Rusların Paflagonya seferi

Günümüzde Rusların Paflagonya seferi, çağdaş toplumda büyük önem kazanmış bir konudur. Rusların Paflagonya seferi'in önemi farklı disiplinlerdeki uzmanlar tarafından geniş çapta tartışılmış ve incelenmiş, her yaştan ve her kökenden insanın ilgisini çekmiştir. Bu makalede, Rusların Paflagonya seferi'in günlük yaşamlarımız üzerindeki etkisini kapsamlı bir şekilde inceleyeceğiz ve toplumun çeşitli alanlarındaki etkilerini analiz edeceğiz. Popüler kültür üzerindeki etkisinden küresel ekonomideki önemine kadar Rusların Paflagonya seferi, merkezi bir tartışma ve araştırma konusu haline geldi. Rusların Paflagonya seferi'in farklı yönlerini kapsayan bu yolculukta bize katılın ve onun günümüz dünyasındaki önemini keşfedin.

Rusların Paflagonya seferi, Propontis (Marmara Denizi) ve Paflagonya kıyılarına Ruslar tarafından yapılan bir saldırıdır ve Ruslar ile Bizans İmparatorluğu arasındaki ilk bilinen teması işaret eder. Seferin gerçekleştiği tarih gibi, Rus-Bizans Savaşı (860)'ndan ayrı olduğu inancı da sorgulanmaktadır.

Sefer

Sefer, Amastrisli Aziz Yorgo'nun Hayatı isimli hagiografik eserde, Ruslar "herkese barbarlık, acımasızlık ve zulüm ile bilinen insanlar" olarak tanımlanarak belgelenmiştir. Metine göre, Aziz Yorgo'nun (y. 806) ölümünden bir süre sonra doğuya dönüp Paflagonya'yı talan etmeden önce Propontis'e (muhtemelen Konstantinopolis'i hedef alarak) saldırdılar. Amastris şehrine saldırdıklarında Aziz Yorgo'un şefaati sakinlerin baskından sağ kurtulmasına yardım etti. Bu, birçok kişi tarafından Rusların güneydoğu Avrupa'ya göç etmesi hakkında en erken yazılı kayıt olduğu şeklinde ifade edilir. Sonraki ve şüpheli anlatımlara göre Ruslar Paflagonya seferi öncesinde Bizans sınırlarına ulaşmıştır. Yalnızca Rusların Paflagonya seferi öncesinde Bizans sınırlarına ulaşmış olması sonraki ve şüpheli hesaplara göre. Özellikle, 15. Yüzyıl Slav Sugdaea'lı Aziz Stephen'ın Hayatı, 790'larda Kırım'ı tahrip eden belirli bir Bravlin tarafından yönetilen Rusların istilasını kaydeder fakat bu, çalışmanın antik Yunan düzeltmesinde yoktur.

