese Torino'da (2022) -
.jpg)
._Photo_380.jpg)
.jpg)
.jpg)
Kaynakça
- ^ "Belgian National Final 1998". 22 October 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 April 2009.
- ^ "Belgian National Final 2005". 22 October 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 April 2009.
- ^ "De festival-herinneringen van Jan Theys". Story. 12 Mayıs 1987. 30 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2023.
- ^ a b c d e f g Granger, Anthony (20 Mayıs 2018). "EBU Wants to See More Commentators Attend the Eurovision Song Contest". eurovoix.com. 23 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2019.
- ^ "Peter Van de Veire: "Als ik een voetballer was, zou ik iedereen onderuit schoppen"". niewsblad.be (Felemenkçe). 3 Mart 2018. 3 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2019.
- ^ Granger, Anthony (22 Nisan 2018). "Belgium: Danira Boukhriss Terkessidis Revealed as Spokesperson". eurovoix.com. 22 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2019.
- ^ "Tweede halve finale van het Songfestival verhuist naar Ketnet". hln.be (Felemenkçe). 26 Nisan 2019. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2019.
- ^ Granger, Anthony (14 Mart 2019). "Belgium: Maureen Louys & Jean-Louis Lahaye Confirmed As Commentators For Tel Aviv". eurovoix.com. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2019.
- ^ "Eurovision 2019 Spokespersons – Who will announce the points?". eurovisionworld.com. 18 Mayıs 2019. 2 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2019.
- ^ "TV-gids". één.be. 4 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Beleef het Eurovisiesongfestival bij de VRT". communicatie.vrt.be (Felemenkçe). 7 Mayıs 2021. 10 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2021.
- ^ "Eurovision 2021 : 3 soirées exceptionnelles à ne pas manquer sur la RTBF !". rtbf.be. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Jouw voorjaar bij Eén". Een.be (Felemenkçe). VRT. 23 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2022.
- ^ "Eurovision 2022 : Préparez-vous à voter pour votre candidat préféré !". RTBF (Fransızca). 7 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2022.
- ^ "Ontdek het voorjaar 2023 van Eén". communicatie.een.be (Felemenkçe). 22 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2023.
- ^ "Bart Cannaerts maakt Belgische jurypunten bekend in finale Songfestival 2023". Songfestival.be (Felemenkçe). 11 Mayıs 2023. 11 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2023.
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
