Tu banner alternativo

Suren Hanedanı

Bu makalede, Suren Hanedanı konusu, günümüzde oldukça güncel olan bu konunun geniş ve ayrıntılı bir vizyonunu sağlamak amacıyla farklı perspektiflerden ele alınacaktır. Bu doğrultuda, tarihi, toplum üzerindeki etkisi, küresel düzeydeki etkileri ve ortaya çıkardığı olası çözümler ve zorluklar da dahil olmak üzere Suren Hanedanı ile ilgili farklı yönler sunulacaktır. Okuyucunun Suren Hanedanı'in günümüzdeki önemini ve karmaşıklığını tam olarak anlamasını sağlayacak dengeli ve eksiksiz bir vizyon sunmak amacıyla konuyla ilgili farklı görüş ve pozisyonlar da analiz edilecektir.

Tu banner alternativo
Suren Hanedanı
ÜlkeSistan
Aktif bölge(ler)Sistan
Ünlü üyeleriSurena, Aziz Krikor, Chihor-Vishnasp, Mehr Narseh, Mahbod
Güncel durumuaktif değil
Alt kollarıGondofaridler

Suren veya Surenas Hanedanı[1][2] (Partça: 𐭎𐭅𐭓𐭉𐭍 Surēn, Orta Farsça : 𐭮𐭥𐭫𐭩𐭭) Arsak dönemine tarihlendirilebilen kaynaklarda isimleri açıkça belirtilen iki Part soylu hanedandan birisidir. Part İmparatorluğu içinde önemli bir etkiye sahiptiler ve Sistan'ın hükümdarlarıydılar.[3][4]

Tarih

Suren Hanedanı reisi, MÖ 3. yüzyılda ilk Part kralını taçlandırma ayrıcalığına sahipti ve bu, onun torunları tarafından sürdürülen bir geleneğin başlangıcıydı.[5][3] MS 3. yüzyılda Arsakların yenilgisi ve ardından Sasanilerin yükselişinin ardından Surenalar taraf değiştirerek Sasanilere hizmet etmeye başladılar;[6][7] Sasani sarayında sözde "Part klanlarından" biri olarak tanımlandılar. Ailenin son belgelenmiş varisi, 9. yüzyılda Kuzey Çin'de faaliyet gösteren bir askeri komutandır.[8]

Surenaların Sistan'da, yani günümüz güneydoğu İran'ı ile Güney Afganistan'daki Arahosia ve Drangiana arasındaki bölgede toprak sahibi olmaları muhtemeldir,[6] Surenaların, Sistan'ı (adını 'Sakastan'dan alan ve bir zamanlar günümüz eyaletinden çok daha büyük bir bölge olan) kişisel derebeylikleri olarak yönetmiş gibi görünmektedir.[6]

Hanedanının önemli üyeleri arasında MÖ 1. yüzyıl süvari komutanı Surena, Aziz Krikor[9][10][11] ve Ermenistan'ın 6. yüzyıldaki valisi ve o ülkede Zerdüştlüğü kurmaya çalışan Chihor-Vishnasp[12] yer almaktadır.

Dört Sasani kralının bakanı olan Mehr Narseh[13] ile I. Hüsrev (h. 531-579) ve IV. Hürmüz (h. 579-590) dönemlerinde elçilik yapan Mahbod[14] Suren Hanedanı'ndandır.

Gondofaridler

Hint-Part krallığının yönetici hanedanı Suren Hanedanı'nın parçası olabilir.[15] "Ernst Emil Herzfeld, Gondofarid Hanedanı'nın Suren Hanedanı'nı temsil ettiğini ileri sürmüştür."[16]