Seferin tarihi

Açıktır ki, Hayat isimli eserin tarihlenmesi, Paflagonya seferinin tarihinin çıkarılması için büyük önem taşımaktadır. Maalesef kaynak veya bölümleri 9. veya 10. yüzyıllara çeşitli şekillerde atfedilmiş ve sorun hala çözüme kavuşturulamamış gibi görünüyor. Metni 1893'te yayınlayan ilk kişi olan Vasily Vasilievsky, bunu Diyakoz İgnatios'a (yaklaşık 775 - yaklaşık 848) atfeder. Buna göre, saldırının, İkonoklazm döneminde (842'den önce) meydana geldiğini, özellikle de 825-830 yıllarına dayandığını düşünüyordu. Aleksandr Vasilyev, İmparator Theofilos'un Konstantinopolis'e (yaklaşık 838) bir şekilde ulaşan Ruslara, geçiş izni verdiğine dikkat çeker, Frank topraklarından I. Ludwig'e 839 de yollanan büyükelçi vasıtasıyla, bu Rusların, Annales Bertiniani tarafından tanık olduğu şekilde, baskın o dönemde zaten gerçekleşmiş olduğu varsayımıyla çelişkilidir. Böylece, çalışmanın yazarlığa ve tarihine ilişkin Vasilievsky'nin iddialarını reddetmek üzere, Hayat'ta tanımlanan Paflagonya seferini 860 yılında Konstantinopolis'e ulaşan baskınla eş tutar. Ancak Constantin Zuckerman, Amastris'in yağmalanmasının 830'lara kadar daha eski bir tarihlendirmeyi sürdürür ve Annales Bertiniani'ın aynı girdisinde kaydedildiği üzere, Rusların Bizans ile barış antlaşması müzakereleri teşebbüsü olarak Rusların Konstantinopolis'e elçiliğini 838 olarak tutar. Diğer bilim adamları, baskının 818 ya da 819 gibi erken bir tarihte gerçekleştiğine inanır. Diğerleri, Hayat'ı İgnatios'a atfetmeyi sürdürürken ilginç fakat şimdiye kadar ispatlanmamış bir vaka oluşturdular ki, istilanın tanımı 9. yüzyılın ikinci yarısında ya da sonrasında Hayat'ın içine eklendi ve böylece Rus-Bizans ilişkilerini yansıtıyordu, 860 baskınından sonra, o sırada kaldığı gibi. Daha sonraki üretimindeki aynı Vasiliev'i de içeren diğerleri, Hayat kompozisyonunu daha da sonrası bir zaman için tartıştılar ve buna göre Paflagonya baskınını 941 saldırısının yansıması olarak gördüler. Bununla birlikte, işin tek bir 10. yüzyıl el yazması tarafından iletildiği göz önüne alındığında, bu doğrulanamayan bir tahmin olmaktan öte, oldukça basit bir tahmindir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Özel
  1. ^ Kazhdan, Alexander; Talbot, Alice-Mary; Alexakis, Alexander; Efthymiadis, Stephanos; McGrath, Stamatina; Sherry, Lee Francis; Zielke, Beate, (Ed.) (1998). Dumbarton Oaks Hagiography Database of the Eighth, Ninth and Tenth Century (PDF) (İngilizce). Washington, DC: Dumbarton Oaks. s. 43. 
  2. ^ Vasiliev, Alexander A. (1935). Byzance et les Arabes, Tome I: La dynastie d'Amorium (820–867). Corpus Bruxellense Historiae Byzantinae (Fransızca). Fransızca edisyon: Henri Grégoire, Marius Canard. Brüksel: Éditions de l'Institut de philologie et d'histoire orientales. ss. 184 not 5 ve 241–245. OCLC 181731396. 
  3. ^ C. Zuckerman, Deux étapes dans la formation de l'ancien état russe, in: M. Kazanski/A. Nercessian/Id. (edd.), Les centres proto-urbains russes entre Scandinavie, Byzance et Orient. Réalités byzantines, 7. Paris 2000, 95–121, here 101 f.
  4. ^ Treadgold W. Three Byzantine Provinces and the First Byzantine Contacts with the Rus' // Proceedings of the International Congress Commemorating the Millennium of Christianity in Rus'-Ukraine (Harvard Ukrainian Studies 12/13, 1988/1989) / Eds. O. Pritsak, I. Sevcenko. Cambridge Mass., 1990, 132-144.
  5. ^ Markopoulos A. La Vie de Saint Georges d'Amastris et Photius. // Jahrbuch Österreichischer Byzantinistik, 1979, 28, pp. 75-82.
Genel
  • Vasily Vasilievsky. Русско-византийские исследования. St. Petersburg, 1893.
  • George Vernadsky. The Problem of the Early Russian Campaigns in the Black Sea Area. // American Slavic and East European Review, Vol. 8, No. 1 (Feb., 1949), pp. 1–9.
  • Andrey Sakharov. Дипломатия древней Руси: IX - первая половина X в. Moscow, 1980.
  • Efthymiadis St. On the Hagiographical Work of Ignatius the Deacon. // Jahrbuch Österreichischer Byzantinistik, 1991, 41, pp. 73–83.