Kâkûyîler
Kâkûyîler dünyasında çok çeşitli yaklaşımlar, görüşler ve bakış açıları buluyoruz. İster bilim, ister edebiyat, siyaset veya başka herhangi bir alan açısından olsun, Kâkûyîler tarih boyunca incelemelerin, tartışmaların ve yansımaların konusu olmuştur. Bu makalede, Kâkûyîler ile ilgili kökenlerinden günümüz toplumu üzerindeki etkisine kadar farklı yönleri inceleyeceğiz. Kâkûyîler hakkındaki anlayışımızı genişletmeye katkıda bulunan farklı teorileri, araştırmaları ve keşifleri, ayrıca şu anda karşı karşıya olduğu tartışmaları ve zorlukları analiz edeceğiz. Bu kapsamlı analiz aracılığıyla, bu güncel ve ilgi çekici konuya ışık tutmaya ve bu konunun dünyamızı nasıl şekillendirdiğini ve şekillendirmeye devam ettiğini görmeye çalışacağız.
Kâkûyîler ya da Kâkeveyhîler, 1008-1274 yılları arasında İran'ın Yezd, İsfahan, Hemedan ve Rey eyaletlerinde hüküm süren Şii hanedanlık.[1][2][3]
Sırasıyla Büveyhoğulları, Gazne Devleti'ne ve Selçuklu Devleti'ne bağlanan Kâkûyîler 1051'de İsfahan'ın kesin olarak Selçuklulara ilhak edilmesiyle ortadan kalkmışlardır. Selçuklular bu aileyi Yezd valileri olarak kullanmışlardır.
Tüm İran'a hakim olan İlhanlılar tarafından 1274 yılında kesin olarak ortadan kaldırılmışlardır.
Kaynakça
- ^ Louis Gardet, Collège Philosophique et Théologique, Toulouse “İslam toplumu ve medeniyeti; din ve kültür”. Cambridge İslam Tarihi, V. 2B, İslam Toplumu ve Medeniyeti, s. 570. Londra Üniversitesi Arap Tarihi Profesörü PM HOLT, Londra Üniversitesi Fahri Farsça Profesörü Ann KS LAMBTON tarafından düzenlendi, Bernard LEWIS İleri Araştırma Enstitüsü, Princeton CAMBRIDGE UNIVERSITY Press, Cambridge Histories Online, Cambridge University Press, 2008
- ^ Prof Heribert Busse, “Arap İstilasından Selçuklulara Kadar Dönem”, İran Cambridege Tarihi, Cilt 4, s. 294, Christian Albrechts Üniversitesi, Kiel.
- ^ Margaretha T. Heemskerk, Suffering in the Mutezile Theology: Abd al-Jabbar's Teaching on Pain and Divine Justice, Islamic Philosophy, Theology, and Science: Texts and Studies (Leiden: EJ Brill, 2000) sayfa 54.