Kaynakça

Özel
  1. ^ Bivar 1983, s. 41.
  2. ^ Herzfeld 1929, s. 70.
  3. ^ a b Lukonin 1983, s. 704.
  4. ^ dabrowa, edward (2014). "6, THE ARSACID EMPIRE". Daryaee, Touraj (Ed.). The Oxford Handbook of Iranian History. Oxford University Press. s. 182. ISBN 978-0199390427. 
  5. ^ Vesta Sarkhosh Curtis, Sarah Stewart (2007). The Age of the Parthians. I.B. Tauris & Co Ltd. s. 4. ISBN 978-1-84511-406-0. 
  6. ^ a b c Lendering 2006.
  7. ^ Frye 1983, s. 130.
  8. ^ Perikanian 1983, s. 683.
  9. ^ Terian, Patriotism And Piety In Armenian Christianity: The Early Panegyrics On Saint Gregory, p. 106
  10. ^ Lang, David Marshall (1980). Armenia, cradle of civilization. Allen & Unwin. s. 155. ISBN 9780049560093. 
  11. ^ Russell, James R. (2004). Armenian and Iranian Studies. Department of Near Eastern Languages and Civilizations, Harvard University. s. 358. ISBN 9780935411195. 
  12. ^ Frye 1983, s. 159.
  13. ^ Pourshariati 2008, s. 60.
  14. ^ Martindale 1992, s. 868.
  15. ^ Gazerani 2015, s. 26.
  16. ^ Bivar 2003 cf. Bivar 1983, s. 51.
Genel
  • Bivar, A. D. H. (1983), "The Political History of Iran under the Arsacids", Yarshater, Ehsan (Ed.), Cambridge History of Iran, 3 (1), London: Cambridge UP, ss. 21-100 
  • Bivar, A. D. H. (2003), "Gondophares", Encyclopaedia Iranica, 11 (2), Costa Mesa: Mazda, 8 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi25 Mayıs 2013 
  • Frye, R. N. (1983), "The Political History of Iran under the Sassanians", Yarshater, Ehsan (Ed.), Cambridge History of Iran, 3 (1), London: Cambridge UP, ss. 116-181 
  • Gazerani, Saghi (2015). The Sistani Cycle of Epics and Iran's National History: On the Margins of Historiography. BRILL. ss. 1-250. ISBN 9789004282964. 
  • Herzfeld, Ernst Emil, (Ed.) (1929), "Das Haus Sūrēn von Sakastan-->", Archæologische Mitteilungen aus Iran, I, Berlin: Dietrich Reimer, ss. 70-80 
  • Justi, Ferdinand (1895), "Sūrēn", Iranisches Namenbuch, Leipzig/Marburg: Elwert, ss. 316-317 .
  • Lang, David M. (1983), "Iran, Armenia and Georgia", Yarshater, Ehsan (Ed.), Cambridge History of Iran, 3 (1), London: Cambridge UP, ss. 505-537 
  • Lendering, Jona (2006), Surena, Amsterdam: livius.org, 12 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi26 Mart 2020 
  • Lukonin, V. G. (1983), "Political, Social and Administrative Institutions", Yarshater, Ehsan (Ed.), Cambridge History of Iran, 3 (2), London: Cambridge UP, ss. 681-747 
  • Martindale, John R., (Ed.) (1992). The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume III, AD 527–641 (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-20160-8. 
  • Plutarch, "Marcus Crassus", in Langhorne, John; Langhorne, William, (Ed.) (1934), Plutarch's Lives, London: J. Crissy 
  • Pourshariati, Parvaneh (2008). Decline and Fall of the Sasanian Empire: The Sasanian-Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. London and New York: I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-645-3. 
  • Rawlinson, George (1901), The Seven Great Monarchies Of The Ancient Eastern World, 6, London: Dodd, Mead & Company 
  • Perikanian, A. (1983), "Iranian Society and Law", Yarshater, Ehsan (Ed.), Cambridge History of Iran, 3 (2), London: Cambridge UP, ss. 627-681 
  • Schippmann, K. (1987), "Arsacid ii: The Arsacid Dynasty", Encyclopaedia Iranica, 2, New York: Routledge & Kegan Paul, ss. 525-536, 19 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi25 Mayıs 2013 
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot