Bu yazıda Lamassu konusunu farklı açılardan ele alarak, konunun günümüzdeki önemine ve güncelliğine değineceğiz. Lamassu, çeşitli sektörlerde artan ilgi uyandıran bir konudur ve ayrıntılı bir analiz, konunun birçok yönüne ışık tutabilir. Sonraki birkaç satır boyunca, Lamassu'in farklı yönlerini inceleyeceğiz ve okuyucunun bu konunun karmaşıklığını ve önemini tam olarak anlamasını sağlayacak farklı görüş ve yaklaşımları sunacağız. Çok disiplinli bir yaklaşımla, Lamassu'in ortaya çıkardığı sonuçları ve zorlukları derinlemesine inceleyeceğiz, böylece bu olgunun bilgisine ve anlaşılmasına katkıda bulunacak kapsamlı bir vizyon sunacağız.

Lamassu (Çivi yazısı: 𒀭𒆗, an.kal; Sümerce: dlammař; Akadca: lamassu; bazen lamassus olarak bilinir[1][2]), genellikle insan kafalı, boğa ya da aslan gövdeli ve kuş kanatlarına sahip Asur koruyucu tanrısıdır.[3] Bazı yazılarda kadın bir ilahı temsil ettiği tasvir edilmiştir.[4] Lamassu'nun eril karşılığı anlamına gelen şedu (Çivi yazısı: 𒀭𒆘, an.kal×bad; Sümerce: dalad; Akadca, šēdu; İbranice: שד) daha az kullanılan bir isimdir.[5] Lamassu; burçları, ana yıldızları ve takımyıldızlarını temsil eder.[6][7]
Kötü ruhlara ve ifritlere karşı korunmak için kullanıldı.[8] İnsan bebeklerinin kanıyla beslendiğine inanılan ve düşüklerin ve bebek ölümlerinin nedeni olarak geniş çapta suçlanan Lamashtu isimli kötü iblis ile isim olarak karıştırılsa da Lamassu tam anlamıyla iyi ve koruyucudur. .Yeraltı nehri üzerinde teknesine bindiğine inanılıyordu ve eşeklerle ilişkilendirildi. An'ın kızı olduğuna inanılıyordu.[9]
Lamassu sanatta insan kafasına sahip kanatlı boğa ya da aslan şeklinde karışık olarak betimlenmiştir. İnsan kafalı kanatlı bir hayvan motifi Yakın Doğu'da yaygındır ve ilk olarak MÖ 3000 civarında Ebla'da bulunmuştur. İlk belirgin lamassu motifi, II. Tiglath-Pileser döneminde iktidarın sembolü olarak Asur'da görülmüştür.[10][11]
Asur heykelciliği tipik olarak saraylardaki girişlere belirgin lamassu çiftleri yerleştirmiştir ve bu heykeller, sokağa ve ayrıca iç avluya bakmaktadır. Köşelerde yüksek kabartma olarak "çift görünüşlü" figürler olarak temsil edilmişlerdir. Önden bakıldığında ayaktalarmış gibi durmaktalar, yandan bakıldığında yürür gibiler ve ilk versiyonlarda dolaylı bir şekilde bakıldığında beş ayağı varmış gibi gözükmektedir.